دسته: بهداشت و سلامت

  • آیا طب سوزنی برای لاغری تاثیری دارد؟

    آیا طب سوزنی برای لاغری تاثیری دارد؟

    استفاده گسترده از طب سوزنی به منظور کاهش وزن، نتیجه تحقیقات اخیر است که نشان می‌دهد این روش می‌تواند در رسیدن به لاغری موفقیت‌آمیز باشد. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد که ترکیب طب سوزنی با رژیم غذایی و ورزش تأثیر بیشتری در کاهش وزن دارد. در این شرایط، یک تا سه جلسه طب سوزنی برای کاهش وزن می‌تواند به افراد در دستیابی به اهداف معقول، ایمن و موثر در کاهش وزن کمک کند.

    در طب سوزنی، سوزن‌ها برای تحریک عصب‌های کلیدی در بدن

    که تنظیم کننده انرژی و متابولیسم هستند، و همچنین عوامل دیگری که می‌توانند بر سلامت تأثیر بگذارند، استفاده می‌شوند. این مقاله به بررسی تأثیرات طب سوزنی بر لاغری، فواید و روش‌های آن، زمان موردنیاز، عوارض جانبی، روش کار و صحت استفاده از این روش برای افراد مختلف خواهد پرداخت.

    طب سوزنی یکی از عناصر طب سنتی چینی است که در آن از سوزن‌های بسیار نازک استفاده می‌شود و در نقاط خاصی از بدن قرار می‌گیرند. این روش در کلیت خود برای درمان دردها استفاده می‌شود، اما در موارد دیگر نیز کاربرد دارد. بیش از سه میلیون آمریکایی از طب سوزنی بهره می‌برند و در کشورهای دیگر نیز رایج است. به عنوان مثال، یک نفر از هر پنج نفر در فرانسه تجربه طب سوزنی را داشته است.

    طب سوزنی عمدتاً برای تسکین علائم بیماری‌های زیر استفاده می‌شود:

    تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و پس از عمل
    درد دندان
    فیبرومیالژیا
    سردرد (از جمله سردردهای تنشی و میگرن)
    درد زایمان
    درد پایین کمر
    گردن درد
    آرتروز
    گرفتگی‌های قاعدگی
    اختلالات تنفسی مانند رینیت آلرژیک
    بیماری آرنج تنیس‌بازان

    اما برخی از افراد، ممکن است برای طب سوزنی مناسب نباشند، علیرغم خطرات کمی که این روش دارد. در طول درمان طب سوزنی، پزشک سوزن‌های بسیار نازکی را در نقاط خاصی از بدن قرار می‌دهد. معمولاً قرار‌گیری سوزن‌ها کمی ناراحتی را به همراه دارد. هر فردی که از طب سوزنی استفاده می‌کند، سبک خاص خود را در ترکیب جنبه‌های شرقی و غربی این روش دارد.

    بعد از درمان طب سوزنی، برخی از افراد احساس آرامش می‌کنند و برخی دیگر احساس انرژی می‌کنند، اما همه افراد به طب سوزنی به یک شکل پاسخ نمی‌دهند. اگر علائم فرد در عرض چند هفته بهبود نکردند، ممکن است طب سوزنی برای آن فرد مناسب نباشد.

    آیا طب سوزنی تأثیری بر روی لاغری دارد؟

    مطالعات زیادی در زمینه طب سوزنی برای مدیریت درد، به ویژه در ناحیه‌هایی مانند سر، گردن، کمر، زانو و آرتروز، انجام شده است. اما تاکنون تحقیقات کافی درباره تأثیر طب سوزنی بر لاغری انجام نشده است. یک بررسی و آنالیز در سال ۲۰۰۹، بر اساس ۳۱ مطالعه مختلف، نشان داد که روش‌شناسی در بسیاری از این مطالعات نسبتاً ضعیف بوده و قابل اعتماد بودن نتایج آنها دشوار است.

    با این حال، این مطالعات نشان می‌دهند که طب سوزنی در مقایسه با سایر تغییرات در سبک زندگی، باعث کاهش قابل توجه وزن بدن و کاهش خطر چاقی می‌شود. طرفداران طب سوزنی برای لاغری و کاهش چاقی، باور دارند که این روش می‌تواند جریان انرژی بدن را تحریک کرده و تأثیری بر عوامل زیر داشته باشد که می‌توانند روند چاقی را معکوس کنند:

    افزایش متابولیسم
    کاهش اشتها
    کاهش استرس
    تأثیر بر قسمتی از مغز که احساس گرسنگی را کنترل می‌کند

    براساس باورهای طب سنتی چینی، افزایش وزن ممکن است ناشی از عدم تعادل در بدن و نقص در اندام‌های زیر باشد:

    کبد
    طحال
    کلیه
    غده تیروئید
    سیستم غدد درون‌ریز

    اگرچه پزشکان مختلف، درباره سطوح و مدت زمان درمان طب سوزنی برای لاغری، توصیه‌های متفاوتی دارند، اما برای کاهش وزن حدود ۵ تا ۸ کیلوگرم، معمولاً تعدادی جلسه درمانی در هفته به مدت شش تا هشت هفته انجام می‌شود.

    البته، این مقدار معمولاً به عوامل زیر بستگی دارد:

    تکنیک استفاده شده
    تعداد نقاط طب سوزنی مورد استفاده
    تعداد جلسات درمانی
    مدت زمان هر جلسه
    استفاده از دارونما یا محرک‌های دیگر
    مداخلات ساختگی یا تکمیلی
    به هرحال، نتایج لاغری با طب سوزنی بسیار تحت تأثیر باورها، انتظارات و تعاملات شخصی هر فرد با پزشک خود قرار می‌گیرد.

    فواید طب سوزنی عبارتند از:

    بهبود هضم غذا: با استفاده از سوزن‌های طب سوزنی در نقاط مربوط به معده و کلیه، عملکرد سیستم گوارش بهبود می‌یابد و حتی میزان مواد مغذی دریافتی بدن افزایش می‌یابد. این روش می‌تواند به جلوگیری از کندی هضم، بهبود سلامت روده و رفع مشکلاتی مانند یبوست، نفخ و مشکلات دیگر گوارشی کمک کند.

    کاهش التهاب: التهاب و تنش در روده، عضلات و سایر بافت‌های بدن می‌تواند متابولیسم را کاهش داده، بر سیستم ایمنی فشار وارد کرده و تأثیر منفی بر سلامت قلب و گوارش داشته باشد. با کاهش تنش و تنظیم پاسخ ایمنی بدن، سطح استرس اکسیداتیو کاهش می‌یابد و بدن آماده از دست دادن چربی اضافه می‌شود.

    توقف احتباس آب در بدن با استفاده از طب سوزنی به وسیله تحریک اعصاب کلیه و سیستم غدد درون‌ریز امکان‌پذیر است. این روش می‌تواند جلوی احتباس آب در بدن را بگیرد.

    همچنین، طب سوزنی می‌تواند در تولید هورمون‌ها نقش مهمی داشته باشد. هنگامی که سطح هورمون‌ها در بدن از تعادل خارج می‌شود، می‌تواند تأثیر منفی بر روی بسیاری از فرآیندها مانند هضم و شناخت، بهبود و عملکرد سیستم ایمنی داشته باشد. با استفاده از طب سوزنی و تحریک نقاط مربوطه مانند طحال و نقطه شن‌من در گوش، می‌توان سطح هورمون‌ها را تنظیم کرده و تعادل آن‌ها را بهبود بخشید. این موضوع نشان می‌دهد که طب سوزنی می‌تواند در تنظیم سطح هورمون‌ها و بهبود عملکرد بدن تأثیر قابل توجهی داشته باشد.

    تحریک ناحیه تیروئید با استفاده از سوزن‌های طب سوزنی می‌تواند عملکرد غده هیپوفیز را درباره متابولیسم تقویت کند و در نتیجه سرعت چربی‌سوزی را افزایش دهد.

    طب سوزنی می‌تواند بهبود خلق و خو را فراهم کند، زیرا میزان اندورفین‌ها در بدن افزایش می‌یابد. اندورفین‌ها قادرند به سرعت استرس و اضطراب را کاهش دهند. بسیاری از افراد در شرایط استرسی یا در حالت خستگی به پرخوری می‌انجامند. با استفاده از طب سوزنی، این تمایل به پرخوری می‌تواند کاهش یابد.

    در طب سوزنی، نقاط حساسی وجود دارند که برای لاغری مؤثر هستند. طبق اصول طب سوزنی، انرژی حیاتی یا “چی” در بدن جریان دارد. وقتی این انرژی به خوبی در بدن جریان دارد، به این معنی است که فرد سلامتی خوبی دارد. اما اگر این جریان مسدود شود، با استفاده از طب سوزنی و فشار، می‌توان تعادل بدن را بازیابی کرد.

    طب سوزنی می‌تواند به طور موثر برخی از مشکلات را حل کند، از جمله آرتریت، فیبرومیالژیا، سیاتیک، فشار خون بالا، اختلالات گوارشی، بی‌نظمی قاعدگی، اختلالات جنسی و بی‌خوابی.

    طب سوزنی برای لاغری به‌طور معمول به این نواحی از بدن توجه می‌کند:

    گوش: گوش به عنوان یکی از قسمت‌های متراکم بدن که پایانه‌های عصبی در آن وجود دارد و به سراسر بدن متصل است، در طب سوزنی برای کاهش وزن مورد توجه قرار می‌گیرد. با تنظیم نقاط روی گوش، می‌توان میل به خوردن غذا را کنترل کرد. این روش درمانی مشابه استفاده پزشکان طب سوزنی برای کمک به ترک اعتیاد به سیگار و مواد مخدر است. طب سوزنی گوش در کنار رژیم غذایی می‌تواند برای کاهش وزن و کنترل واکنش‌های التهابی مؤثر باشد و به عنوان یک گزینه درمانی همراه برای کنترل چاقی استفاده شود.

    سایر نقاط حساس در طب سوزنی برای لاغری شامل:

    نقطه چربی سوزی در فاصله ۴ سانتی‌متری زیر ناف.
    نقطه ۲ سانتی‌متری زیر ناف و ۲ سانتی‌متری در دو طرف خط وسط برای رفع یبوست در دوران لاغری.
    نقطه ۲.۵ سانتی‌متری بالاتر از خط دریایی در امتداد خط وسط برای کاهش تورم و سم‌زدایی.
    نقطه ۱۰ سانتی‌متری بالاتر از ناف در امتداد خط وسط برای افزایش متابولیسم.
    نقطه‌ای در فضای چهار انگشتی زیر کلاهک زانو در فرورفتگی کنار استخوان خارجی ساق پا برای تسکین ناراحتی و خستگی دستگاه گوارش.

    مدت زمان برای رسیدن به لاغری

    اگر شما برای لاغری به طب سوزنی مراجعه می‌کنید، باید بدانید که امکان دیدن تأثیر در یک جلسه وجود ندارد. بر اساس مطالعات، کوتاه‌ترین زمان لازم برای دست‌یابی به نتایج، حدود شش تا هفت هفته است و بیشترین زمان ممکن برای رسیدن به نتایج، دوازده هفته است.

    عوارض جانبی طب سوزنی برای لاغری

    سلامتی و عوارض جانبی مربوط به طب سوزنی، به آموزش و تجربه پزشک و نظافت سوزن‌ها بستگی دارد. یکی از خطرات اولیه در هر درمان طب سوزنی، استفاده از سوزن‌های آلوده است که هر پزشک قابل اعتماد باید از استفاده از آن‌ها خودداری کند. با اینکه طب سوزنی در کلیت خود بی خطر است و مشکلات جدی در آن بسیار نادر است، اما همچنان خطراتی وجود دارد. سوزن‌هایی که ضدعفونی نشده باشند، ممکن است منجر به عفونت شوند.

    در برخی از نقاط طب سوزنی، اگر سوزن‌ها به طور عمیق فرو روند، می‌توانند منجر به سوراخ شدن ریه، کیسه صفرا و یا بروز مشکلات عروقی شوند. به همین دلیل، حتماً باید این روش تحت نظر یک متخصص انجام شود. در غیر این صورت، عوارض جانبی ممکن است شامل عفونت، سوراخ شدن بافت‌ها، سقوط ریه یا آسیب به سیستم عصبی مرکزی باشد. همچنین، ممکن است برخی عوارض جانبی از قبیل درد، خونریزی یا کبودی در محلی که سوزن‌ها پوست را سوراخ می‌کنند، رخ دهد.

    روش کار طب سوزنی برای لاغری

    مکانیسم عمل طب سوزنی برای لاغری هنوز به طور دقیق توسط علم مدرن مشخص نشده است. با این وجود، طرفداران این روش معتقدند که طب سوزنی می‌تواند جریان انرژی در بدن را به منظور کمک به اقسام مختلفی از بدن مانند کبد، طحال، کلیه، سیستم غدد درون ریز و بهبود متابولیسم، کاهش اشتها و حتی کاهش استرس، تنظیم کند. یک مطالعه صورت گرفته در سال ۲۰۱۲ نشان داد که درمان طب سوزنی برای لاغری می‌تواند سطوح کلسترول کل، لیپوپروتئین-کلسترول با چگالی بالا، لیپوپروتئین-کلسترول با چگالی کم و تری‌گلیسیرید را کاهش دهد.

    طب سوزنی به عنوان تکمیلی رژیم و ورزش برای لاغری

    اگرچه طب سوزنی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سطوح متابولیک و هورمونی بدن داشته باشد و مشکلات مرتبط با کاهش وزن را بهبود بخشد، اما این درمان باید به همراه رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم انجام شود. علاوه بر این، پیدا کردن یک متخصص طب سوزنی با تجربه اولین قدم ضروری در تعیین برنامه درمانی با تمرکز بر کاهش وزن است.

    لاغری با طب سوزنی برای چه افرادی مجاز است؟

    به نظر می‌رسد طب سوزنی برای افراد دارای اضافه وزن یا چاقی که از روش‌های دیگر نتیجه مطلوبی نگرفته‌اند، یک روش موثر و ایمن است.

    لاغری با طب سوزنی برای چه افرادی غیرمجاز است؟

    افرادی که دارای دستگاه AICD (دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت خودکار، یک روش درمانی پرهزینه اما موثر برای پیشگیری از مرگ ناگهانی قلبی) هستند و همچنین افرادی که با روان‌پریشی یا هذیان دست و پنجه نرم می‌کنند یا مستعد ابتلا به آن می‌باشند، باید از هرگونه تحریک الکترومغناطیسی با طب سوزنی خودداری کنند.

    بیشتر پزشکان با این موضوع موافقت می‌کنند که طب سوزنی نباید در صورت عفونت فعال، به‌خصوص در پوست، استفاده شود. انجمن طب سوزنی (AACP) پیشنهاد می‌دهد که با توجه به موارد منع مصرف طب سوزنی، آن را در دو گروه در نظر بگیریم. گروه “منع مصرف مطلق” که در آن استفاده از طب سوزنی کاملاً ممنوع است و گروه “منع مصرف نسبی” که در آن با در نظر گرفتن دقیق عوامل خطر، می‌توان از طب سوزنی استفاده کرد.

    موارد منع مصرف مطلق:

    استفاده از نقاط LI 4، SP 6، UB 60، 67 و نقاط سوراخ خاجی B 31، 32، 33، 34 در دوران بارداری.
    بیمارانی که حرکات کنترل‌نشده دارند.
    سوزن‌زدن و اندام ادماتوز در معرض خطر لنفودم.
    نواحی بی‌ثبات ستون فقرات که می‌تواند منجر به فشردگی طناب نخاعی شود.
    سوزن‌زدن اسکار، کلوئید، زخم‌های جراحی یا پوست‌های دارای نقص حسی.
    بیماران تحت درمان داروهای ضدانعقاد یا هموفیلی.

    موارد منع مصرف نسبی:

    سکته مغزی حاد.
    بیماران مبتلا به سرطان.
    مناطقی که وضعیت پوستی ضعیفی دارند.
    بیماران دیابتی.

    بیماران مبتلا به صرع، هموفیلی یا سایر اختلالات لخته‌شدن خون نیاز به مراقبت‌های ویژه در زمان طب سوزنی دارند.

    این مراقبت‌ها عبارتند از:

    • احتمال خونریزی: برای افرادی که ممکن است دارای خونریزی باشند، باید مراقبت ویژه‌ای در نظر گرفته شود.
    • سرکوب سیستم ایمنی: در صورت وجود سیستم ایمنی ضعیف، باید از تحریک الکترومغناطیسی با طب سوزنی خودداری شود.
    • صرع: برای بیماران مبتلا به صرع، نیاز به مراقبت و نظارت ویژه در هنگام طب سوزنی وجود دارد.
    • بارداری: در دوران بارداری، باید با احتیاط و توجه به موارد ایمنی، از طب سوزنی استفاده شود.
    • تشخیص نامشخص: در صورتی که تشخیص بیماری یا وضعیت دقیقی وجود نداشته باشد، باید با احتیاط و نظارت ویژه اقدام به طب سوزنی شود.
    • ساختار فیزیکی غیرطبیعی: در صورتی که ساختار فیزیکی بیمار غیرطبیعی باشد و ممکن است در معرض خطر قرار گیرد، باید از طب سوزنی با احتیاط و مراقبت ویژه استفاده شود.

    بیماری که پس از درمان طب سوزنی نیاز به رانندگی دارد: در صورتی که بیمار بعد از طب سوزنی نیاز به رانندگی دارد، باید به مراقبت ویژه و اطمینان از وضعیت بالینی آن توجه شود.

  • همه چیز در موردطب فشاری یا فشار درمانی و نقاط فشار بدن کجا هستند؟

    همه چیز در موردطب فشاری یا فشار درمانی و نقاط فشار بدن کجا هستند؟

    طب فشاری یک روش درمانی چینی با بیش از ۵۰۰۰ سال سابقه است که با استفاده از فشار به نقاط خاصی در بدن، انرژی زندگی (چی) را تعادل می‌بخشد. این نقاط، که به آنها نقاط فشار بدن معروف هستند، در امتداد کانال‌های انرژی بدن قرار دارند و به عنوان کانال‌های مریدین شناخته می‌شوند.

    وقتی این کانال‌ها مسدود شوند یا از تعادل خارج شوند، معمولاً درد را تجربه می‌کنیم. مقاله حاضر به بررسی دقیق‌تر فشاردرمانی و انواع آن، نقاط انرژی پایه و کاربردهای آن در کاهش وزن، افزایش انرژی و فواید درمانی این روش پزشکی چینی می‌پردازد.

    طب فشاری و اهمیت آن در حفظ تعادل انرژی بدن

    طب فشاری یا فشار درمانی به عنوان یکی از روش‌های درمانی آسیایی کار با بدن (ABT) مطرح است که ریشه در طب سنتی چینی (TCM) دارد. طبق باورهای این سیستم طبی، برخی نقاط فشار بدن در امتداد کانال‌های مریدین قرار دارند. این کانال‌ها معادل نصف‌النهارها و نقاط طب سوزنی برای جریان انرژی هستند.

    بر اساس این باور، انرژی حیاتی یا “چی” از طریق این کانال‌های نامرئی در بدن جریان می‌یابد. همچنین، این ۱۲ کانال اصلی، اندام‌ها یا شبکه‌های خاصی از اندام‌ها را به یکدیگر متصل کرده و یک سیستم ارتباطی در سراسر بدن بوجود می‌آورند. این کانال‌ها از انگشتان شروع شده و به طور پیوسته به مغز و سپس به اندامی مرتبط با یک کانال خاص متصل می‌شوند.

    با توجه به این نظریه، وقتی یکی از کانال‌های مریدین مسدود شود یا از تعادل خارج شود، بیماری ها رخ می‌دهد. طب سوزنی و فشار درمانی از جمله روش‌های طب سنتی هستند که به بازگرداندن تعادل بدن کمک می‌کنند. پزشکان این سیستم به صورت مستقیم از انگشتان، دست، آرنج یا پاها برای اعمال فشار به نقاط خاص استفاده می‌کنند یا از دستگاه‌های مناسب برای این منظور استفاده می‌نمایند. در بعضی موارد، طب فشاری می‌تواند شامل ماساژ کششی یا روش‌های دیگر هم باشد.

    انواع طب فشاری متعددی وجود دارد که می‌تواند به تحریک نقاط فشار بدن انسان کمک کند. انتخاب تکنیک مربوطه معمولاً بستگی به علائم بیمار دارد، زیرا برخی از نقاط طب سوزنی با بیماری‌های خاصی همخوانی دارند. هر جلسه درمان معمولاً به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ادامه می‌یابد.

    در زیر انواع طب فشاری آورده شده‌اند:

    ماساژ چینی توی نا:
    یکی از رایج‌ترین روش‌های این طب، ماساژ باستانی چینی توی نا (Tui Na) است. این روش شامل یک طیف گسترده از کشش و حرکات دست است. نقاط طب سوزنی با استفاده از انگشتان، کف دست، انگشتان دست و شست تحریک می‌شوند تا گروه‌های عضلانی کلیدی را هدف قرار دهند.

    آکوپانکچر:
    این روش مشابه طب سوزنی است، با این تفاوت که به جای سوزن‌ها از فشار استفاده می‌شود. نقاط فشار بدن با استفاده از انگشتان، دست، آرنج یا وسایلی مشابه تحریک می‌شوند.

    شیاتسو:
    شیاتسو یک روش ماساژ ژاپنی است که بر اساس تحریک نقاط فشار بدن انجام می‌شود. در این روش، فشار و ماساژ بر روی نقاط خاصی در امتداد کانال‌های انرژی (مریدین) اعمال می‌شود.

    رفلکسولوژی:
    رفلکسولوژی بر اساس اصل این است که نقاط خاصی در دستان و پاها به اعضا و ارگان‌های دیگر بدن مرتبط هستند. با تحریک این نقاط به وسیله ماساژ یا فشار، انرژی به ارگان‌های مربوطه هدایت می‌شود.

    جین شین جیوتراپی:
    این روش در طب سنتی هند بر پایه نقاط فشار در دست و پا استوار است. با تمرکز بر نقاط خاص، تحریک و ماساژ اعمال می‌شود تا تعادل انرژی در بدن بهبود یابد.

    ماساژ شیاتسو

    یک هنر درمانی باستانی ژاپنی است که از دست‌ها، بازوها و پاها برای اعمال فشار به کانال‌های مریدین استفاده می‌کند. این تکنیک شامل تعدادی حرکت مختلف رقص‌مانند است که برای کشش بدن و اعمال فشار مستقیم و محکم به نقاط فشار بدن استفاده می‌شود.

    سو-جوک

    یک درمان ساده‌تر در این طب است که مبتنی بر کره جنوبی است. تمرکز اصلی آن بر دست‌ها و پاها است زیرا نقاط فشار در این اندام‌ها با سایر اندام‌های بدن هماهنگی دارند. این درمان به‌خصوص برای دردهای مزمن و مشکلات مربوط به تنش بسیار مفید است.

    ریکی

    یکی دیگر از هنرهای شفابخش آسیایی است که از نقاط حساس بدن برای دنبال کردن فرآیندهای مشابه این طب استفاده می‌کند. در این تکنیک، اصلی‌ترین مورد استفاده، کف دست است که برای هدایت و تحریک انرژی زندگی به کار می‌رود. ریکی درمانی همچنین می‌تواند به عنوان یک روش درمانی از راه دور برای التیام بدن استفاده شود.

    همچنین در ریکی، از تکنیک‌های درمانی جایگزینی مانند استفاده از داروهای هومیوپاتی، کریستال‌ها و رایحه‌درمانی نیز استفاده می‌شود. هدف ریکی از بازگرداندن تعادل انرژی در بدن است و بر ارتقای خود درمانی، کاهش درد و رفع مشکلات عاطفی تمرکز دارد.

    در روش خودکاربردی، افراد می‌توانند از تشک طب فشاری برای کشف نقاطی که می‌تواند به تسکین علائم آن‌ها کمک کند، استفاده کنند. توصیه می‌شود کاربران به مدت ۲۰-۳۰ دقیقه روی تشک دراز کشیده و فشار متناسب را اعمال کنند. در این زمان، اعمال فشار می‌تواند به آزادسازی اندورفین‌ها به طور مؤثر کمک کرده و در کاهش درد تأثیرگذار باشد.

    نقاط انرژی پایه شامل مجموعه‌ای از سیستم‌ها و نقاط در بدن است که در تکنیک‌های درمانی انرژی، مانند ریکی، شیاتسو و سو-جوک، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

    این سیستم‌ها و نقاط شامل:

    مریدین‌ها: هر راهی که یک سرخرگ خون را حمل می‌کند، یک مریدین انرژی را نیز حمل می‌کند. سیستم مریدین نشاط و تعادل را به ارمغان می‌آورد و عملکرد سیستم‌های فیزیولوژیکی مختلف بدن را تنظیم می‌کند.

    چاکراها: این سیستم شامل هفت نقطه اصلی است که در امتداد ستون فقرات قرار دارند. هر چاکرا به جریان انرژی خاصی وظیفه دارد و با تعادل و تسکین این انرژی‌ها، به حالت سلامتی و هماهنگی بدن کمک می‌کند.

    هاله‌ها: این سیستم انرژی اطراف بدن را شامل می‌شود. هاله‌ها به عنوان میدان انرژی بدن عمل می‌کنند و تأثیر مستقیم بر حالت روحی و احساسات افراد دارند.

    علاوه بر اینها، سیستم‌های دیگری نیز در نقاط انرژی پایه بدن وجود دارند که عبارتند از:

    مدارهای شبکه پایه: این مدارها جریان انرژی بین نقاط مختلف بدن را تنظیم و تعادل می‌دهند.

    بافت سلتیک: این بافت انرژی را در سراسر بدن پخش می‌کند و ارتباط بین اندام‌ها را بهبود می‌بخشد.

    مدارهای پنج ریتم: این مدارها باعث تنظیم ضربان قلب، تنفس، فعالیت عصبی و گردش خون در بدن می‌شوند.

    مدارهای گرم‌کننده سه گانه: این مدارها در تنظیم و حفظ دمای بدن نقش دارند.

    مدارهای تابشی: این مدارها جریان انرژی را از بدن به محیط اطراف یا از محیط به بدن منتقل می‌کنند.

    الکتریسیته: انرژی الکتریکی در بدن که از طریق سیستم عصبی و سیستم‌های الکتروفیزیولوژیکی جاری می‌شود.

    این سیستم‌ها و نقاط انرژی پایه در تکنیک‌های درمانی انرنقاط انرژی پایه شامل سیستم‌ها و نقاطی در بدن هستند که در تکنیک‌های درمانی انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرند. افرادی که از این تکنیک‌ها استفاده می‌کنند، می‌توانند با دقت به آناتومی بدن، این نقاط و سیستم‌ها را شناسایی کنند. در حال حاضر، این توصیفات با استفاده از اندازه‌گیری‌های الکترومغناطیسی تأیید شده‌اند.

    چاکراها، مراکزی هستند که انرژی در آنها متمرکز می‌شود. هر چاکرای اصلی در بدن انسان به عنوان یک مرکز انرژی چرخشی در یکی از هفت نقطه قرار دارد، از پایه ستون فقرات تا بالای سر. هر چاکرا انرژی را به بخش‌های خاصی از بدن منتقل می‌کند و با جنبه‌ای از شخصیت فرد هماهنگی دارد. همچنین، هر چاکرا (از پایین به بالا) با یکی از اصول جهانی که به بقا، خلاقیت، هویت و عشق مرتبط است، در ارتباط است و این اصول در آن طنین‌انداز می‌شوند. بر اساس اعتقاد، هر رویداد مهم و تجربه احساسی که فرد تجربه می‌کند، اثری روی انرژی چاکرایی او می‌گذارد و در آن ثبت می‌شود.

    هاله‌ها نیز پوسته‌هایی چند لایه از انرژی هستند که از بدن افراد تابانده می‌شوند و با انرژی‌های محیطی تعامل دارند. هاله یک فضای محافظ است که فرد را احاطه کرده و با انرژی‌های موجود در محیط تعامل می‌کند. هاله قادر است انرژی‌های مختلفی را فیلتر کند و انرژی‌های لازم را جذب کند.

    زمانی که شادی، جذابیت و روحیه دارید، هاله شما ممکن است کل اتاق را پر کند و درخشش خود را نشان دهد. اما زمانی که احساس غم، ناامیدی و افسردگی می‌کنید، هاله تان به داخل خود فرو می‌رود و یک پوسته پرانرژی ایجاد می‌کند که شما را از بیرون جدا می‌کند. هاله‌های برخی از افراد به صورت مشخص و قابل تشخیصی به شما نزدیک می‌شوند و شما را در یک احساس آرامش و امانت در می‌آورند.

    شبکه اصلی (پایه):

    شبکه اصلی به عنوان انرژی بنیادی بدن عمل می‌کند و سایر سیستم‌های انرژی دیگر از این انرژی بهره می‌برند. انرژی شبکه اصلی، قوی و اساسی است، اما در صورت تحمل ضربات شدید، ممکن است آسیب ببیند و شکل و شمایل خود را تغییر دهد. اغلب در این حالت، قابلیت ترمیم خودبه‌خودی ندارد. به عبارت دیگر، سایر سیستم‌های انرژی برای تطبیق با شبکه آسیب‌دیده، تنظیمات خود را تغییر می‌دهند، همانطور که تجربه‌های آسیب‌زای اولیه می‌تواند شخصیت فرد را شکل دهد.

    بافت سلتیک:

    انرژی‌های بدن درون خود چرخش می‌کنند، به یکدیگر تلاقی می‌کنند و الگوهای زیبا و باشکوهی را شکل می‌دهند. تعادل این رنگ‌ها و شکل‌ها توسط یک سیستم انرژی حفظ می‌شود که در سراسر جهان با نام‌های مختلف شناخته شده است. در مناطق شرقی، این سیستم انرژی را به عنوان “حلقه انرژی تبتی” شناخته‌اند.

    درمان سلتیک، به شکلی شبیه به نقاشی‌های سلتیک باستانی، یک علامت بی‌نهایت و پیچیده است که هرگز آغاز نمی‌شود و به پایان نمی‌رسد. شبکه‌های بافت سلتیک در سراسر بدن و اطراف آن، مانند یک رشته نامرئی، همه سیستم‌های انرژی را به صورت پیچیده راهنمایی می‌کنند. این الگوها در عالم کوچک نیز، مانند مدل مارپیچ دوگانه DNA، وجود دارند.

    پنج ریتم:

    مریدین‌ها، چاکراها، هاله‌ها و سایر انرژی‌های ضروری بدن تحت تأثیر یک سیستم انرژی بزرگتر هستند که نوعی ریتم است که در تمام انرژی‌های دیگر جریان دارد و تأثیرات ارتعاشی خود را بر ویژگی‌های فیزیکی، الگوهای سلامتی و ویژگی‌های شخصیتی ترکیب می‌کند.

    از سال‌ها قبل در طب سنتی چینی، زندگی به پنج “عنصر”، “حرکت” یا “فصل” دسته‌بندی می‌شد. این انرژی‌ها به عنوان بلوک‌های سازنده کیهان در نظر گرفته می‌شدند و اساسی بودند برای درک نحوه کارکرد جهان، سازماندهی جوامع و تأمین نیازهای حفظ سلامتی بدن انسان.

    استعاره‌ای برای توصیف پنج ریتم، عناصر قابل مشاهده طبیعت (آب، چوب، آتش، خاک و فلز) و فصول (زمستان، بهار، تابستان، تابستان هند و پاییز) مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب، ریتم اصلی زندگی یک فرد، مشابه موسیقی پس‌زمینه در طول یک فیلم، با ترکیب ریتم‌های متغیر فصول زندگی، لحن و حال و هوای کل سیستم انرژی را هدایت می‌کند و فضای زندگی را تنظیم می‌کند.

    گرم‌کننده سه‌گانه:

    گرم‌کننده سه‌گانه یک کانال است که انرژی‌های سیستم ایمنی را برای مقابله با مهاجمان، شبکه‌بندی می‌کند و با کمک هیپوتالاموس، در شرایط اضطراری برای پاسخ به جنگ یا فرار، انرژی بدن را مبادله و تحریک می‌کند.

    مدارهای تابشی:

    مدارهای تابشی به نحوی عمل می‌کنند که تضمین می‌کنند تمام سیستم‌های انرژی دیگر برای منافع عمومی بدن کار کنند. آن‌ها انرژی را در مناطقی که بیشتر نیاز دارد، توزیع می‌کنند و در مواجهه با چالش‌های سلامتی که ممکن است برای بدن پیش آید، پاسخ می‌دهند و منجر به تجدید حیات، شادی و ارتباط معنوی می‌شوند و روحیه فرد را ارتقا می‌بخشند.

    الکتریسیته، به عنوان یک سیستم انرژی مستقل، متفاوت از مریدین‌ها، چاکراها یا هاله‌ها عمل نمی‌کند؛ بلکه با تمام سیستم‌های اصلی انرژی بدن مرتبط است. هر یک از الکتریسیته‌ها به عنوان پلی عمل می‌کنند که تمام سیستم‌های انرژی را در سطح اولیه الکتریسیته بدن به یکدیگر متصل می‌کنند. در جلسات الکتریسیته، گزارش‌هایی از بهبود بافت اسکار، تقویت مفصل زانو، رفع برخی بیماری‌ها مانند آتاکسی قلب، و غلبه بر انواع ضربه‌های روحی وجود دارد.

    مهم‌ترین نقاط فشار برای افزایش متابولیسم و کاهش وزن:

    این روش در مدیریت استرس، تقویت هضم و بهبود متابولیسم بسیار مؤثر است که عواملی مهم در مدیریت وزن هستند. در ادامه به برخی از مریدین‌ها یا نقاط فشار بدن اشاره خواهد شد که نقش مهمی در افزایش متابولیسم و کاهش وزن دارند.

    ژونگوان:
    معتقدان هستند که ژونگوان، که در بالای شکم و همچنین در مناطق مربوط به هضم مانند معده و روده قرار دارد، تأثیری بر این اعضا دارد. این نقطه تقریباً ۱۰ سانتی‌متر بالاتر از ناف قرار دارد.

    رنژونگ:
    ایمان دارند که رنژونگ، که در امتداد مریدین حاکم قرار دارد، تأثیری بر وزن و به ویژه چاقی دارد. این نقطه زیر محل برخورد سوراخ‌های بینی قرار دارد.

    ژوئه-هایی:
    باور دارند که ژوئه-هایی که در امتداد مریدین طحال قرار دارد، تأثیری بر سطح قندخون دارد. این نقطه بالای کاسه زانو، تقریباً دو اینچ دورتر از مرکز بدن در قسمت پایینی عضله ران قرار دارد.

    نقاط فشار بدن برای افزایش انرژی عبارتند از:

    مریدین ریه:
    این نقطه در دست واقع شده و از نوک انگشت شست به سمت پایین به سمت لبه کف دست امتداد دارد. ماساژ این نقطه و فشار دادن به آن می‌تواند به تسکین علائم سرماخوردگی و افزایش انرژی در بدن کمک کند.

    قلب ۷:
    این نقطه روی مچ دست قرار دارد، در قسمت بیرونی از استخوان کوچک کنار انگشت کوچک قابل تشخیص است. استفاده از نقاط فشار بدن در قلب ۷ می‌تواند به بهبود انرژی در بیماری‌هایی مانند بی‌خوابی، اضطراب، افسردگی و بیماری‌های قلبی کمک کند.

    توجه: قبل از استفاده از نقاط فشار بدن یا هرگونه تغییر در درمان یا مداخله درمانی، توصیه می‌شود با متخصص مربوطه مشورت کنید.

    نقطه دروازه داخلی:
    نقطه دروازه داخلی مستقیماً روی دست قرار ندارد. برای پیدا کردن آن، کف دست را به سمت بالا قرار داده و از سه انگشت برای اندازه‌گیری تقریباً ۲.۵ سانتی‌متر پایین مچ استفاده کنید. نقطه دروازه داخلی تقریباً در مرکز مچ دست قرار دارد. پزشکان توصیه می‌کنند که با استفاده از دست دیگر، به شدت به این نقطه فشار داده شود تا به تسکین از حالت تهوع و درد معده کمک کند.

    نقطه دره دست:
    هر فرد می‌تواند نقطه دره دست را بین انگشت اشاره و شست پیدا کند. پزشکان ادعا می‌کنند که فشار قوی به این نقطه می‌تواند استرس را کاهش دهد، میگرن را تسکین دهد و درد را در مناطق زیر کاهش دهد:

    شانه‌ها
    دندان‌ها
    گردن

    نقطه دروازه بیرونی:
    نقطه دروازه بیرونی در سمت بالای دست و بازو قرار دارد و تقریباً موازی با نقطه دروازه داخلی واقع شده است. این نقطه بین دو تاندون قرار دارد. اعمال فشار بر این نقطه می‌تواند انرژی فرد را افزایش داده و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.

    نقطه پایه:
    برای پیدا کردن نقطه پایه، باید با ردیابی انگشت از بالا به پایین کف دست حرکت کرده تا به چین مچ دست برسید. این نقطه را در آنجا پیدا خواهید کرد. اعمال فشار ملایم بر روی این نقطه ممکن است به کاهش مشکلات تنفسی کمک کند.

    نقطه روده باریک ۳:
    سه نقطه روده باریک در کنار دست واقع شده و زیر انگشت کوچک و بالای یکی از چین‌های بزرگ دست قرار دارند. اعمال فشار محکم بر این نقاط می‌تواند به تسکین گوش درد، سردرد در پشت سر و درد گردن کمک کند.

    ده پراکندگی:
    نوک هر انگشت محل ده نقطه فشار است. اعمال فشار یا استفاده از طب سوزنی بر روی این نقاط می‌تواند به تسکین برخی از علائم رایج آنفولانزا، مانند تب بالا، گلودرد و صرع کمک کند.

    چهار درز:
    داخل هریک از مفاصل بزرگ انگشت اشاره، انگشت میانی، انگشت حلقه و انگشت کوچک، چهار درز وجود دارد. این نقاط فشار در بدن می‌توانند در درمان مشکلات گوارشی، به خصوص در کودکان، مفید باشند.

    فواید درمان با طب فشاری:
    استفاده از طب فشاری می‌تواند در کاهش دردهای مختلف به کمک شما بیاید. اما باید توجه داشت که هنوز مدرک علمی قطعی برای قبول یا رد استفاده از طب فشاری وجود ندارد. با این حال، برخی از این روش‌های درمانی در حال بررسی و توجه قرار گرفته‌اند.

    تسکین درد:
    زمانی که نقاط طب فشاری در بدن تحریک می‌شوند، هورمون‌های اندورفین و اکسی‌توسین ترشح می‌شوند و با همکاری یکدیگر در تسکین درد نقش دارند. این فرآیند منجر به افزایش جریان خون در نواحی تنش عضلانی و کاهش سیگنال‌های دردی که به مغز ارسال می‌شوند، می‌شود. فشار محکمی که به نقاط فشار بدن اعمال می‌شود، باعث تسکین عضلاتی می‌شود که به دلیل تجمع اسید لاکتیک در آنها منقبض شده‌اند.

    تسکین استرس:
    طب فشاری به دلیل تأثیرات آرامبخش خود بر روی افرادی که با استرس روبرو هستند، مفید است. این روش قادر است با بازکردن مسیرهای مریدین، به مقابله با موانع ناشی از استرس کمک کند و به فرد احساس بهتری بدهد.

    درمان سرماخوردگی و آنفولانزا:
    طب فشاری قادر است در درمان سرماخوردگی و آنفولانزا به توانایی خود درمانی بدن کمک کند.

    درمان ناباروری:
    استفاده از طب فشاری در افزایش شانس باروری، بهبود تعادل هورمونی و کمک به تنظیم چرخه قاعدگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف این درمان، افزایش جریان خون با اعمال فشار به نقاط مریدین و ارسال خون غنی از اکسیژن به اعضای تولید مثل است. این عمل باعث کاهش احتقان لگن، دفع سموم و حتی کاهش التهاب می‌شود.

    ساده‌ترین نوشتار ممکن:

    “راحت‌تر شدن فرآیند زایمان
    این روش طبی امن برای کاهش درد زایمان و تشویق به زایمان طبیعی است. طب فشاری زایمان شامل ماساژ نقاط خاصی است که به بدن در آماده‌سازی برای زایمان کمک می‌کند. این روش آرامش بخش باعث گشوده شدن دهانه رحم می‌شود و راهکاری مطمئن برای کنترل درد در طول زمان زایمان ارائه می‌دهد.

    شفای عاطفی
    طب فشاری می‌تواند در درمان مسائل عاطفی مانند غم، افسردگی و اندوه به شما کمک کند. تکنیک‌های ماساژ درمانی، منبع اصلی انرژی درمانی هستند. آن‌ها به بدن کمک می‌کنند تا به لحاظ فیزیکی و احساسی بهبود یابد، تنش‌ها و انرژی منفی را برطرف کند و در نتیجه احساس نشاط و سرزندگی ایجاد کند. این روش برای کمک به افراد در تمرکز بیشتر و درک بهتر احساسات و موانع منفی مناسب است.”

    طب فشاری یک روش درمانی است که برای درمان مجموعه‌ای از بیماری‌ها مفید است. با این حال، زنان باردار و بیماران سرطانی نباید بدون نظارت متخصص از این روش استفاده کنند.

    بیماری‌هایی که می‌توان با فشار درمانی درمان کرد عبارتند از: سردرد، درد دندان، درد گردن، درد شانه، آرتریت، خماری، یبوست، تهوع و استفراغ، ناراحتی معده، درد قفسه سینه، سندرم تونل کارپل، خستگی و فشار چشم، بی‌خوابی، مشکلات سینوسی و احتقان، اختلال حافظه، افسردگی، اضطراب، عصبی‌بودن، هیستری، مشکلات گوارشی، نفخ، اسهال، درد زانو، سیاتیک، کمردرد، درد لگن، دردهای قاعدگی، خستگی و فرسودگی، سنگینی سر و…

    این روش درمانی توسط ارسال سیگنال‌هایی به بدن با استفاده از نقاط فشار بدن

    بهبودی و تندرستی را تحقق می‌بخشد. طب فشاری معمولاً به عنوان “طب سوزنی بدون سوزن” شناخته می‌شود، زیرا اصول مشابهی با طب سوزنی دارد. در این روش، فرض بر این است که عدم تعادل انرژی بدن یا “چی” منجر به بروز بیماری می‌شود. برای درمان این عدم تعادل، یک تکنسین ماهر باید فشاری روی نقاط خاصی از بدن اعمال کند تا مسیرهای انرژی یا مریدین باز شوند.

  • دلیل محبوبیت رژیم لاغری کره‌ای یا K diet

    دلیل محبوبیت رژیم لاغری کره‌ای یا K diet

    یکی از رژیم‌های محبوب در بین مردم امروزی، رژیم کره‌ای است. این رژیم به علت قدرت کاهش وزنی که به آن نسبت داده می‌شود، به ویژه محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. تبلیغات رژیم کره‌ای یا “k diet”، با نشان دادن نوشیدنی‌های بدون کالری و خوشمزه، خورش‌های پرمغذ و خوش طعم، سبزیجات با طعم‌های لذیذ و دسرهای خوشمزه، تلاش می‌کند تا افراد را به استفاده از این رژیم جذب کند، بدون اینکه آنها برای کاهش وزن خود رنج ببرند و احساس گناه کنند.

    اما آیا رژیم کره‌ای واقعاً برای کاهش وزن مفید است؟

    در این مقاله، با فواید و مضرات رژیم لاغری کره‌ای آشنا می‌شویم.

    رژیم کره‌ای به چه معناست؟

    بسیاری از افراد از عبارت‌های “رژیم کره‌ای” و “غذای کره‌ای” به جای یکدیگر استفاده می‌کنند. “غذای کره‌ای” به مواد غذایی اشاره دارد که در رژیم کره‌ای استفاده می‌شوند. از سوی دیگر، “رژیم کره‌ای” به فرهنگ غذایی سنتی کره‌ای، روش‌های مختلف پخت و پز و الگوهای غذایی خاص آنها اشاره دارد. یکی از چیزهای شگفت‌انگیزی که افرادی که به کره سفر می‌کنند، متوجه آن می‌شوند، این است که غذاهای کره‌ای بدون استفاده از خامه، کره، روغن، چربی، شکر یا حتی گوشت بسیار خوش طعم هستند.

    رژیم غذایی کره‌ای به مدت چند هزار سال استفاده می‌شود. بیشتر غذاهای کره‌ای بر اساس مواد غذایی کامل و سالم و انواع ادویه‌جات کم‌کالری برای ایجاد طعم استفاده می‌شوند. اخیراً، با صنعتی شدن و مصرف‌گرایی، رژیم غذایی کره‌ای تغییر کرده است، اما روش‌های قدیمی هنوز هم موثر هستند.

    گرفته و به طور گسترده‌ای در بین شرقی‌ها و غربی‌ها محبوب است. این رژیم تشویق می‌کند تا از غذاهایی که برگرفته از فرآیندهای کمتری عبور کرده‌اند، استفاده کنید. هدف اصلی رژیم کره‌ای کاهش وزن است و برای این منظور مصرف گندم، لبنیات، قندهای اضافه، چربی‌های اضافی و تنقلات را به حداقل می‌رساند. رژیم k diet توصیه می‌کند تا نوشیدنی‌هایی مثل نوشابه را با آب جایگزین کرده و به جای محصولات پخته شده مانند کلوچه، شیرینی و بستنی، از میوه‌های تازه استفاده کنید.

    در رژیم غذایی کره‌ای، غذاهای مجاز شامل انواع سبزیجات، برنج و مقداری گوشت، ماهی یا مواد غذایی دریایی هستند.

    برخی از غذاهای مجاز در این رژیم عبارتند از:

    • چای سبز: چای سبز دارای مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان و ویتامین است و نه تنها برای رژیم غذایی مفید است، بلکه به پوست نیز کمک می‌کند. شما ممکن است در تبلیغات شرکت‌های کره‌ای بخوانید که چای سبز حاوی چند برابر ویتامین C بیشتر از لیمو است، و این درست است. چای سبز به میزان 5 تا 8 برابر بیشتر از یک لیمو ویتامین C دارد.
    • برنج، به عنوان غذای اصلی در رژیم کره‌ای، با استفاده از برنج پخته تهیه می‌شود. مردم کره برنج را در وعده‌های صبحانه، ناهار، شام و حتی به عنوان میان‌وعده مصرف می‌کنند.
    • در رژیم کره‌ای، مصرف سبزیجات مجاز است و آنها می‌توانند خام، پخته یا تخمیر شده مصرف شوند، مانند کیمچی. همچنین، مصرف سوپ‌ها نیز روشی عالی است برای افزایش مصرف سبزیجات. در رژیم لاغری کره‌ای نیز، مصرف زیادی سبزیجات تازه یا پخته توصیه می‌شود و هیچ محدودیتی در نوع و مقدار سبزیجات مصرفی وجود ندارد.
    • محصولات حیوانی نیز به عنوان منابع پروتئین در این رژیم مورد استفاده قرار می‌گیرند، از جمله تخم مرغ، گوشت، ماهی و سایر مواد غذایی دریایی. با این حال، مصرف مقادیر کمتری از پروتئین حیوانی در هر وعده غذایی توصیه می‌شود.
    • رژیم کره‌ای به افراد امکان می‌دهد از منابع مختلف پروتئینی مانند ماهی، حبوبات و گوشت قرمز استفاده کنند، اما هر کدام از این منابع با مقادیر مشخصی مصرف می‌شوند. به عنوان مثال، برای حبوبات و ماهی، توصیه می‌شود مقادیر متوسط تا زیادی مصرف شوند، اما برای گوشت قرمز توصیه می‌شود مصرف مقادیر کمتری از آن را در نظر بگیرید.

    کره‌ای‌ها از آب معمولی نفرت دارند، اما به دنبال تأمین آب برای بدن‌شان هستند. به همین دلیل، توصیه می‌کنند از چای کدو تنبل استفاده کنند. آن‌ها می‌گویند چای کدو تنبل طعم خوشایندی دارد و به طور همزمان تورم و پف را کاهش می‌دهد و در بهبود یبوست نیز مؤثر است، که مساعد لاغر شدن شما خواهد بود.

    در رژیم کره‌ای، می‌توانید از چاشنی‌ها، به ویژه محصولات تخمیر شده سویا مانند دونجانگ (خمیر سویا)، کانجان (سس سویا) و گوچوجان (رب فلفل قرمز) استفاده کنید. این رژیم همچنین تأکید می‌کند که بیشتر از گیاهان دارویی مانند پیاز سبز، سیر، فلفل قرمز و زنجبیل استفاده کنید.

    در فروشگاه‌های کره‌ای، نوشیدنی‌های بدون کالری فراوانی وجود دارند. این نوشیدنی‌ها شامل انواع شِیک‌ها و نوشیدنی‌های خوشمزه بدون کالری مانند شیبچیل چا، بوری چا، هوتگی چا و گامان کونگ چا هستند. آن‌ها جایگزین عالی برای نوشابه‌های گازدار و انرژی‌زا هستند و حتی مزایای سلامتی مشابه چای سبز دارند. کره‌ای‌ها یک بوری چا بزرگ یا چای جوی بو‌داده درست می‌کنند و در تابستان آن را در یخچال نگهداری می‌کنند. همراه با هر وعده غذایی، یک لیوان بزرگ از این نوشیدنی‌ها می‌نوشند و در نهایت به طور طبیعی کمتر غذا می‌خورند.

    سوپ جلبک میوک گوک یا سوپ جلبک یکی از سوپ‌های سالم است که به راحتی در خانه می‌توان آن را طبخ کرد. برای آماده‌سازی این سوپ، تنها به جلبک دریایی خشک، مکعب‌های گوشت گاو، سس سویا و روغن کنجد نیاز دارید. جلبک دریایی علاوه بر طعم لذیذ، حاوی ویتامین A، C و E است و به همراه مواد مغذی دیگری مانند ید که برای سلامتی تیروئید و غده پروستات بسیار مفید است، پر از مواد مغذی است.

    سیب زمینی شیرین نیز یکی از مواد غذایی مورد استفاده کره‌ای‌هاست. آن‌ها سیب زمینی شیرین را که خواص سیرکننده و کم کالری دارد، با روش بخارپز پخت می‌کنند. این روش برای زمانی که وقت کافی برای طبخ غذا ندارید، مناسب است و می‌توانید از آن استفاده کنید.

    در رژیم غذایی کره‌ای، برنج و غلات به جای نان مصرف می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توانید یک کاسه برنج سفید را با دانه‌های حبوبات مختلف مخلوط کنید یا برنج قهوه‌ای را جایگزین کنید. در صورتی که کره‌ای‌ها رژیم غذایی سختی را رعایت می‌کنند، برنج را با برنج توفوی بخارپز می‌کنند و جایگزین می‌کنند.

    غذاهای تخمیر شده، که در رژیم غذایی کره‌ای استفاده می‌شوند، حاوی تعداد زیادی پروبیوتیک هستند. این غذاها شامل محصولاتی مانند کیمچی با بیش از صد نوع مختلف می‌شوند. با این حال، ممکن است برای عادت کردن به مصرف غذاهای تخمیر شده نیاز به زمان داشته باشید. همچنین، در رژیم غذایی کره‌ای، ماهی تخمیر شده به نام هونگئو نیز مصرف می‌شود، که دارای طعم تندی است. این رژیم غذایی کره‌ای همواره در میان گردهمایی‌ها، مهمانی‌ها و حتی مراسم خاکسپاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    رژیم لاغری کره‌ای، به مصرف غذاهای الهام گرفته شده از غذاهای کم فرآوری تشویق می‌کند. در این رژیم، مصرف گندم، لبنیات، قندهای اضافه، چربی‌های اضافی و تنقلات به حداقل می‌رسد تا بهینه سازی کاهش وزن انجام شود. رژیم K diet به شما توصیه می‌کند که نوشابه را با آب و کلوچه‌ها، شیرینی‌ها، بستنی و سایر محصولات پخته شده را با میوه‌های تازه جایگزین کنید.

    در رژیم کره‌ای یا رژیم K diet، برخی از غذاها محدودیت دارند و توصیه می‌شود آن‌ها را جایگزینی مناسب داشته باشیم. در این رژیم، توصیه می‌شود نوشابه را با آب و محصولاتی مانند کلوچه، شیرینی و بستنی، به علاوه سایر محصولات پخته شده را با میوه‌های تازه جایگزین کنیم. همچنین، باید از خوردن تنقلات خودداری کنیم، زیرا در این رژیم غذایی، تنقلات به عنوان غیرضروری تلقی می‌شوند و باید از مصرف آن‌ها اجتناب کنیم.

    برخی از غذاهایی که در رژیم کره‌ای مجاز نیستند، عبارتند از:

    غذاهای حاوی گندم مانند نان، ماکارونی و غلات صبحانه
    غذاهای فرآوری شده یا شیرین مانند آب نبات و نوشابه‌ها
    غذاهای چرب مانند گوشت‌های چرب، غذاهای سرخ شده، سس‌ها و چاشنی‌های روغنی
    لبنیات مانند شیر، پنیر، ماست، بستنی و هر نوع غذای پخته شده با لبنیات
    محصولات پخته شده و هر غذای دیگری که حاوی قند مواد فرآوری شده باشد
    همچنین، غذاهای تخمیر شده مانند کیمچی نیز در این رژیم غذایی توصیه می‌شوند، زیرا با افزایش تعداد باکتری‌های مفید روده، که به عنوان پروبیوتیک‌ها نیز شناخته می‌شوند، به سلامت روده کمک می‌کنند. این پروبیوتیک‌ها می‌توانند به پیشگیری یا درمان بیماری‌های مختلفی مانند درماتیت آتوپیک، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، اسهال و چاقی کمک کنند.

    در غذاهای جانبی کره‌ای، معمولاً از انواع سبزیجات زیر استفاده می‌شود:

    • جوانه لوبیا
    • اسفناج
    • کدو سبز
    • سیب زمینی
    • بادمجان
    • ذرت
    • لوبیا سیاه
    • ریشه نیلوفر
    • آبی‌ژله (آبنبات)
    • بلوط
    • گریپ فروت
    • توت فرنگی
    • گوجه‌فرنگی
    • تربچه سفید
    • کنجد وحشی

    علاوه بر این، میوه‌ها و کیک برنجی نیز برای تهیه دسرها در رژیم کره‌ای استفاده می‌شوند.

    کره‌ای‌ها به طور معمول پس از هر وعده غذایی میوه می‌خورند. بعضی از میوه‌ها ممکن است دارای کالری بالا باشند، اما هنوز بهتر از کلوچه‌ها و کیک‌های کوچک هستند. یکی از دسرهای محبوب در رژیم غذایی کره‌ای، خرمالو خشک است. با برش دادن خرمالو خشک، پهن کردن پنیر خامه‌ای، اضافه کردن یک گردو، گرد کردن و برش دادن آن‌ها، می‌توانید یک رول خرمالو خشک لذیذ تهیه کنید. این دسرها هم ارزش غذایی دارند و هم شما را سیر می‌کنند، بنابراین نیازی به خوردن شیرینی‌های با کالری بالا یا میان وعده‌های غذایی ندارید.

    راه ساده‌تری برای تغذیه سالم در رژیم کره‌ای، کنترل مصرف سدیم و قند است. بسیاری از کره‌ای‌ها بیشتر غذاها را در خانه طبخ می‌کنند، زیرا این روش ارزان‌تر و سالم‌تر است.

    فواید رژیم کره‌ای شامل موارد زیر می‌شود:

    • افزایش سلامت کلی: رژیم لاغری کره‌ای تشویق می‌کند که مقدار زیادی میوه و سبزیجات مصرف کنید. این دو گروه غذایی به طور کلی به سلامتی کمک می‌کنند و در برابر بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی محافظت می‌کنند.
    • مفید برای فشار خون: رژیم لاغری کره‌ای شامل مقدار زیادی کیمچی است که از کلم تخمیر شده یا سایر سبزیجات تهیه می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف کیمچی می‌تواند به کاهش فشار خون، قند خون و سطح کلسترول و LDL (کلسترول بد) کمک کند.

    غذاهای تخمیر شده مانند کیمچی می‌توانند برای سلامت روده‌ها مفید باشند، زیرا حاوی باکتری‌های مفید روده هستند که به عنوان پروبیوتیک‌ها شناخته می‌شوند. این پروبیوتیک‌ها می‌توانند تعداد باکتری‌های مفید روده را افزایش داده و در بهبود سندروم روده تحریک‌پذیر و درمان بیش از یک نوع بیماری، از جمله درماتیت آتوپیک، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، اسهال و چاقی، مؤثر هستند.

    رژیم لاغری کره‌ای تأکید زیادی بر ایجاد تغییرات پایدار و بلندمدت در رژیم غذایی و فعالیت بدنی دارد. این رژیم غذایی سعی می‌کند به طور کلی غذاهای مغذی و کم فرآوری را تشویق کرده و مصرف غذاهای ناسالم با بالاترین میزان کالری و کمبود مواد مغذی را محدود کند. همچنین، پروبیوتیک‌ها و ترکیبات فعال موجود در کیمچی و سایر غذاهای تخمیر شده ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه روی موش نشان داد که HDMPPA، یک ترکیب اصلی موجود در کیمچی، با سرکوب التهاب، بهبودی در سلامت عروق خونی را به همراه دارد.

    گفته می‌شود که رژیم لاغری کره‌ای با محدود کردن مصرف لبنیات به کاهش آکنه کمک می‌کند. احتمالاً شواهدی برای تأیید این ادعا وجود دارد. به نظر می‌رسد که مصرف لبنیات می‌تواند افزایش ترشح انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) را تحریک کند، و هر دوی این عوامل ممکن است در بروز آکنه نقش داشته باشند. یک مطالعه اشاره کرد که افرادی که در رژیم غذایی خود بیشترین میزان لبنیات را مصرف می‌کردند، تقریباً ۲.۶ برابر بیشتر از افرادی که کمترین مقدار لبنیات را مصرف می‌کردند، در معرض خطر ظهور آکنه قرار داشتند.

    می‌خواهید بدانید با رژیم کره‌ای آیا می‌توانید وزنتان را کاهش دهید و آیا واقعاً رژیم کره‌ای به کاهش وزن کمک می‌کند؟ رژیم لاغری کره‌ای به دلایل متعددی می‌تواند به کاهش وزن کمک کند. غذاهای سنتی کره‌ای طبیعتاً حاوی سبزیجات فراوانی هستند که حاوی مقدار زیادی فیبر هستند. رژیم‌های غذایی با فیبر غنی می‌توانند در کاهش گرسنگی و اشتها کمک کرده و همزمان احساس سیری را تقویت کنند. علاوه بر این، این رژیم میان‌وعده‌ها، غذاهای چرب و حاوی قند اضافی، گندم و لبنیات را محدود می‌کند که باعث کاهش بیشتر کالری دریافتی می‌شود. همچنین، ورزش منظم را تشویق می‌کند که به افزایش سوزاندن کالری‌ها کمک می‌کند. در نهایت، توصیه می‌شود به تدریج حجم وعده‌های غذایی خود را کاهش دهید تا به حدی برسید که بتوانید وزن خود را کاهش دهید و در عین حال احساس سیری و رضایت کنید. همه این عوامل می‌توانند به شما کمک کنند تا کالری کمتری نسبت به کالری‌هایی که سوزانده می‌شوند، مصرف کنید. اثبات شده است که کاهش کالری کمک می‌کند وزن را کاهش دهید، بدون اهمیت اینکه چه نوع غذاهایی مصرف می‌کنید. هرچند، به خاطر داشته باشید که باید به عوارض احتمالی این رژیم هم توجه کنید. همچنین، باید به یاد داشته باشید که لاغری کره‌ای مربوط به رژیم غذایی خاص آن‌ها نیست، بلکه به دلیل فرهنگ پیاده‌روی در کره است. پیاده‌روی بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ کره‌ای است و این نکته قابل تامل است زیرا کشور کره پر از کوه‌ها است. برای پیاده‌روی در کره، نیازی به ساعت‌ها رانندگی ندارید؛ حمل و نقل عمومی در کره به خوبی توسعه یافته است، بنابراین تا زمانی که در خارج از شهر نیستید، به خودرو نیاز ندارید.

    رژیم کره‌ای ممکن است دارای برخی مضرات باشد

    بهتر است مقدار استفاده از فلفل را کاهش دهید. رژیم کره‌ای دستورالعمل‌های دقیقی درباره میزان مصرف غذاها ندارد و توصیه نمی‌کند که غذاها را وزن کنید یا سهم آن‌ها را اندازه گیری کنید. تأکید بیش از حد بر ظاهر رژیم کره‌ای ممکن است باعث شود تا هدف شما تناسب اندام براساس نمونه‌هایی از افراد مشهور در صنعت کی‌پاپ باشد. استفاده از استانداردهای ظاهری اجتماعی-فرهنگی به عنوان انگیزه برای کاهش وزن ممکن است گروه‌های خاصی از افراد مثل نوجوانان و جوانان را در معرض خطر افزایش اختلالات تغذیه قرار دهد. رژیم کره‌ای کمبود وعده‌های غذایی متعادل راهنمایی کمی در مورد ایجاد وعده‌های غذایی متعادل ارائه می‌دهد. برخی ممکن است انعطاف پذیری در انتخاب هر وعده غذایی را به عنوان یک مزیت در نظر بگیرند، بنابراین تشخیص دستورالعمل‌های صحیح نسبت به غذاهای غنی از مواد مغذی از غذاهای بدون مواد مغذی می‌تواند دشوار باشد. دستورالعمل‌های غیرعلمی و متناقض رژیم کره‌ای توصیه می‌کنند که از تنقلات خودداری کنید، اگرچه تحقیقات نشان داده است که برخی افراد با اضافه کردن تنقلات به رژیم غذایی خود ممکن است وزن بیشتری از دست بدهند.

     

  • راهکارهای مهم در ثابت ماندن وزن بعد از کاهش آن

    راهکارهای مهم در ثابت ماندن وزن بعد از کاهش آن

    متأسفانه امروزه خبرهای خوشایند درباره کاهش و حفظ وزن بعد از رژیم را نشنوا می‌کنیم. بیشتر افرادی که تلاش می‌کنند وزن خود را کاهش دهند، در پایان نمی‌توانند آن را تثبیت کنند. تثبیت وزن به معنای حفظ و مدیریت وزن پس از یک دوره رژیم چاقی یا لاغری است، که ممکن است حتی سخت‌تر از خود دوره رژیم به نظر برسد. در این زمان، وزن باید به صورت مداوم توسط فرد خود یا یک متخصص تغذیه کنترل شود و بهتر است بیشتر از همیشه احساس مسئولیت و تعهد نسبت به وزن خود داشته باشیم.

    چرا وزن کاهش یافته دوباره افزایش می‌یابد؟

    وقتی که شخصی وزن قابل توجهی کاهش می‌دهد، سوخت و ساز بدنش در واقع کندتر می‌شود. در این شرایط، بدن مقاومت نشان می‌دهد زیرا در طولانی مدت با وزن بالا آشنا بوده است. همه ما یک نقطه تنظیم داریم که در آن بدن به وزن تعادل می‌رسد و اگر سعی کنید از این نقطه پایین‌تر بروید، بدن ممکن است مقاومت کند. همچنین، هورمون‌ها نقشی در بازگشت وزن ممکن است داشته باشند. هنگامی که وزن کاهش می‌یابد، هورمون‌ها تغییر می‌کنند و مغز سیگنال‌هایی دریافت می‌کند تا بیشترین مقدار گرلین (هورمون گرسنگی) را تولید کند. این منجر به مصرف بیشتر غذا می‌شود و وزن دوباره افزایش می‌یابد.

    همچنین، اگر از رژیم‌های بسیار محدود و سخت برای کاهش وزن استفاده کنید، احتمال بازگشت وزن بسیار بالا خواهد بود. برای موفقیت در تثبیت وزن، باید تغییراتی را ایجاد کنید که به عنوان بخشی از سبک زندگی دائمی شما باشند. به جای تمرکز بر رژیم‌های سخت، رژیمی را انتخاب کنید که به صورت آرام و پیوسته به کاهش وزنتان منجر شود. شما در یک شب به اضافه وزن نرسیده‌اید، بنابراین نباید انتظار داشته باشید که در یک شب وزنتان را کاهش دهید. با این نگرش، با تمام تغییرات متابولیک و هورمونی که رخ می‌دهد، بهتر تطبیق خواهید یافت.

    چگونه می‌توانیم وزن خود را ثابت نگه داریم؟

    هدف از تثبیت وزن، تنظیم مصرف درشت مغذی‌ها (پروتئین، چربی و کربوهیدرات) در نسبت‌های مناسب برای کنترل گرسنگی و حفظ وزن جدید است. باید این روش را به یک سبک زندگی تبدیل کنیم، نه فقط یک رژیم غذایی. وقتی که رژیمی را شروع می‌کنید، خودتان را با یک برنامه غذایی جدید آشنا می‌کنید که در نهایت به پایان می‌رسد. اما اگر این تغییرات را به عنوان یک سبک زندگی جدید قبول کنید، به این معنی است که آنها در طول زندگی شما باقی خواهند ماند. هرگز رژیم‌گرفتن را به محدود کردن برخی از غذاهای خاص برای خودتان تبدیل نکنید. باید با آنچه که به صورت معمول و همیشگی می‌خورید، وزن خود را کاهش دهید.

    به وزن خود نظارت کنید و مراقبت کنید که به طور منظم وزن خود را چک کنید

    این یکی از رفتارهای شایع بین افراد موفق است که توانسته‌اند وزن خود را با موفقیت کاهش دهند. برای کنترل وزن خود، یک برنامه منظم تنظیم کنید. اگر متوجه شدید که از وزن سالم دور هستید، تغییرات لازم را اعمال کنید تا به وزن قبلی خود برگردید. برای افرادی که در مرحله تثبیت وزن هستند، وزن کردن یک بار در هفته کافی است. اما استفاده بیش از حد از ترازو در روزهای متوالی ممکن است تمرکز شخص را بهم بریزد و استرس ایجاد کند. بنابراین، نه وزن خود را به کلی فراموش کنید و نه در هر لحظه آن را چک کنید. ورزش کنید، چرا که تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که توانسته‌اند وزن خود را به‌طور مداوم کم کنند، پس از رسیدن به وزن ایده‌آل، همچنان به ورزش ادامه می‌دهند و روزانه حدود یک ساعت فعالیت بدنی دارند.

    • برای حفظ وزن مناسب خود با کمک ورزش، ممکن است در ابتدا نیاز به آزمون و خطا باشد تا به میزان مناسب ورزش برسید. این بدان معنی نیست که باید حتماً ورزش سنگینی انجام دهید. یک فعالیت ساده مانند پیاده روی می‌تواند کافی باشد. این ۶۰ دقیقه فعالیت حتی نیازی نیست پشت سر هم انجام شود. شما می‌توانید زمان ورزش خود را در طول روز پراکنده کنید تا کارهای دیگرتان را مختل نکند.
    • ادامه دادن به الگوی سالم غذا خوردن بعد از رسیدن به پایان رژیم کاهش وزن، به شما نشان می‌دهد که لذت بیشتری را از خوردن غذاهای سالم برمی‌دارید. در واقع، دیگر به سمت غذاهای چربی که در گذشته باعث افزایش وزن شما می‌شدند، روی نمی‌آورید. برای حفظ وزن سالم، مصرف سبزیجات، میوه‌ها و غذاهای واقعی بسیار اهمیت دارد. همچنین، کاهش مصرف نوشیدنی‌های شیرین مثل نوشابه و غذاهای فرآوری شده نیز می‌تواند به شما کمک کند. آرامش را تجربه کنید و به خواب کافی برسید؛ این بسیار مهم است تا بتوانید از ورزش و فعالیت بدنی خود بهبود ببخشید. کمبود خواب و سطوح بالای استرس باعث اختلالات هورمونی و متابولیک می‌شود. در نتیجه، حفظ وزن کاهش یافته نیز دشوارتر می‌شود.
    • مقدار خود را در محدوده قبول کنید. گاهی اوقات ممکن است وزن شما، به عنوان مثال اگر ۸۵ کیلوگرم است، در چند روز بعد که روی ترازو می‌ایستید، به ۸۶ کیلوگرم برسد. این نوع تغییرات نباید تأثیر منفی بر شما داشته باشد، زیرا نوسانات وزن کاملاً طبیعی است. بنابراین، بهتر است تمرکز خود را از دست ندهید و به هدفتان پایبند باشید. از حمایت دیگران بهره‌برداری کنید؛ زمانی که در تلاش برای کاهش وزن خود هستید، حمایت و کمک افرادی که وزن کاهش داده‌اند یا هم‌هدف هستند، بسیار اهمیت دارد. وقتی به وزن ایده‌آل می‌رسیدید، با ادامه این مسیر، الگویی مناسب برای افرادی که در تلاش برای کاهش وزن خود هستند، تبدیل می‌شوید. بنابراین، خود را به عنوان منبع الهام برای دیگران بدانید و در عین حال، مسئولیت‌پذیر باشید.
    • توصیه می‌شود صبحانه خوبی بخورید، به خصوص اگر قصد دارید وزن خود را کاهش دهید یا ثابت نگه دارید. صبحانه احتمالاً مهم‌ترین وعده غذایی روزتان است. روز خود را با یک صبحانه حاوی مقدار زیادی پروتئین آغاز کنید. این عمل باعث می‌شود سیستم بدنتان فعال شده و پس از یک شب طولانی خواب، بهترین شروع را برای روزتان داشته باشید. تخصصی‌های تغذیه معتقدند که یک صبحانه سالم باید حداقل ۱۳ تا ۲۰ گرم پروتئین داشته باشد.
    • مصرف زمان تماشای تلویزیون را کاهش دهید. شاید شنیده باشید که نشستن طولانی مدت مانند سیگار کشیدن خطرناک است. به تنهایی نشستن برای کاهش وزن تأثیری نخواهد داشت. افراد موفق در حفظ وزن معمولاً کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند (حدود ۱۰ ساعت در هفته). اگرچه نمی‌دانیم در این مدت زمان آنها در کارهای دیگر به چه صورت مشغول می‌شوند، اما احتمالاً فعالیت بیشتری دارند. فعالیت و حرکت نیز به حفظ وزن کمک می‌کند.
    • اگر برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌تان را تماشا می‌کنید، در طول مدت پخش، از صندلی بلند شوید و کمی حرکت کنید تا عضلات به خواب نروند. همچنین، به جای نشستن روی مبل، بهتر است روی زمین بنشینید.
    • وعده‌های غذایی خود را بهینه‌سازی کنید.
    • پروتئین و فیبر دوستان بهترین شما هستند. هر دو این عناصر سرعت هضم را کاهش می‌دهند و به شما کمک می‌کنند تا برای مدت طولانیتری احساس سیری کنید. هنگامی که گرسنه می‌شوید، مقدار پروتئین در هر وعده غذایی خود را ۱۰ گرم افزایش دهید و همچنین میزان سبزیجات غیرنشاسته را در بشقاب خود افزایش دهید. با اضافه کردن مقدار زیادی فیبر به غذا، می‌توانید حجم آن را افزایش داده و کالری‌های مصرفی را کاهش دهید. مواد غذایی مانند ملون، توت و حبوبات می‌توانند به شما در این امر کمک کنند.
    • مقدار زیادی آب بنوشید، به خصوص قبل و در حین وعده‌های غذایی. معده تنها می‌تواند حجم محدودی از غذا را در یک زمان نگه دارد. بنابراین، اگر قبل از خوردن غذا مقداری از معده را با آب پر کنید، به سرعتتر احساس سیری خواهید کرد. در واقع، افرادی که قبل از وعده‌های غذایی حدود ۳۰ دقیقه قبل دو لیوان آب می‌نوشند، پس از ۱۲ هفته، به مقدار بیشتری وزن از کسانی که این کار را نمی‌کنند، از دست خواهند داد.

    سوالی که برای افرادی که به دنبال حفظ وزن خود هستند مطرح می‌شود این است که چه میزان کالری برای حفظ وزن لازم است؟ برای از دست دادن نیم کیلو چربی، بدن تقریباً باید ۳۵۰۰ کالری کمتر از نیاز خود دریافت کند و برای از دست دادن حدود ۱ کیلو در هفته، میزان کالری مصرفی باید در حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کالری در روز کاهش یابد.

    تثبیت وزن برای افراد مختلف به علت تأثیر عوامل گوناگون، نیاز به روش‌های متفاوت دارد. این عوامل شامل جنسیت، سن، قد، نژاد، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، ژنتیک، هورمون‌ها، ترکیب بدن، بیماری، فعالیت بدنی و استرس می‌باشند. برای زنان، فرمول تثبیت وزن نیز تا حدودی متفاوت است.

    عواملی که بر تثبیت وزن زنان تأثیر می‌گذارند عبارتند از :

    قد، سن، جنسیت، نژاد، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، ژنتیک، هورمون‌ها، ترکیب بدن، بیماری، فعالیت بدنی و استرس. به عنوان مثال، زنان در معیارهای تغذیه احساسی و پرخوری نمرات بالاتری را کسب می‌کنند و احتمال بیشتری وجود دارد که در رژیم‌های غذایی و تلاش برای حفظ وزنشان مشارکت کنند. زنان به دلیل ذات زنانگی و تأثیر تبلیغات اجتماعی، به طور معمول تمایل بیشتری برای مقایسه ظاهر خود با دیگران دارند. به علاوه، برای تثبیت وزن، باید به چربی‌های ذاتی بدن زنان توجه شود. به دلیل طبیعت باروری در زنان، احتمال بازگشت چربی‌ها بیشتر از مردان است و بنابراین، در فرمول تثبیت وزن برای زنان باید به میزان ثابت چربی و کربوهیدرات دقت شود.

    نیازی نیست به شدت و با خشونت با بدن خود رفتار کنید و خود را در فشار روانی قرار دهید. این نوع رویکرد تنها منجر به بی‌نظمی و آشفتگی بیشتر می‌شود.

    به جای این روش، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

    تنوع در کالری‌ها و داشتن برنامه لاغری مناسب همواره اصلی برای حفظ وزن سالم است.

    به جای انجام رژیم‌های غذایی که منجر به انحراف از نقطه تثبیت می‌شوند، زنان می‌توانند به رژیم‌های غذایی خاص خود توجه کنند.

    در صورت لزوم محدود کردن مصرف غذایی، بهتر است فقط غذاهای مشخصی را در برنامه غذایی خود قرار دهید، مانند مصرف پروتئین بالا و کربوهیدرات کم، یا رعایت یک رژیم غذایی خاص تا به تثبیت وزن برسید.

    به طور کلی، باید با ملاحظه و توازن به بدن خود رفتار کنید و روی روش‌های سالم و پایدار برای حفظ وزن تمرکز داشته باشید.

    معمولاً مردان کمتر نگران افزایش وزن هستند و برعکس، زنان بیشتر در تلاش برای افزایش وزن هستند. اما وقتی به تثبیت وزن پس از رژیم غذایی می‌رسند، حفظ وزن برای آنها نیز اهمیت می‌یابد. در مورد نارضایتی از بدن، به نظر می‌رسد دختران و پسران چاق به یک اندازه احساس نارضایتی از فرم بدن خود می‌کنند. اما به دلیل اینکه پسران به دلیل هورمون تستوسترون، به راحتی می‌توانند وزن چربی را به عضلات تبدیل کنند، کمتر دلایل روانی برای کاهش و تثبیت وزن دارند. در واقع، علت پیگیری مردان برای تثبیت وزن در بیشتر موارد به دلایل سلامتی مربوط است، نه به دلیل ظاهر و تناسب اندام.

    مردانی که وزن خود را کاهش می‌دهند، عمومًا بیشتر به دلیل سطح فعالیت بدنی توانسته‌اند وزن خود را حفظ کنند، نه به دلیل مصرف کمتر کالری. اما در میان زنان، تثبیت وزن به علت کاهش کلی کالری مصرفی و افزایش فعالیت بدنی در اوقات فراغت اتفاق می‌افتد. بنابراین، گزارش‌ها نشان می‌دهند که کاهش و تثبیت وزن در میان مردان، بیشتر به علت فشار کاری و اضطراب ناشی از آن بوده است. در نتیجه، در فرمول تثبیت وزن برای مردان، افزایش فعالیت بدنی در اولویت قرار دارد.

    با تشویق به عادات غذایی سالم و فعالیت بدنی، می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا وزن سالمی داشته باشد.

    دو راه برتر برای حفظ وزن سالم در کودکان عبارتند از:

    کمک به کودک و خانواده در مصرف غذاهای سالم: شما می‌توانید به فرزندتان و خانواده خود کمک کنید تا انتخاب‌های غذایی بهتری داشته باشند. به آن‌ها آموزش دهید که میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و منابع پروتئین سالم مانند ماهی، مرغ و حبوبات را در رژیم غذایی خود جای دهند. همچنین، مصرف مواد غذایی با قند و چربی اشباع را محدود کنند و به جای آن‌ها از منابع سالم چربی مانند روغن‌های نباتی استفاده کنند.

    افزایش فعالیت بدنی در خانواده: بهتر است خانواده شما فعالیت بدنی بیشتری داشته باشد. شما می‌توانید با برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های مشترک مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا بازی‌های ورزشی، فرزندتان را ترغیب به حرکت و ورزش کنید.

    نکته مهم این است که همراهی اعضای خانواده در اصلاح سبک زندگی و تغذیه و عادی‌سازی این روند است. با توجه به اینکه خانواده به عنوان یک واحد مشترک است، تلاش مشترک برای بهبود سبک زندگی و تشویق به عادات سالم می‌تواند تأثیر قابل توجهی روی وزن سالم فرزند داشته باشد.

    به عنوان مثال، برای صبحانه می‌توانید یک اسموتی سبز با سبزیجات برگدار، آووکادو و پروتئین جذاب مصرف کنید. یا ممکن است ترجیح دهید تخم مرغ با سبزیجات و مقداری گوشت یا ماهی را در صبحانه خود قرار دهید. ناهار و شام هم می‌تواند شامل سالاد یا چند قاشق برنج در کنار یک نوع پروتئین سالم باشد. همچنین، تقریباً همه می‌توانند حداقل یک سبزی غیرنشاسته‌ای که دوست دارند را به رژیم غذایی خود اضافه کنند و از خوردن آن لذت ببرند.

    بنابراین، اگر کسی از کلم بروکلی متنفر است اما مارچوبه را دوست دارد، می‌تواند به استراتژی اضافه کردن مارچوبه بیشتر به وعده‌های غذایی سالم خود روی آورد. در این رژیم غذایی، انعطاف‌پذیری بالایی وجود دارد و شما می‌توانید از گزینه‌های مختلفی برای هر وعده غذایی استفاده کنید تا طعم و لذت خود را تجربه کنید و در عین حال وزن سالم خود را حفظ کنید.

    بهتر است در هنگام شخصی‌سازی این رژیم، به جای تمرکز بر کمال‌گرایی، روی پیشرفت خود تمرکز کنید. همچنین، مهمترین نکته آن است که هرگز گرسنه نمانید و خود را سرزنش و محروم نکنید. وقتی نگرشی مثبت و باکیفیت نسبت به غذا داشته باشید، سیستم بدن نیز به طور طبیعی بهبود می‌یابد.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

  • همه چیز در مورد رژیم شیردهی؛ بایدها و نبایدها

    همه چیز در مورد رژیم شیردهی؛ بایدها و نبایدها

    رژیم غذایی در دوره شیردهی یکی از نیازهایی است که مادران باردار می‌توانند به روزمره خود اضافه کنند تا بتوانند به طور طبیعی و بدون فشار وزن خود را تنظیم کنند، میزان شیر تولیدی خود را افزایش دهند و مواد مغذی مورد نیاز را به نوزاد خود ارائه دهند. نوزاد تمامی تغذیه خود را از طریق شیر مادر دریافت می‌کند و این برایش غذای کاملی است. البته درست است که شیردهی مصرف انرژی قابل توجهی را می‌طلبد، اما این موضوع باعث کاهش چشمگیر وزن مادر نمی‌شود. درباره زمانی که مادر می‌تواند رژیم غذایی لاغری را شروع کند، باید توجه داشت که اگر از ابتدای شیردهی رژیم کم‌کالری را آغاز کند و مصرف کالری خود را کاهش دهد، احتمالاً خستگی و ضعف عمومی تجربه خواهد کرد و قادر به مراقبت از نوزاد خود نخواهد بود. مادر باید تغذیه مناسبی داشته باشد و تنها وقتی می‌تواند به کاهش وزن بپردازد که نوزاد در کنار شیر مادر، غذاهای دیگری هم مصرف کند، به عبارت دیگر، در دوره شش ماهه دوم شیردهی.

    رژیم غذایی مناسب در دوره شیردهی همراه با ورزش منظم

    بهترین انتخاب برای کاهش وزن پس از بارداری است، نسبت به رژیم‌های لاغری سختگیرانه با کالری پایین. اگر شما به دنبال لاغر شدن در دوره پس از بارداری هستید، باید بدانید که مادرانی که کودکان خود را با شیر خود تغذیه می‌کنند، در ۶ ماه اول پس از تولد نوزاد، مجاز به پیروی از رژیم‌های لاغری نیستند. اما پس از ۶ ماه، آنها می‌توانند با همکاری یک متخصص تغذیه، به دنبال کاهش وزن خود باشند. اما اگر کودک خود را با شیر خشک تغذیه می‌کنید، می‌توانید از زمان تولد نوزاد، با رژیم‌های لاغری همراه باشید.

    اما نکته مهم درباره رژیم شیردهی این است که در این دوره، شما مسئولیت سلامتی خود و همچنین سلامتی نوزاد عزیزتان را بر عهده دارید. بنابراین، لاغری تنها مسئله‌ای که در رابطه با رژیم شیردهی مهم است، نیست. در واقع، اولین اولویت باید به تأمین مواد مغذی و ویتامین‌های لازم برای خود و نوزادتان باشد. بنابراین، تنها یک متخصص تغذیه می‌تواند برای شما یک رژیم لاغری مناسب در دوره شیردهی تعریف کرده و برنامه‌ریزی کند.

    شاید تا به حال فکر کرده‌اید که چرا هنگام شیر‌دهی به نوزاد جدیدتان، سطح گرسنگی شما به حداکثر میزان خود می‌رسد؟ تولید شیر مادر برای بدن زن سخت است و نیاز به انرژی اضافی و مواد مغذی خاصی دارد. در دوران شیردهی، انرژی مورد نیاز شما حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ کالری در روز افزایش می‌یابد. همچنین، نیاز به مواد مغذی خاصی مانند پروتئین، ویتامین D، ویتامین A، ویتامین E، ویتامین C، ویتامین B12، سلنیوم و روی نیز افزایش می‌یابد. به همین دلیل، انتخاب یک رژیم شیردهی استاندارد و غنی از مواد مغذی می‌تواند به شما کمک کند تمام مواد مغذی مورد نیاز خود و نوزادتان را بدست آورید.

    در ادامه به برخی از ویژگی‌های یک رژیم شیردهی متعادل اشاره خواهیم کرد:

    • تأمین نیازهای طبیعی مادر: رژیم شیردهی متعادل، نیازهای تغذیه‌ای طبیعی مادر را تأمین می‌کند. این امر به مادر کمک می‌کند تا سلامتی خود را حفظ کند و از نقصان مواد مغذی جلوگیری کند.
    • عدم سوء تغذیه در مادران شیرده: یک رژیم شیردهی مناسب، باعث سوء تغذیه در مادران شیرده نمی‌شود. به عبارت دیگر، مادران می‌توانند از لحاظ تغذیه‌ای به خوبی مراقبت کنند و به نیازهای بدن خود پاسخ دهند.
    • تأمین نیازهای تغذیه‌ای جنین: رژیم شیردهی متعادل، نیازهای تغذیه‌ای جنین را در خود دارد. این به مادر کمک می‌کند تا برای رشد و توسعه سالم جنین، مواد مغذی لازم را در اختیار قرار دهد.
    • جلوگیری از چاق شدن مادر: یک رژیم شیردهی متعادل، از چاق شدن مادر جلوگیری می‌کند. با توزیع مناسب کالری‌ها و مواد مغذی، وزن مادر را در حد متعادل و ثابت نگه می‌دارد.

    با توجه به این ویژگی‌ها، رژیم شیردهی متعادل اهمیت بسیاری در حفظ سلامتی مادر و نوزاد دارد. اما همواره توصیه می‌شود که قبل از انجام هر تغییری در رژیم غذایی خود، با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.

    رژیم شیردهی برای افراد زیر مناسب است:

    • افرادی که پزشک آنها مجوز رژیم را صادر کرده است، می‌توانند از این رژیم شیردهی بهره ببرند.
    • از دوره شش ماهگی به بعد، مادران می‌توانند از رژیم لاغری شیردهی پیروی کنند.
    • مادرانی که می‌خواهند میزان شیر تولیدی خود را افزایش دهند، می‌توانند از این رژیم شیردهی استفاده کنند.

    اما برخی افراد نمی‌توانند از رژیم شیردهی استفاده کنند:

    مادران در دوره شش ماهه اول شیردهی نمی‌توانند از این رژیم استفاده کنند. در این دوره، نیازهای تغذیه‌ای جنین بسیار حساس است و رژیم‌های لاغری ممکن است تأثیر منفی بر رشد و توسعه جنین داشته باشند.

    مادرانی که تمایل به پیروی از رژیم‌های افراطی دارند، باید از رژیم شیردهی خودداری کنند. رژیم شیردهی باید متناسب و متعادل باشد و عدم رعایت اصول بهبودی و تنوع غذایی می‌تواند به مشکلاتی منجر شود.

    مادرانی که میزان تولید شیر آنها بسیار کم است، نباید از این رژیم استفاده کنند. در این موارد، توصیه می‌شود با متخصصین تغذیه مشورت کنند تا راهکارهای مناسبی برای افزایش تولید شیر پیدا کنند.

    در صورتی که پزشک شما به دلایل مختلف، ممنوعیت رژیم‌های لاغری را توصیه کرده باشد، نباید از رژیم شیردهی استفاده کنید. همواره باید نظر پزشک خود را رعایت کرده و به راهنمایی او عمل کنید.

    مادرانی که میزان تولید شیر آنها بسیار کم است، توصیه می‌شود از رژیم شیردهی استفاده نکنند. در این موارد، بهتر است با متخصصین تغذیه مشورت کرده و راهکارهای مناسبی برای افزایش تولید شیر پیدا کنند.

    درباره هزینه رژیم شیردهی، مبلغ آن برای دوره سه ماهه همراه با پشتیبانی رایگان فقط ۶۴۰ هزار تومان است. این مبلغ شامل هزینه رژیم شیردهی و خدمات پشتیبانی در طول این دوره می‌شود.

     

     

  • بهترین روش محاسبه نسبت دور کمر به باسن یا WHR

    بهترین روش محاسبه نسبت دور کمر به باسن یا WHR

    xنسبت دور کمر به باسن یکی از شاخص‌های مهم برای ارزیابی سلامت بدن از نظر وزن و اضافه وزن است. حمل وزن بیش از حد در ناحیه کمر ممکن است به مشکلات سلامتی منجر شود. چاقی، به خصوص چاقی شکمی، مردان را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد، زیرا چربی در زنان به‌طور عمده در نواحی ران و باسن تجمع می‌یابد که برای آنها بسیار خطرناک است. نسبت دور کمر به باسن، راهی سریع و آسان برای اندازه‌گیری میزان چربی در ناحیه وسط بدنتان است. در ادامه به بررسی جامع این شاخص سلامتی خواهیم پرداخت: WHR چیست؟ WHR یا نسبت دور کمر به باسن، دور کمر شما را با دور باسنتان مقایسه می‌کند. WHR تصویر دقیق‌تری از سلامت شما نسبت به BMI (شاخص توده بدنی که با تقسیم وزن بر مجذور قد به‌دست می‌آید) به شما ارائه می‌دهد.

    بدون در نظر گرفتن وزن یا BMI

    اصولاً دور کمر شما باید از دور باسنتان کوچکتر باشد. ممکن است وزن مناسبی داشته باشید، اما چربی بیش از حد در ناحیه وسط بدن و کمرتان تجمع پیدا کند. فرمول محاسبه WHR (نسبت دور کمر به باسن) چگونه است؟ برای محاسبه WHR خود می‌توانید به این روش عمل کنید: ابتدا یک متر را در نقطه‌ای مثلاً ناف قرار داده و دور کمر خود را اندازه‌گیری کنید و یادداشت کنید. سپس از نقطه‌ای در باسن که پهن‌ترین قسمت آن است، دور باسن خود را اندازه‌گیری کنید و یادداشت کنید. سپس برای محاسبه WHR، دور کمر را بر دور باسن تقسیم کنید. برای محاسبه WHR از فرمول زیر استفاده کنید: اندازه دور کمر را بر اندازه دور باسن تقسیم کنید. به عنوان مثال، اگر دور کمر شما ۷۰ سانتی‌متر و دور باسن شما ۹۰ سانتی‌متر است، WHR به طور تقریبی ۱.۲۸ است. طبق سازمان بهداشت جهانی (WHO)، WHR بیش از ۱.۰ به خطر ابتلا به اضافه وزن و بیماری‌های مرتبط با آن اشاره دارد.

    محاسبه نسبت دور کمر به باسن (WHR) برای همه افراد مفید است

    اما برخی گروه‌های خاص نیز از اهمیت بیشتری در استفاده از WHR و محاسبه آن برخوردارند. به عنوان مثال، WHR بهترین معیار برای سنجش چاقی در افراد مسن است که ترکیبات بدنشان تغییر کرده است.

    برای داشتن WHR کمتر چه باید کرد؟

    برخی اقدامات زیر به شما کمک می‌کنند تا نسبت دور کمر به باسن کمتری داشته باشید و در نتیجه سالم‌تر باشید:

    • تغییر رژیم غذایی: رژیم غذایی متعادل و سالم می‌تواند به کاهش سایز کمر کمک کند. سعی کنید از یک رژیم لاغری سالم و اصولی پیروی کنید تا از اضافه وزن و WHR بالا جلوگیری کنید.
    • مصرف میوه و سبزیجات تازه: در طول روز، سعی کنید میوه و سبزیجات تازه را مصرف کنید. همچنین از غلات کامل و مواد غذایی حاوی فیبر زیاد استفاده کنید.
    • استفاده از لبنیات یا جایگزین‌های لبنی: به جای مصرف لبنیات با چربی بالا، از لبنیات کم چرب یا جایگزین‌های لبنی مانند شیر بادام، شیر سویا و غیره استفاده کنید.
    • استفاده از روغن‌های غیر اشباع: از روغن‌های غیر اشباع مثل روغن زیتون، روغن کانولا و روغن آفتابگردان در آشپزی خود استفاده کنید.
    • مصرف پروتئین‌ها: مصرف منابع پروتئینی مثل لوبیا، ماهی، گوشت و تخم مرغ را افزایش دهید.
    • کاهش مصرف نوشیدنی‌های شیرین، غذاهای پرچرب، پرنمک و دارای قند بالا: سعی کنید مصرف نوشیدنی‌های شیرین، غذاهای چرب، نمک و قند را کاهش دهید.
    • نوشیدن آب بیشتر: مصرف آب به میزان مناسب (حداقل ۸ لیوان در روز) بهترین روش برای داشتن WHR مناسب است.

    فعالیت بدنی کافی برای سوزاندن انرژی

    عدم تحرک و فعالیت کافی بدن میتواند منجر به ذخیره سازی انرژی به صورت چربی شود. اما انجام فعالیت بیشتر در طول روز میتواند به مصرف انرژی که از غذا به دست می‌آوریم کمک کند. تحرک و فعالیت مناسب با شدت متوسط در طول هفته میتواند شامل موارد زیر باشد: دوچرخه سواری، پیاده روی سریع، رقصیدن، اسکیت و …

    بیماری‌هایی که میتوانند باعث افزایش WHR شوند

    بعضی از بیماری‌ها و شرایط ناسالم زندگی ممکن است باعث افزایش نسبت دور کمر به دور شکم (WHR) شوند.

    برخی از این بیماری‌ها عبارتند از:

    بیماری تیروئید، سندرم تخمدان پلی کیستیک، بیماری کوشینگ و فشار استرس.

    تأثیر استرس بر افسردگی و وزن

    بعضی از افراد در مواجهه با استرس ممکن است درگیر پرخوری عصبی شوند و مقدار بیشتری غذا مصرف کنند. این موضوع باعث افزایش وزن آنها می‌شود. علاوه بر این، به دلیل چاقی و اضافه وزن، احساس بدتری درباره خود پیدا می‌کنند. این می‌تواند یک چرخه نامطلوب را آغاز کند و در نتیجه WHR آنها را روز به روز افزایش دهد.

    برای جلوگیری از پرخوری در این شرایط، بهتر است به جای آن کتاب بخوانید یا با یک دوست صحبت کنید. همچنین، قدم زدن و ورزش می‌تواند شما را از افزایش وزن جلوگیری کند. اگر نگران WHR خود هستید، حتماً با یک پزشک تغذیه مشورت کنید.

    معایب استفاده از WHR

    استفاده از نسبت دور کمر به دور باسن (WHR) ممکن است دارای معایب زیر باشد. اولاً، محاسبه WHR ممکن است در اندازه‌گیری دقیق دور کمر و باسن به اشتباه بیفتد، زیرا نیاز به اندازه‌گیری دقیق و جداگانه این دو بخش بدن است. همچنین، اندازه‌گیری دقیق دور باسن نیز ممکن است به مشکل برخورد کند.

    دوماً، تفسیر صحیح WHR نیز بسیار مهم است و باید با محاسبه دقیق آن انجام شود. اشتباه در تفسیر نتایج می‌تواند به نتایج نادرست و ناصحیحی منجر شود.

    استفاده از WHR برای چه افرادی مناسب نیست؟

    بعضی از افراد ممکن است دارای وزن بیشتری در منطقه شکم خود باشند، یا ممکن است عضلات بیشتری در اطراف باسن داشته باشند. در افرادی که شرایط بدنی غیر عادی دارند، محاسبه WHR ممکن است مفید نباشد. به عنوان مثال، افرادی که قد کوتاه دارند و یا افرادی با BMI بالاتر از ۳۵. همچنین، استفاده از WHR برای کودکان نیز توصیه نمی‌شود.

  • توضیح انجام عمل اسلیو معده و عوارض آن

    توضیح انجام عمل اسلیو معده و عوارض آن

    عمل اسلیو معده به عنوان یکی از روش‌های جایگزین برای رژیم لاغری و ورزش شناخته می‌شود. اما آیا این عمل می‌تواند در کاهش وزن پایدار موثر باشد؟ چاقی یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد در جامعه با آن مواجه هستند. علاوه بر اینکه چاقی به فرد ظاهری ناخوشایند می‌دهد، منجر به بروز بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، بیماری‌های قلبی و غیره می‌شود. به همین دلیل، افراد به دنبال روش‌هایی برای کاهش وزن سریع مانند گن‌های لاغری، سونای لاغری، گوشواره لاغری و غیره هستند. یکی از روش‌های سریعتر این روش‌ها، جراحی اسلیو معده است.

    عمل اسلیو معده به معنای کوچک‌تر کردن حجم معده است و توسط جراح انجام می‌شود

    در این عمل، حجم معده تا حدود ۱۵ درصد نسبت به حجم قبلی کاهش می‌یابد. این باعث می‌شود که فرد به سرعت احساس سیری کند و مشکل پرخوری برطرف شود. پس از عمل جراحی، فرد باید رژیم محدودی را رعایت کند تا بدنش به سایز جدید معده عادت کند و ریکاوری کامل شود. در ادامه، نکات مهم درباره عمل اسلیو معده را خواهید خواند. اسلیو به معنای آستین در انگلیسی است و نام این جراحی به این دلیل است که پس از آن، معده به شکل آستین تغییر می‌کند. کوچک شدن حجم معده باعث می‌شود پرخوری برای فرد دشوارتر شود، اما با این حال امکان افزایش وزن همچنان وجود دارد. موفقیت این جراحی به بزرگ‌داشت اراده فرد برای رعایت یک سبک زندگی سالم بستگی دارد. در جراحی اسلیو معده، جراح با حذف مقدار زیادی از معده، آن را به شکل آستین تبدیل می‌کند. این عمل قابل برگشت نیست و فرد تا ۶۰ درصد از وزن اضافی بدن خود را از دست می‌دهد. با انجام این عمل، بدن قابلیت تولید هورمون گرسنگی (گرلین) را از دست می‌دهد. رژیم اسلیو معده یک برنامه چند مرحله‌ای است که فرد را برای جراحی آماده می‌کند و پس از آن به ریکاوری کمک می‌کند.

    جراحی اسلیو معده دارای مزایا و اثرات متعددی است. به برخی از مزایا آن می‌توان به شرح زیر اشاره کرد:

    • کاهش وزن: جراحی اسلیو معده روشی موثر برای کاهش وزن است. با کاهش حجم معده، میزان مصرف غذا کاهش می‌یابد و در نتیجه فرد سریع‌تر احساس سیری می‌کند. این باعث کاهش وزن و مشکلات مرتبط با اضافه وزن می‌شود.
    • روش لاپاراسکوپی: جراحی اسلیو معده با استفاده از تکنیک‌های لاپاراسکوپی (جراحی با دستگاه‌های کوچک و دوربین) انجام می‌شود. این روش از برش‌های بزرگ جلوگیری می‌کند و عمل را کوتاه‌تر و کمتر تهاجمی می‌کند.
    • زمان عمل و بازگشت سریع: مدت زمان جراحی اسلیو معده کمتر از یک ساعت است و بیماران برای اکثر موارد فقط یک شب در بیمارستان یا کلینیک اقامت دارند. این باعث می‌شود که بازگشت به فعالیت‌های روزمره سریع‌تر اتفاق بیفتد.
    • بهبود علائم بیماری‌های مرتبط: با انجام جراحی اسلیو معده، میزان گرسنگی و اشتها کاهش می‌یابد. همچنین، سطح هورمون گرلین که مسئول ایجاد احساس گرسنگی است، به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و به مدت طولانی پس از جراحی پایین می‌ماند. این باعث بهبود بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) و کاهش درد مفاصل ناشی از اضافه وزن می‌شود.
    • تأثیر بر طولانی مدت: بیماران پس از یک سال از جراحی اسلیو معده، معمولاً یک سوم وزن بدن خود را از دست می‌دهند و تغییرات قابل توجهی در وزن خود می‌بینند. اما تغییرات ممکن است تا ۶ ماه زمان ببرد تا به حداکثر برسند.

    بنابراین، جراحی اسلیو معده روشی کارآمد برای کاهش وزن و بهبود علائم مرتبط با اضافه وزن است و می‌تواند برای بیماران مبتلا به بیماری‌های مرتبط با اضافه وزن نیز مفید باشد.

    عمل اسلیو معده دارای عوارض سریع و مزمن است. عوارض سریع شامل خون‌ریزی، درد، لخته‌های خون، عفونت و حتی مرگ می‌شوند. این عوارض در فاصله کوتاهی پس از جراحی رخ می‌دهند. عوارض مزمن، به مرور زمان و شش ماه بعد از عمل، ظاهر می‌شوند.

    عمل اسلیو معده یک روش جراحی نوظهور است و برای اثبات سالم بودن آن، نیاز به سال‌ها پژوهش دارد. بنابراین، در حال حاضر افرادی که برای طولانی‌مدت این عمل را انجام داده‌اند و بدون مشکلات بوده‌اند، وجود ندارند. عوارض و مشکلاتی که در حال حاضر بیان شده، محدود به چند سال است و ممکن است در آینده عوارض دیگری نیز اضافه شود.

    شکست در کاهش وزن اولیه، یک مشکل جدی است و نشان‌دهنده این است که جراحی برای کاهش وزن نتیجه‌بخش نبوده است. در برخی موارد، ممکن است حجم کیسه یا آستینی که به آن شکل گرفته، بسیار بزرگ باشد. در نتیجه، اگر بیمار دستورات رژیمی را رعایت نکند یا با مشکلات دیگری مواجه شود، نتیجه مطلوبی به دست نخواهد آورد.

    یکی از ویژگی‌های عمل اسلیو معده، عدم تحمل غذاها است. بیمار پس از عمل در ابتدا می‌تواند همه غذاها را مصرف کند، اما در طول زمان و در عمل‌های تهاجمی کاهش وزن، او مجبور است برخی از گروه‌های غذایی را محدود کند. با این حال، این نمی‌نماید که بدن قادر است همه غذاها را تحمل کند.

    بلافاصله پس از جراحی اسلیو معده، آستین یا کیسه‌ای که معده به آن شکل در آمده، بسیار کوچک است و تنها قادر است کمتر از نصف فنجان غذا را در یک بار مصرف کند. اما با گذشت زمان، این آستین انشعابی گسترش می‌یابد و بیشتر غذا را در خود جا می‌دهد. این به این معنی است که پس از مدتی، شما قادر خواهید بود مقدار بیشتری غذا مصرف کنید و این ممکن است باعث متوقف شدن فرایند کاهش وزن شما شود و حتی ممکن است شاهد افزایش وزن شوید.

    سوء هاضمه پس از عمل اسلیو معده می‌تواند ناراحتی معده را به طور قابل توجهی افزایش دهد. برخی افراد ممکن است با انتقال اعتیاد به این وضعیت مواجه شوند و با خوردن غذا آرام نمی‌شوند. به عبارت دیگر، پس از یک روز پرکاری، فرد نمی‌تواند به خانه برگردد و مقدار زیادی بستنی بخورد، زیرا معده به ظرفیت خود نمی‌گنجد. این موضوع باعث بروز اعتیادهای دیگر نظیر اعتیاد به الکل، مواد مخدر و حتی اعتیاد به نزدیکی می‌شود که با معده مربوط نیستند. همچنین، انسداد معده که به عنوان زخم معده شناخته می‌شود، احتمالاً پس از عمل اسلیو معده افزایش می‌یابد. این مشکل پس از تجربه بیمار درد و خونریزی، از طریق آندوسکوپی تشخیص داده می‌شود.

    حالت تهوع یکی از مشکلات شایعی است که افراد پس از عمل اسلیو معده با آن مواجه می‌شوند. برای بسیاری از افراد، این مشکل پس از بازیابی از عمل کاهش می‌یابد. اما برای بعضی افراد، حالت تهوع ممکن است به مدت ماه‌ها و یا حتی طولانی‌تر ادامه داشته باشد.

    بعد از عمل اسلیو معده، بیشتر بیماران شاهد افزایش مشکل سنگ کیسه صفرا هستند و گزارش‌های زیادی به این مورد اشاره کرده‌اند. با این حال، خانم‌های بالای ۴۰ سالی که با اضافه وزن مبتلا هستند، بیشتر در خطر بروز سنگ کیسه صفرا قرار دارند، بدون توجه به اینکه آیا عمل اسلیو را انجام داده باشند یا نه.

    اسهال یکی از مشکلات جدی است که برخی بیماران پس از جراحی ممکن است با آن مواجه شوند. در صورتی که اسهال به طور طولانی ادامه داشته باشد، باید اقداماتی را انجام دهید تا از کمبود آب و سوءتغذیه جلوگیری شود. مصرف مکمل‌های تغذیه برای بسیاری از افرادی که عمل اسلیو معده دارند، بعد از جراحی ضروری است. مکمل‌های چندویتامین و مواد معدنی باید مصرف شوند. در عمل اسلیو معده، برخلاف سایر جراحی‌های تهاجمی معده، تغییری در جذب مواد مغذی رخ نمی‌دهد، اما کاهش شدید مصرف غذا باعث کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای بدن می‌شود.

    بازگشت وزن یکی از مسائل نگران‌کننده است که ممکن است پس از جراحی و کاهش وزن، وزن فرد دوباره افزایش یابد. وزنی که پس از جراحی کاهش می‌دهید، ممکن است در مدت سه سال به تدریج بازگردد. در واقع، اگر پس از عمل اسلیو معده عادات خود را تغییر ندهید، به سادگی ممکن است وزنی که کاهش داده‌اید را دوباره به دست آورید.

    بازگشت ناپذیری یکی از ویژگی‌های قابل توجه در این نوع رژیم غذایی است که یعنی بعد از انجام آن، امکان بازگشت به حالت قبلی وجود ندارد. بنابراین، در صورت بروز مشکلی، راه بازگشتی وجود ندارد. یکی از دلایل پشیمانی پس از عمل اسلیو معده، عوارض بالای این نوع جراحی لاغری است. اما نکته قابل توجه این است که اسلیو معده قابل بازگشت نیست و شما برای همیشه بخشی از معده خود را از دست می‌دهید.

    کاهش وزن در عمل اسلیو معده به میزان کمتری نسبت به سایر جراحی‌های لاغری انتظار دارد. بنابراین، پس از عمل جراحی، باید انتظار داشته باشید که وزن شما به میزان کمتری کاهش یابد. عوارض دیگر جراحی اسلیو معده شامل بروز دیابت، افزایش فشار خون، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن، شل شدگی پوست، فتق انقباضی و چسبندگی معده است.

    شرایطی که یک فرد را به یک کاندیدای مناسب برای عمل اسلیو معده تبدیل می‌کنند، عبارتند از:

    • BMI بالا: بیمارانی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها بالاتر از 40 است، معمولاً واجد شرایط عمل اسلیو معده هستند.
    • BMI بین 35 تا 40: بیمارانی که شاخص توده بدنی (BMI) آنها بین 35 تا 40 است و همچنین دارای دو یا چند وضعیت تهدید کننده زندگی هستند که با چاقی مرتبط است، مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2، دیس لیپیدمی و سایر مشکلات مرتبط با چاقی، نیز ممکن است واجد شرایط عمل اسلیو معده باشند.
    • تمایل به تغییر سبک زندگی: کاندیدهای جراحی اسلیو معده باید علاوه بر تمایل به انجام عمل، تمایل داشته باشند عادات خود را به سمت یک سبک زندگی سالم تغییر دهند. این شامل ورزش منظم و رژیم غذایی متعادل است.

    درباره عمل اسلیو معده باید توجه داشت که این یکی از پرخطرترین عمل‌های جراحی کاهش وزن است و عوارض بلند مدت آن نیز ممکن است بالا باشد. این جراحی غیر قابل بازگشت است و بعضی افراد ممکن است پس از آن پشیمانی کنند. بهترین راه برای کاهش وزن و جلوگیری از بازگشت وزن، پیروی از یک رژیم لاغری استاندارد و معتبر است که باعث حفظ سلامتی شما می‌شود.

  • بهترین روش برای تنظیم برنامه تمرینی

    بهترین روش برای تنظیم برنامه تمرینی

    شاید باورش سخت باشد، اما بسیاری از افراد وقتی به باشگاه می‌روند، برنامه‌ای خاص برای تمرینات روزانه ندارند و به صورت غریزی عمل می‌کنند.

    اگرچه اگر هیچ برنامه‌ای نداشته باشند، اما در بدنسازی آشنایی داشته باشند، به طور کلی بدنسازان، برنامه تمرینی خود را با توجه به عضلات مختلف بدن، تقسیم بندی یا جداسازی می‌کنند.

    اغلب آن‌ها تلاش می‌کنند تا هر عضله را در هفته دو بار تحت فشار قرار دهند. در این مقاله، ابتدا به روش‌های معمول تقسیم بندی پرداخته و سپس یک روش بهتر را معرفی خواهیم کرد.

    ۱. روش تمرین گروهی روزانه

    یکی از روش‌های محبوب برای سازماندهی برنامه تمرینی، هر روز به تمرین یک گروه عضلانی متمرکز شود. در این الگو، هر روز به عضلات یک گروه خاص متمرکز می‌شود، به شرح زیر:

    • شنبه: پشت
    • یکشنبه: سینه
    • دوشنبه: پا
    • سه‌شنبه: شانه و ساق پا
    • چهارشنبه: بازو (پشتی و جلویی)”

    “نکات مثبت و منفی این روش:

    نکات مثبت:

    • در صورتی که چند سالی است که به بدنسازی مشغول هستید، برای ریکاوری عضلات زمان 4-6 روز لازم است. بنابراین، تمرین یک بار در هفته برای هر عضله، روش ایده‌آلی است.

    تمرین روی یک عضله در یک جلسه، مزایای خود را دارد.

    نکات منفی:

    • اگر تازه‌کار هستید، عضلات شما معمولاً 1-3 روز برای ریکاوری نیاز دارند. در نتیجه، تمرین یک بار در هفته برای هر عضله، برای تحریک رشد عضلات کافی نیست.”

    “۲. روش بالا تنه و پایین تنه

    در این روش، شما در چهار روز از هفته تمرین می‌کنید و هر جلسه به دو بخش بالای تنه و پایین تنه تقسیم می‌شود. الگوی تقسیم بندی به شرح زیر است:

    • شنبه: بالای تنه
    • یکشنبه: پایین تنه
    • سه‌شنبه: بالای تنه
    • چهارشنبه: پایین تنه”

    3. روش بالا تنه و پایین تنه

    در این روش، شما در چهار روز از هفته تمرین می‌کنید و هر جلسه به دو بخش بالای تنه و پایین تنه تقسیم می‌شود. الگوی تقسیم بندی به شرح زیر است:

    • شنبه: بالای تنه
    • یکشنبه: پایین تنه
    • سه‌شنبه: بالای تنه
    • چهارشنبه: پایین تنه”

    “در این روش، شما معمولاً در سه روز از هفته تمرین می‌کنید و هر حرکت باید روی بخش بالا و پایین تنه اعمال شود. برنامه تمرینی به شرح زیر است:

    شنبه:

    • اسکوات
    • پرس سینه شیب دار دمبل
    • فیله کمر روی میز
    • هالتر تی بار
    • جلو بازو هالتر
    • پشت بازو سیم کش

    دوشنبه:

    • پرس پا
    • دیپ
    • ددلیفت رومانیایی
    • بارفیکس
    • ساق پا هالتر
    • شکم دراز و نشست”

    “در این روش، معمولاً سه روز در هفته برای تمرین وقت می‌گذارید و هر تمرین باید روی بالا و پایین تنه انجام شود. برنامه تمرین به شرح زیر است:

    شنبه:

    • اسکوات
    • پرس سینه با دمبل شیب‌دار
    • فیله کمر بر روی میز
    • هالتر تی بار
    • جلو بازو با هالتر
    • پشت بازو با سیم کش

    دوشنبه:

    • پرس پا
    • دیپ
    • ددلیفت رومانیایی
    • بارفیکس
    • ساق پا با هالتر
    • شکم دراز و نشست”

    “چهارشنبه:

    • لانگ
    • پرس نظامی
    • جلو پا با سیم کش
    • اره‌ای دمبل
    • جلو بازو چکشی
    • پشت بازو هالتر

    نکات مثبت این روش:

    • با استفاده از این روش، هر گروه عضلانی در هفته حداقل ۳ بار تحت فشار قرار می‌گیرد.
    • تمرین سه روزه در هفته، فرصت کافی برای ریکاوری بدن فراهم می‌کند.
    • برای افرادی که برنامه کاری شلوغی دارند، این برنامه‌ریزی ایده‌آل است.”

    “نکات منفی این روش:

    • با اینکه به کل بدن فشار وارد می‌شود، اما مدت زمانی که به هر گروه عضلانی اختصاص داده می‌شود، خیلی کمتر از دو روش قبلی است.
    • برای بعضی افراد، مانند خودم، تنها سه روز تمرین در هفته کافی نیست.😉
    • روش تقسیم بندی ترکیبی است و ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد.”

    “یک راه دیگر برای سازماندهی برنامه تمرینی در طول هفته وجود دارد تا از نقاط ضعف روش‌های قبلی دوری کنید. به این الگو توجه کنید:

    شنبه (تمرین فول بادی):

    • اسکوات
    • پرس سینه با دمبل بر روی میز شیب‌دار
    • فیله کمر با وزنه بر روی میز
    • بارفیکس با وزنه
    • جلو بازو با هالتر چکشی
    • پشت بازو با هالتر درازکش بر روی میز

    دوشنبه (تمرین فول بادی):

    • پرس پا
    • دیپ
    • ددلیفت رومانیایی
    • هالتر تی بار
    • جلو بازو با هالتر
    • پشت بازو با سیم کش”

    “چهارشنبه (تمرین پایین تنه):

    • اسکوات از پشت
    • هالتر پل روی نیمکت
    • اسکوات دمبل روی جعبه
    • سیم کش جلو پا

    پنج‌شنبه (تمرین بالا تنه):

    • شنا با وزنه
    • بارفیکس
    • پرس هالتر نظامی
    • جلو بازو با سیم کش

    منافع این روش:

    • شما هفته‌ای چهار روز تمرین می‌کنید که برای افرادی که سه روز خیلی کم و پنج روز خیلی زیاد است، می‌تواند بهترین گزینه باشد.
    • این برنامه تمرینی به صورت مرتب بین تمرینات پایین تنه، بالا تنه و فول بادی در حال تناوب است و جذابیت زیادی دارد.”

    “نکات مهم:

    جلسه روز چهارشنبه می‌تواند بالا تنه یا پایین تنه باشد، اما روز پنج‌شنبه باید تمرین مخالف را انجام دهید.

    برای به دست آوردن قدرت در حرکاتی که می‌خواهید خود را در آن‌ها بهبود ببخشید، از تعداد تکرارهای کمتر استفاده کنید.

    برای به دست آوردن هیپرتروفی عضلانی در حرکات ترکیبی مانند اسکوات، از تعداد تکرارهای بالاتر (۸-۱۲) استفاده کنید.

    در روزهای شنبه و دوشنبه، بین ۳-۴ ست و در روزهای چهارشنبه و پنج‌شنبه، بین ۵-۶ ست را انتخاب کنید.”

    نکته مهم: در استفاده از این روش، از زیاده‌روی خودداری کنید. برای جلوگیری از عادت کردن بدن به یک نوع برنامه تمرینی، سعی کنید از روش‌های مختلفی که در این مطلب اشاره شده است به صورت دوره‌ای استفاده کنید.

    شما جلسات هفتگی تمرینی خود را چطور تقسیم‌بندی می‌کنید؟ 😎”

  • شش نکته کلیدی که باید در خرید ست ورزشی مردانه به آن‌ها توجه کنید!

    شش نکته کلیدی که باید در خرید ست ورزشی مردانه به آن‌ها توجه کنید!

    اگر به خاطر داشته باشید، در گذشته، دیدگاهی وجود داشت که ست‌های ورزشی تنها در باشگاه‌ها و ورزش‌های فردی و گروهی استفاده می‌شدند و به ندرت افرادی را می‌توانستیم در کوچه‌ها، بازارها و در سطح شهر با لباس‌های ورزشی ببینیم.

    اما با گذر زمان و تغییر در سبک زندگی و لایف استایل افراد، مشاهده می‌کنیم که ست‌های ورزشی به عنوان یک تیپ اسپرت، علاوه بر استفاده در باشگاه‌ها و ورزش‌های گروهی، در روزمرگی افراد نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

    حتماً شما هم امروزه بارها افرادی را دیده‌اید که با استفاده از ست ورزشی، در امور روزمره مانند خرید یا پیاده‌روی در سطح شهر، حضور دارند.

    ست‌های ورزشی عموماً به صورت اسپرت طراحی می‌شوند، به این معنا که به دلیل نوع و سبک دوخت و رنگ، قابل استفاده برای هر دو جنسیت مرد و زن هستند. اما در کنار این مدل‌ها، ما شاهد تنوعی از ست‌های ورزشی مردانه و زنانه در بازار هستیم. برای داشتن یک خرید ایده‌آل، نیاز است تا نکات قابل توجهی را در نظر داشته باشیم.

     چند نمونه از نکات بسیار مهم در هنگام خرید ست ورزشی مردانه می‌پردازیم.

    چند نکته مهم که در هنگام خرید ست ورزشی مردانه باید به آن‌ها توجه کنید:

    ۱- کیفیت ست ورزشی مردانه:
    در هنگام خرید هر کالایی، توجه به کیفیت بسیار مهم است. ست ورزشی مردانه نیز از این قاعده مستثنی نیست. بدون توجه به اینکه شما قصد دارید از این ست در باشگاه ورزشی، کوهنوردی، پیاده‌روی یا در هنگام خروج در طول روز استفاده کنید، خرید و انتخاب یک ست ورزشی با کیفیت، امکان فراهم می‌کند تا به طور همزمان علاوه بر اهمیت دادن به سلامتی بدن خود، از یک استایل جذاب نیز برخوردار شوید.

    ۲- راحتی و آزادی ست ورزشی مردانه:
    اگر هدف اصلی شما از خرید ست ورزشی استفاده از آن در باشگاه و هنگام ورزش می‌باشد، باید بسیار به راحتی و آزادی لباس توجه کنید. زیرا ست‌های ضخیم و تنگ بیشتر برای استفاده روزمره مناسب هستند و نمی‌توانید در هنگام فعالیت ورزشی از آن‌ها به طور بهینه استفاده کنید.

    3- کیفیت ست ورزشی مردانه:
    توجه به کیفیت بسیار مهم است. یک ست ورزشی با کیفیت، علاوه بر اهمیت دادن به سلامتی بدن، به شما امکان فراهم می‌کند تا از یک استایل جذاب نیز برخوردار شوید.

    4- راحتی و آزادی ست ورزشی مردانه:
    در صورتی که برای ورزش استفاده می‌کنید، باید به راحتی و آزادی لباس توجه کنید. ست‌های ضخیم و تنگ بیشتر برای استفاده روزمره مناسب هستند و نمی‌توانید در هنگام فعالیت ورزشی از آن‌ها به طور بهینه استفاده کنید.

    5- متریال استفاده شده در ست ورزشی مردانه:
    توجه به متریال استفاده شده در تولید ست ورزشی بسیار مهم است، به ویژه جنس پارچه. انتخاب لباس با جنس پلی استر برای ورزش می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد، زیرا این پارچه خاصیت ضدآبی دارد و به خارج شدن رطوبت بدن کمک می‌کند.

    6- قیمت ست ورزشی مردانه:
    قیمت یک لباس همواره مورد توجه است. اما بالا بودن قیمت یک ست ورزشی دلیلی بر با کیفیت بودن آن نیست. برندهای محلی نیز می‌توانند ست‌های ورزشی با کیفیت و مناسبی تولید کنند که با نمونه‌های خارجی رقابت کنند و قیمت مناسبی داشته باشند.

  • معجون معجزه آسا برای شکستگی استخوان

    معجون معجزه آسا برای شکستگی استخوان

    درمان شکستگی استخوان بستگی به عواملی مانند نوع شکستگی، مکان و شدت آسیب دارد. روش‌های درمان شامل استفاده از چسب‌ها برای چسباندن استخوان، استفاده از وسایل پشتیبانی مانند بانداژ و گیپس، مصرف داروها و در مواردی جراحی است.

    درست کردن معجون شکستگی استخوان

    علاوه بر روش‌های پزشکی، برخی از معجون‌ها و روش‌های سنتی نیز برای درمان شکستگی استخوان استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

    – معجون زنجبیل: زنجبیل خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی دارد و ممکن است به درمان شکستگی استخوان کمک کند. برای تهیه این معجون، ریشه زنجبیل را خرد کرده و با آب جوش مخلوط کنید. سپس این مخلوط را بر روی ناحیه شکستگی استخوان بمالید.

    – معجون خردل: خردل خواص ضد التهابی دارد و می‌تواند به درمان شکستگی استخوان کمک کند. برای تهیه این معجون، پودر خردل را با آب مخلوط کنید و به صورت گازی روی ناحیه شکستگی استخوان بمالید.

    – معجون آلوئه ورا: آلوئه ورا خواص ضد التهابی و آنتی باکتریالی دارد و می‌تواند به درمان شکستگی استخوان کمک کند. برای تهیه این معجون، آلوئه ورا را خرد کرده و آن را روی ناحیه شکستگی استخوان بمالید.

    مهم است به یاد داشته باشید که هرگونه درمان سنتی یا ادعای درمانی باید با مشورت پزشک معالج شما انجام شود و هیچگاه نباید به جای درمان‌های پزشکی رسمی استفاده کنید.

    تغذیه صحیح برای شکستگی استخوان : چی بخوریم چی نخوریم ؟

    تغذیه صحیح برای شکستگی استخوان بسیار مهم است. در ادامه به برخی از مواد غذایی که می‌توانند در فرآیند بهبودی و استحکام‌بخشی به استخوان‌ها کمک کنند، اشاره خواهیم کرد.

    1. پروتئین: مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین می‌تواند ساختار استخوان را تقویت کند. به عنوان منابع خوبی از پروتئین، می‌توانید گوشت، ماهی، تخم مرغ، بلغور، لوبیا و تن ماهی را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید.

    2. کلسیم: کلسیم یک ماده معدنی بسیار ضروری برای سلامت استخوان است. برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن می‌توانید از مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی، سبزیجاتی مانند کلم بروکلی و کرفس، ماهی‌های چرب و تخم مرغ استفاده کنید.

    3. ویتامین D: ویتامین D نقش مهمی در جذب کلسیم توسط استخوان‌ها دارد. برخی از منابع غذایی حاوی ویتامین D شامل ماهی‌های چرب مانند ماهی قزل آلا، تن ماهی و سالمون، تخم مرغ و ماست هستند.

    4. منیزیم: منیزیم نیز به عنوان یک ماده معدنی مهم برای سلامت استخوان شناخته شده است. برخی از منابع خوب منیزیم شامل بادام، برنج، دانه‌های کامل، تخمها، سیب‌زمینی و اسفناج هستند.

    5. ویتامین C: ویتامین C به عنوان یک آنتی‌اکسیدان مهم برای سلامت استخوان شناخته شده است. برخی از منابع غذایی حاوی ویتامین C شامل پرتقال، توت‌های فرنگی، گوجه فرنگی، برگ‌های سبز و قرنبیط هستند.

    در نهایت، مصرف یک مولتی‌ویتامین نیز می‌تواند مفید باشد. اما به دلیل جدی بودن شکستگی استخوان، قبل از مصرف هرگونه مکمل غذایی، بهتر است با پزشک یا متخصص پزشکی مشورت کنید تا راهنمایی دقیق‌تری برای تغذیه مناسب در فرآیند بهبودی دریافت کنید. همچنین، توصیه می‌شود در طول فرآیند بهبودی، فعالیت‌های ورزشی سبک و مناسب را انجام داده و استحکام استخوان‌ها را تقویت کنید. برای تعیین رژیم غذایی مناسب برای شما، مشاوره با یک تغذیه‌شناس یا متخصص تغذیه می‌تواند مفید باشد.

    علایم جوش خوردن استخوان

    جوش خوردن استخوان پس از شکستگی بهبودی در وضعیت جسمی فرد را نشان می‌دهد. در صورتی که جوش خوردن استخوان به صورت طبیعی اتفاق بیافتد، می‌توان با رعایت تغذیه مناسب و انجام فعالیت‌های فیزیکی مناسب، فرآیند ترمیم را تسریع کرد. برای این منظور، مصرف غذاهای حاوی مواد مغذی مهم برای سلامت استخوان‌ها مانند کلسیم و ویتامین D توصیه می‌شود. همچنین، انجام فعالیت‌هایی که باعث وزش خون و افزایش ترمیم زخم‌های استخوانی می‌شود، مفید است.

    در مواردی که نیاز به جراحی برای جوش خوردن استخوان وجود دارد، پزشک معالج ممکن است از داروهایی مانند ضد التهاب‌ها و کورتیکواستروئیدها استفاده کند تا التهاب در ناحیه شکستگی کاهش یابد و فرآیند ترمیم استخوان تسریع شود. همچنین، مکمل‌های کلسیم و ویتامین D نیز برای تقویت استخوان‌ها و افزایش فرآیند ترمیم توصیه می‌شوند.

    با این حال، نوع دارویی که پزشک تجویز می‌کند، بستگی به نوع شکستگی، سن و شرایط جسمی فرد و سایر عوامل دارد. بنابراین، همیشه بهتر است با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید و داروها را تنها با تجویز پزشک مصرف کنید.

    همچنین، مصرف میوه‌هایی که حاوی مواد مغذی مفید برای سلامت استخوان هستند، می‌تواند به بهبود ترمیم و بهبودی پس از شکستگی کمک کند. برخی از میوه‌هایی که حاوی مواد مغذی مفید برای استخوان هستند عبارتند از پرتقال، کیوی، موز، توت‌فرنگی و هلو. این میوه‌ها حاوی ویتامین‌ها و مواد مغذی مهمی مانند ویتامین C، ویتامین K، کلسیم، پتاسیم و فیبر هستند که به سلامت استخوان‌ها کمک می‌کنند.

    به هر حال، برای دریافت راهنمایی دقیق و نیز تجویز دارو، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.

  • تأثیر فعالیت بدنی بر هورمون‌های پانکراس

    تأثیر فعالیت بدنی بر هورمون‌های پانکراس

    پانکراس، یک غده قرار گرفته در کنار معده و زیر آن است. این غده به صورت مرکب عمل می‌کند و دو نوع ترشح دارد: ترشحات برون‌ریز و ترشحات درون‌ریز. انسولین، اولین بار در سال ۱۹۲۱ توسط چارلز بست از شیره لوزالمعده به دست آمد. ساختار شیمیایی آن شامل دو زنجیره A و B است که با دو پلی‌دی‌سولفید به هم متصل می‌شوند و یک پلی‌دی‌سولفید دیگر نیز اسید آمینه ۶ و ۱۱ را به هم متصل می‌کند. در زنجیره A، ۲۱ اسید آمینه و در زنجیره B، ۳۰ اسید آمینه وجود دارد.

    تنظیم ترشح انسولین به صورت یک ترشح پایه یکنواخت و مداوم صورت می‌گیرد

    اما افزایش قند خون، عامل مهمی در تنظیم ترشح آن است. همچنین، تحت تأثیر عوامل دیگری نیز قرار می‌گیرد، مانند: غلظت اسید آمینه‌های پلاسما و تحریکات سمپاتیک و پاراسمپاتیک.

    اثرات متابولیکی انسولین شامل موارد زیر می‌شود:

    کاهش غلظت گلوکز در خون.
    تسهیل ورود گلوکز خون به سلول‌ها.
    کاهش ورود گلوکز از ذخایر کبد به خون.
    اختلالات ناشی از کاهش ترشح انسولین یا فقدان آن به علت ناهنجاری در جزایر لانگرهانس باعث انباشت گلوکز در پلاسما می‌شود. در این حالت، بافت‌ها نمی‌توانند گلوکز را از خون جذب کنند که باعث بروز دیابت قندی می‌شود.

    یک مطالعه انجام شده توسط ساتن و همکارانش، پاسخ انسولین به ورزش را در افراد ورزیده و غیرورزیده بررسی کرد. در افراد ورزیده، سطح انسولین در ورزش‌های با شدت مطلق و یکنواخت تغییر کمتری نسبت به افراد غیرورزیده داشته است (ویلمور، کاستیل).

    گلوکاگن، یک هورمون است که از سلول‌های آلفای جزایر لانگرهانس ترشح می‌شود و از یک زنجیره ساده پلی‌پپتیدی با ۲۹ اسید آمینه تشکیل شده است. تنظیم و ترشح گلوکاگن بطور اصلی تحت تأثیر کاهش گلوکز خون قرار می‌گیرد، اما عوامل دیگری نیز در تحریک گلوکاگن نقش دارند، از جمله آرژنین، لیزین و کاتکولامین‌ها. این ممکن است که انسولین نیز از ترشح گلوکاگن از سلول‌های آلفا جلوگیری کند.

    اثرات متابولیکی گلوکاگن با انسولین متضاد است. گلوکاگن باعث مهار آنزیم گلیکوژن سنتاز و گلیکوژنز می‌شود. همچنین، آن راه‌انداز گلیکونئوژنز و افزایش لیپولیز است. این باعث افزایش تولید اسیدهای چرب شده می‌شود و عضلات از اسیدهای چرب بیشتری استفاده می‌کنند. این واکنش باعث می‌شود که گلوکز بیشتری به سلول‌های مغز برسد.

    رویکرد گلوکاگن در آزادسازی گلوکز و اسیدهای چرب به صورت زیر است:

    اثر متابولیکی گلوکاگن در کبد از طریق ایجاد پیک cAMP بروز می‌کند. به طور کلی، گلوکاگن باعث فعال شدن آدنیل سیکلاز می‌شود، که این عمل باعث تولید cAMP از ATP می‌شود. مولکول‌های cAMP تشکیل شده، باعث فعال شدن آنزیم کیناز می‌شوند.

    مطالعات نشان داده‌اند که پاسخ گلوکاگن به ورزش، افزایش ترشح گلوکاگن را در تمرینات با شدت بالا نشان می‌دهد. این موضوع توسط مطالعات بعدی نیز تأیید شده است. همچنین، واسرمن و همکارانش دریافتند که افزایش گلوکاگن در حین ورزش برای جلوگیری از هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) و کتوژنز (تولید بیش از حد بخشی از اسیدهای چرب) ضروری است. در یک مطالعه، نشان داده شد که تزریق آنتی‌بادی‌های گلوکاگن در حین ورزش، منجر به کاهش گلوکز خون و ایجاد پاسخ هیپوگلیسمی می‌شود. همچنین، مقدار گلوکاگن در پلاسما در حین تمرین در افراد تمرین‌کرده و تمرین‌نکرده، متفاوت است (ویلمور، کاستیل).

    نقش انسولین و گلوکاگن در هموستاز خون در هنگام ورزش به صورت زیر است:

    این دو هورمون در ورزش نقش مخالف یکدیگر را ایفا می‌کنند. انسولین به عنوان هورمون اصلی در جذب و ذخیره گلوکز و اسیدهای چرب آزاد عمل می‌کند. از طرف دیگر، گلوکاگن موجب فراخوانی مواد سوختی از منابع ذخیره‌ای و افزایش گلیکونئوژنز (تولید گلوکز از منابع غیر گلوکزی) می‌شود. این دو هورمون باعث ثابت ماندن سطح گلوکز خون می‌شوند. انسولین به صورت مستقیم در انتقال گلوکز به داخل سلول‌ها نقش دارد.

    در هنگام ورزش، برداشت عضله از گلوکز ۷ تا ۲۰ برابر زمان استراحت است. اما، با این حال، در همان زمانی که غلظت انسولین کاهش می‌یابد، چگونه این برداشت زیاد گلوکز رخ می‌دهد؟ (اسکات-ک پاور و ادوارد-ت.هالی)

    در هنگام ورزش، کاهش انسولین به دلایل زیر رخ می‌دهد:

    ۱. جلوگیری از هیپوگلیسمی: انسولین در صورت زیاد بودن، باعث برداشت تمام گلوکز در پلاسما توسط بافت‌ها (شامل بافت چربی) می‌شود. بنابراین، کاهش انسولین در ورزش به منظور جلوگیری از کاهش شدید گلوکز خون (هیپوگلیسمی) اتفاق می‌افتد.

    ۲. بسیج گلوکز و اسیدهای چرب: کاهش انسولین باعث می‌شود گلوکز از کبد و اسیدهای چرب از بافت چربی به مصرف برود. این فرآیند به کمک گلوکاگن انجام می‌شود.

    ۳. افزایش حساسیت گیرنده‌های انسولین: ورزش باعث افزایش حساسیت گیرنده‌های انسولین در سلول‌ها می‌شود. این باعث می‌شود که انسولین کمتری برای انتقال گلوکز به داخل سلول‌ها نیاز باشد.

    ۴. افزایش غلظت یون کلسیم: افزایش غلظت یون کلسیم در سلول‌ها تأثیری بر مولکول‌های فعال در انتقال گلوکز به داخل سلول‌ها دارد.

    در حین تمرینات استقامتی درازمدت، غلظت گلوکاگن در پاسخ به کاهش انسولین افزایش می‌یابد، اما این افزایش در افراد ورزشکار به شدت مشهود نیست.

    تنظیم غلظت گلوکز پلاسما در هنگام تمرینات استقامتی توسط تنظیم همزمان غلظت انسولین و گلوکاگن حفظ می‌شود. علاوه بر این، واضح است که عامل دیگری نیز در تنظیم این دو هورمون دخالت دارد، که تنظیم آن توسط سیستم عصبی سمپاتیک انجام می‌شود.

  • تأثیر ورزش بر اندام کودکان

    تأثیر ورزش بر اندام کودکان

    توده جسم کودکان به دو نوع بافت تقسیم می‌شود: 1- بافت چربی (FM) 2- بافت بدون چربی (FFM). درصد نسبی بافت بدون چربی و بافت چربی که ساختار و ترکیب بدن را تشکیل می‌دهند، می‌تواند به عنوان معیاری برای ترکیب بدن استفاده شود. افراد می‌توانند از دو عامل رژیم غذایی و ورزش برای تنظیم مقدار نسبی بافت‌های چربی و بدون چربی بدن خود استفاده کنند. اهمیت ترکیب بدن در کودکان به دلایل فیزیولوژیکی (همچون چاقی) و جنبه‌های روانی و اجتماعی (مثل مسئله بلوغ کودک) وجود دارد.

    بلوغ و فعالیت بدنی:

    عدم فعالیت ورزشی منجر به افزایش چربی بدن و بلوغ زودرس می‌شود.
    فعالیت بدنی بیشینه (شدید) منجر به بلوغ زودرس می‌شود.
    فعالیت بدنی زیر بیشینه موجب تأخیر در بلوغ مناسب می‌شود.
    بنابراین، ورزش کودکان باید به صورت منظم و در حد زیر بیشینه انجام شود.

    عوامل موثر بر ترکیب بدن:

    1- وراثت: حدود 25% تفاوت درصد چربی در افراد ناشی از عامل ژنتیک است.

    2- نمو: لایه‌های چربی زیر پوستی در اواخر دوره جنینی ظاهر می‌شوند و در دوره کودکی به طور یکنواخت افزایش می‌یابند. زمان‌های حساس برای تجمع چربی در بدن، شامل 6 ماه پس از تولد و دوره بلوغ است.

    3- جنسیت: در مردان، نسبت توده عضلانی بیشتر از زنان است، در حالی که در زنان درصد چربی بیشتری از مردان وجود دارد. این تفاوت‌ها به دلیل ترشح هورمون تستوسترون در مردان و استروژن در زنان است.

    4- فعالیت بدنی: کودکانی که دارای سطح فعالیت بیشتری هستند، از مقدار چربی کمتری برخوردارند. فعالیت بدنی در کودکان می‌تواند با کاهش حجم سلول و جلوگیری از تولید سلول چربی، بر ترکیب بدن آن‌ها تأثیرگذار باشد. همچنین، موازنه انرژی ورودی و مصرفی نیز نقشی مهم در ترکیب بدن دارد.

    5- وضعیت اقتصادی-اجتماعی.

    6- عوامل محیطی.

    تاثیر فعالیت ورزشی بر ترکیب بدن کودک:

    فعالیت ورزشی، به ویژه ورزش هوازی و مقاومتی، تأثیر قابل توجهی بر ترکیب بدن کودک دارد. در پاسخ به ورزش هوازی و مقاومتی، مقادیر هورمون رشد و واپی نفرین در بدن افزایش می‌یابد. این هورمون‌ها حرکت چربی از مکان‌های ذخیره‌ای آنها را تحریک می‌کنند و انزیم لیپاز را که تری‌گلیسریدها را به اسیدهای چرب آزاد تجزیه می‌کند، فعال می‌کنند. اسیدهای چرب آزاد سپس متابولیزه شده و به عنوان یک منبع انرژی مهم، به ویژه در هنگام فعالیت ورزشی هوازی، عمل می‌کنند.

    همچنین، فعالیت ورزشی مقاومتی سنگین، هورمون‌های آنابولیکی مانند تستوسترون و هورمون رشد را رها می‌کند و منجر به افزایش سنتز پروتئین، رشد عضلانی و در نتیجه افزایش وزن بدون افزایش چربی می‌شود.

    برای بررسی تأثیر ترکیب بدن و فعالیت بدنی در کودکان، تحقیقاتی توسط پاریزکوا بر روی گروهی از پسران ۱۲ تا ۱۹ ساله انجام شد. این پژوهش شامل ۱۰۰ نفر از پسران بود که به دو گروه تقسیم شدند: گروه فعال‌ترین که حداقل ۶ ساعت در هفته ورزش می‌کردند و گروه کم‌تحرک‌ترین که در فعالیت‌های غیرمنظم و سازمان‌نیافته شرکت می‌کردند. در آغاز تحقیق، این دو گروه از لحاظ مقدار وزن چربی بدن تفاوت قابل توجهی با یکدیگر نداشتند.

    بعد از ۴ سال، افراد فعال توده جسمی بیشتری را به دست آوردند و وزن چربی آنها کاهش یافت. از طرف دیگر، افراد غیرفعال وزن چربی بیشتری را به دست آوردند.

    در مورد دختران ۱۲ تا ۱۹ ساله، بر روی ۳۲ نفر از دخترانی که به ژیمناستیک مشغول بودند و ۴۵ نفر از دخترانی که در هیچ تمرینی شرکت نکرده بودند، تحقیقی انجام شد. بعد از ۵ سال، در دختران فعال، چربی زیر پوست آنها هیچ تغییری نشان نداد، اما در دختران غیرفعال، چربی زیر پوستشان افزایش یافت.

    بنابراین، نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که تفاوت‌های موجود در ترکیب بدن نمی‌تواند به اختلافات رشد و پیری نسبت داده شود، بلکه تفاوت‌ها ناشی از سطح فعالیت جسمانی است.