گزارشات اولیه درباره کارنیتین به دوران اوایل سال ۱۹۰۰ برمی‌گردد، زمانی که به عنوان یک ویتامین و بخشی اساسی از برنامه غذایی شناخته می‌شد. در سال‌های بعد، کشف شد که کارنیتین در کبد و کلیه از اسیدهای آمینه لوسین و متیونین ساخته میشود. بیشتر مواد غذایی حیوانی منبعی از کارنیتین هستند، با این حال، بخشی از آن همراه با فرآیند پخت از بین می‌رود. بدن می‌تواند ال کارنیتین را از طریق مصرف گوشت قرمز و محصولات لبنی دریافت کند. کارنیتین به صورت ایزومر L در بدن سنتز میشود و از طریق جریان خون به عضلات و قلب انتقال می‌یابد. کارنیتین جزء مهمی از آنزیم‌های کارنیتین ترانسفراز ۲ و ۱ و ترانس لوکاز است. این آنزیم‌ها در انتقال اسیدهای چرب با زنجیره بلند از غشا و میتوکندری نقش داشته و به عبارتی، مکمل کارنیتین می‌تواند منجر به افزایش انتقال اسیدهای چرب و در نتیجه اکسیداسیون آنها شود.
به عنوان یکی از مکمل‌های رایج، کارنیتین ادعا می‌کند که به کاهش وزن و کاهش توده چربی کمک می‌کند. همچنین، افزایش اکسیداسیون اسیدهای چرب در طول تمرین می‌تواند برای ورزشکاران استقامتی که تمایل به صرفه جویی در مصرف کربوهیدرات‌های داخلی دارند، مفید باشد. کارنیتین همچنین می‌تواند به حفظ سطح کوآنزیم آ کمک کند و سطح آنزیم پیروات دهیدروژناز را افزایش دهد. اگر مکانیسم‌های فوق منجر به کاهش سطح تولید لاکتات و یون‌های هیدروژن شود، انتظار می‌رود که عملکرد بهبود یابد. وقتی که سطح کارنیتین عضلانی به طور ذاتی کمبود داشته باشد، ظرفیت تمرینی افراد کاهش می‌یابد. بنابراین، برای اولین بار، مکمل کارنیتین برای افرادی که با این مشکل روبرو هستند، مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، آیا دریافت آن در افراد سالم می‌تواند به بهبود عملکرد منجر شود، یک موضوع مجزاست.
حمل و نقل اسیدهای چرب به سلول‌های میتوکندری وظیفه مهمی را بر عهده ال کارنیتین دارد. میتوکندری، موتور سلول است که چربی‌ها را برای تولید انرژی قابل استفاده به سوخت می‌گیرد.
فواید کارنیتین در حدود ۹۸ درصد از ال-کارنیتین
به صورت کارنیتین آزاد و استیل کارنیتین در عضلات ذخیره میشود، در حالی که باقی مقدار آن در جریان خون و کبد یافت میشود. ال-کارنیتین، از طریق انتقال اسیدهای چرب به داخل میتوکندری سلولها، نقش بسزایی در تولید انرژی ایفا می‌کند. میتوکندری عملکرد یک موتور درون سلولها را دارد، به عبارت دیگر، میتوکندری با سوزاندن چربی‌ها، انرژی مصرفی سلول را تأمین می‌کند. ال-کارنیتین نقش حیاتی در حفظ سلامت عمومی بدن، از جمله در پیشگیری از بیماری‌ها و کاهش علائم پیری، دارد. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که ال-کارنیتین تأثیر مفیدی بر بهبود بیماری‌های قلبی و مغزی، و همچنین بهبود کیفیت اسپرم دارد.
در سال ۱۹۹۶، HEINONEN بیان کرد که سطح کارنیتین عضلانی برای عملکرد بهینه آنزیم‌های کارنیتین ترنس فراز ۱ و ۲ کافی است. او همچنین اظهار کرد که فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز با افزایش کارنیتین تغییر چندانی نمی‌کند. حفظ سطح بهینه کارنیتین در عضلات بسیار مهم است. در اکثر مطالعات انسانی، پس از مصرف مکمل کارنیتین به میزان ۱-۶ گرم در روز، سطح کارنیتین پلاسما افزایش یافته است. با این حال، هنوز دلایل قانع کننده‌ای برای نشان دادن این موضوع وجود ندارد که مصرف مکمل کارنیتین منجر به افزایش سطح کارنیتین در عضلات شود. در ۱۹۹۸، Goro مشاهده کرد که مصرف طولانی مدت کارنیتین به همراه افزایش مصرف چربی‌ها در طول تمرینات را نشان می‌دهد. با این حال، بیشتر مطالعات نشان نداده‌اند که مکمل‌سازی کارنیتین تغییری در استفاده از سابسترات در طول تمرینات (حتی در شرایطی که ذخایر گلیکوژن عضلانی تقریباً خالی است) ایجاد کند. در نتیجه، مواد غذایی حاوی ال-کارنیتین…
مواد غذایی که غنی از ال-کارنیتین هستند، شامل موارد زیر می‌شوند:
- گوشت گاو: هر ۸۵ گرم گوشت گاو، حاوی ۸۱ میلی‌گرم ال-کارنیتین است.
- ماهی: هر ۸۵ گرم ماهی، حاوی ۵ میلی‌گرم ال-کارنیتین است.
- مرغ: هر ۸۵ گرم مرغ، حاوی ۳ میلی‌گرم ال-کارنیتین است.
- شیر: هر ۲۲۷ میلی‌لیتر شیر، حاوی ۸ میلی‌گرم ال-کارنیتین است.
آیا ال-کارنیتین برای کاهش وزن مفید است؟
از نظر تئوری، استفاده از ال-کارنیتین به عنوان یک مکمل کاهش وزن منطقی به نظر می‌رسد. زیرا ال-کارنیتین در انتقال اسیدهای چرب به سلولها و سوزاندن آنها برای تولید انرژی نقش مهمی دارد. به همین دلیل، ممکن است فکر کنید که استفاده از ال-کارنیتین می‌تواند توانایی سوزاندن چربی و کاهش وزن را افزایش دهد. با این حال، بدن انسان سیستمی بسیار پیچیده است و نتایج مطالعات روی انسان‌ها و حیوانات، قطعی و یکسان نیستند.
در یک مطالعه، ۳۸ زن به دو گروه تقسیم شدند.
گروه اول مکمل ال-کارنیتین مصرف کردند، در حالی که گروه دوم مکملی دریافت نکردند. هر دو گروه در طی یک دوره ۸ هفته‌ای، ۴ جلسه در هفته ورزش کردند. پژوهشگران هیچ تفاوتی در میزان کاهش وزن بین این دو گروه مشاهده نکردند و تنها ۵ شرکت‌کننده که ال-کارنیتین مصرف کرده بودند، گزارش حالت تهوع یا اسهال داشتند. در یک مطالعه دیگر، اثر مصرف ال-کارنیتین بر میزان چربی سوزانده‌شده توسط شرکت‌کنندگان در طول ۹۰ دقیقه ورزش با دوچرخه ثابت بررسی شد. پژوهشگران مشاهده کردند که مصرف مکمل‌های ال-کارنیتین به مدت ۴ هفته، تأثیر قابل توجهی در افزایش میزان چربی سوزانده‌شده توسط شرکت‌کنندگان نداشت.
عوارض ال-کارنیتین برای اکثر افراد،
مصرف روزانه ۲ گرم یا کمتر ال-کارنیتین بی‌خطر است و عوارض جانبی جدی ایجاد نمی‌کند. در یک مطالعه، افرادی که روزانه ۳ گرم ال-کارنیتین به مدت ۲۱ روز مصرف کردند، هیچ عارضه نامطلوبی را تجربه نکردند. مطالعه‌های ایمنی ال-کارنیتین نشان داده است که مصرف روزانه ۲ گرم از این مکمل در مدت طولانی تقریباً بی‌خطر است. با این حال، برخی از عوارض جانبی کمی مانند حالت تهوع و ناراحتی معده ممکن است رخ دهد. همچنین، مصرف ال-کارنیتین در طولانی مدت می‌تواند سطح تری‌متیل‌آمین اکسید را در خون افزایش دهد. سطوح بالای این ترکیب با افزایش خطر تصلب شرایین مرتبط هستند.
نظرات کاربران