راهنمای صحیح استفاده از باتوم کوهنوردی | روش مناسب بستن عصاهای کوهنوردی

باتوم های کوهنوردی و پیاده‌روی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای شما اطمینان و ثبات بیشتری ایجاد می‌کنند. باتوم مناسب انتخاب کردن، برای هر شخصی، بینابین در مسیرهای کوهستانی دشوار یا در پیاده‌روها و مسیرهای پارک، ضروری است و می‌تواند مفید باشد.

آموزش درست استفاده از باتوم کوهنوردی، بهترین مزایا را برای کوه‌نورد فراهم خواهد کرد. باید یاد بگیرید که چگونه میله‌ها را در دست بگیرید، از حرکت دست و پاهای راست و چپ استفاده کنید و آنها را برای صعود و نزول تنظیم کنید. با استفاده از باتوم، احساس اطمینان بیشتری در راه رفتن و کوهپیمایی خواهید داشت.

هنگام نگهداری عصاهای کوهنوردی در کنار بدنتان، آرنج‌های شما باید در زاویه مناسب قرار گیرند. این حالت مناسب قرارگیری دست‌ها، شرایط مناسبی را برای استفاده صحیح از باتوم کوهنوردی فراهم می‌کند و راحتی و کارایی را به حداکثر می‌رساند. یک باتوم کوهنوردی ایده‌آل باید ویژگی‌های برجسته‌ای از جمله تعادل، دوام، راحتی و وزن مناسب را داشته باشد.

نکات کلیدی در استفاده صحیح از باتوم کوهنوردی:

برای استفاده بهینه از باتوم کوهنوردی، باید موارد زیر را رعایت کنید:

1. ارتفاع باتوم کوهنوردی: برای تنظیم ارتفاع باتوم، باید ریتم صحیح راه رفتن را در نظر بگیرید. باتوم باید در ارتفاع مناسبی قرار گیرد تا با حرکت پاها و اعمال فشار، حرکت شما را راحت‌تر کند.
2. جنس باتوم: جنس باتوم کوهنوردی می‌تواند تأثیر زیادی بر کارایی آن داشته باشد. دو جنس رایج برای باتوم‌ها عبارتند از:

• فیبر کربن: باتوم‌های فیبر کربن سبک وزن و بادوام هستند. آن‌ها مناسب برای کوهنوردانی هستند که از کوله‌پشتی سبک استفاده می‌کنند. با این حال، باتوم‌های فیبر کربن دارای دوام کمتری نسبت به باتوم‌های آلومینیوم هستند و در صورت شکست، بازگرداندن تعادل ممکن است سخت باشد. همچنین، باتوم‌های فیبر کربن گرانتر از باتوم‌های آلومینیوم هستند.
• آلومینیوم: باتوم‌های آلومینیوم سبک و بادوام هستند و قابل اعتماد می‌باشند. آن‌ها معمولاً ارزانتر از باتوم‌های فیبر کربن هستند و در برابر فشار و ضربه مقاومت بیشتری دارند. همچنین، بازیابی تعادل در صورت خم شدن باتوم‌های آلومینیوم بسیار آسان‌تر است. با این حال، آلومینیوم کمی سنگین‌تر از فیبر کربن است.

با رعایت این نکات و تمرین و تلاش، استفاده از باتوم کوهنوردی برای شما آسان‌تر و کارآمدتر خواهد بود.

طراحی باتوم کوهنوردی بر تجربه استفاده از آن‌ها تأثیرگذار است. سه نوع مدل باتوم کوهنوردی وجود دارد که عبارتند از:

• باتوم تلسکوپی: این نوع باتوم کوهنوردی، رایج‌ترین و پرکاربردترین نوع است. باتوم‌های تلسکوپی قابلیت تنظیم بیشتری دارند و به شما اجازه می‌دهند ارتفاع باتوم را براساس زمین و شرایط خود تنظیم کنید. این نوع باتوم مناسب برای کسانی است که می‌خواهند ارتفاع باتوم کوهنوردی خود را تنظیم کنند و همچنین در کمپینگ می‌توانند از آن به عنوان تیرهای چادر استفاده کنند. باتوم‌های تلسکوپی به دلیل طول اضافی کمی سنگین‌تر هستند.
• باتوم سه تکه: باتوم‌های سه گانه یا سه راهی، طراحی سبکتر و جمع و جورتری دارند. آن‌ها از سه قطعه تشکیل شده‌اند که توسط یک طناب کششی داخلی به هم متصل می‌شوند و با یک مکانیزم قفل دکمه‌ای در جای خود نگه داشته می‌شوند. باتوم‌های سه تایی برای کسانی که اغلب سفرهای هوایی انجام می‌دهند، بسیار مناسب هستند زیرا معمولاً به حدی جمع می‌شوند که در چمدان‌های کوچک جا می‌شوند.
• باتوم ثابت: باتوم‌های با ارتفاع ثابت، رایج‌ترین نوع نیستند، زیرا هنگام استفاده از آن‌ها به سختی روی کوله‌پشتی قرار می‌گیرند. باتوم‌های ثابت بیشتر برای تیرهای اسکی استفاده می‌شوند. اگر سفر و کمپینگ زیادی دارید و نیاز به داشتن عصاهای کوهنوردی را حس می‌کنید، بهتر است از دو نوع دیگر باتوم استفاده کنید. باتوم‌های ثابت برای استفاده در پیاده‌روی و کوهپیمایی‌های روزمره مناسب هستند.

تنظیم ارتفاع باتوم کوهنوردی در حین کوهنوردی بسیار مهم است. بیشتر تولیدکنندگان باتوم های کوهنوردی راهنمایی هایی درباره طول مناسب باتوم نسبت به قد فرد ارائه می‌دهند و تاکید می‌کنند که باتوم در جایگاه مناسبی قرار گیرد. برخی از کوهنوردان معتقدند که باتوم باید بر اساس شیب زمین تنظیم شود. به عبارت دیگر، هنگام پایین رفتن از شیب، باتوم باید بلندتر قرار گیرد و برای صعود، باید کوتاهتر تنظیم شود.

علاوه بر این، برخی از عصاهای کوهنوردی و پیاده‌روی دارای دسته‌های بلند هستند تا کوهنوردان بتوانند دست خود را در ارتباط با سطح زمین بالاتر یا پایین‌تر نگه دارند. به طور کلی، ارتفاع باتوم باید به گونه‌ای تنظیم شود که دست شما بتواند به آرامی دسته باتوم را بگیرد و دست‌ها زاویه مناسبی با زمین داشته باشند. به عبارت دیگر، تنظیم باتوم کوهنوردی باید به گونه‌ای باشد که ساعد شما موازی زمین باشد و در هر حالت، چه در صعود و چه در نزول، دسته‌ها به زاویه 90 درجه خم شده و از ناحیه آرنج عبور کنند.

برای آموزش روش درست گرفتن باتوم کوهنوردی در دست

ابتدا دست خود را به طور کامل درون بند باتوم قرار داده و تسمه باتوم را روی مچ دست قرار دهید. سپس دسته‌ها را طوری بگیرید که بخش بالای بند بین انگشت شست و اشاره شما قرار گیرد. در این حالت، بند دور مچ دست به طور ایمن قفل می‌شود و انتهای بند بین کف دست و دسته باتوم قرار می‌گیرد. نگه داشتن صحیح دسته گیره‌ها از اشتباه گرفتن میله‌ها جلوگیری می‌کند و در صورت نیاز به حفظ تعادل، مچ دست و شستتان را بهتر حفظ می‌کند.

استفاده صحیح و همزمان از دو باتوم (یک باتوم راست و یک باتوم چپ)

روشی بسیار کارآمد برای راه رفتن با عصای کوهنوردی است. در این روش، شما هر دو باتوم را در دست بگیرید تا تعادل بدن را در قسمت چپ و راست حفظ کنید. البته می‌توانید از یک باتوم استفاده کنید، اما در مسیرهای طولانی، شیب‌دار، و صعودهای بالا، داشتن دو باتوم بدن را بهتر در حفظ تعادل کمک خواهد کرد.

برای یک کوهنوردی ایده‌آل و مطمئن، بهتر است از روش استفاده تناوبی از پا و باتوم استفاده کنید. با تمریناتی که انجام می‌دهید، متوجه خواهید شد که باید باتوم در دست مخالف با حرکت پا مخالف هماهنگ شود. این روش به شما بهترین تعادل بدنی را در حین راه رفتن ارائه می‌دهد. به این معنی است که پس از قرار دادن باتوم چپ، پای راست حرکت کرده و سپس پس از قرار دادن باتوم راست، پای چپ حرکت می‌کند. این ریتم تناوبی صحیح راه رفتن با عصای کوهنوردی است: پا، باتوم، پا، باتوم.

برای راه رفتن طبیعی، استفاده از باتوم باید به تدریج انجام شود

در ابتدا، اهمیت قرارگیری راحت و طبیعی بدن شما بسیار حائز اهمیت است. بدن شما باید خود را با استفاده و حرکت باتوم‌ها تطبیق دهد. بسیاری از افراد در ابتدای استفاده از عصای کوهنوردی، قسمت بالای بدنشان به سرعت خسته می‌شود. بنابراین، تا زمانی که با استفاده از باتوم‌ها آشنا نشده‌اید، سعی کنید مسافت‌های کوهنوردی خود را به صورت پیشرفتی افزایش دهید.

با آگاهی از وضعیت بدن خود و استفاده از یک باتوم مناسب، سعی کنید با آرامش و به طور طبیعی راه بروید. باتوم را کمی جلوتر از پای خود قرار دهید و پیش از برداشتن و دوباره قرار دادن آن به جلو، به طور طبیعی با پا و بدنتان حرکت دهید تا باتوم را دنبال کنید.

در استفاده از عصای کوهنوردی، علاوه بر رعایت ارتفاع و ریتم راه رفتن

باید آن را در فاصله مناسبی از بدن به زمین بزنید. در مسیرهای صاف و هموار، می‌توانید باتوم را در فاصله 50 سانتیمتری جلوتر از خود به زمین بزنید و بر آن قدم بردارید. اما در مسیرهای سراشیبی، این فاصله باید به 60 تا 70 سانتیمتر افزایش یابد و در صعودها، بهتر است باتوم را نزدیک به پاها به زمین بزنید و فشار سربالایی را به آن وارد کنید.

برای افزایش عمر مفید باتوم، حتماً آن را همیشه تمیز نگه دارید.

بعد از هر پیاده‌روی یا کوهنوردی، قسمت انتهایی باتوم را از آلودگی‌ها پاک کنید. اگر قطعات مختلف میله جداپذیر هستند، آنها را یکی یکی جدا کنید و بشویید و سپس به طور کامل خشک کنید. سپس همه قطعات را با دقت و به درستی به هم متصل کنید. اگر در قسمتی از میله فرو رفتگی یا خم شدگی وجود دارد، آن را نادیده نگیرید. اگر قابل تعمیر است، حتماً این کار را انجام دهید یا اگر قطعه جانبی قابل خرید و تعویض است، آن را تعویض کنید. زیرا ممکن است در حین استفاده باتوم شکسته شود یا به طور کامل خم شود و منجر به آسیب ناگهانی به شما شود.

باتوم‌های کوهنوردی در طیف گسترده‌ای از حرکات هنگام راه‌روی

از جمله دستها، شانه‌ها، قفسه سینه و ماهیچه‌های بالای کمر استفاده می‌شوند و می‌توانند کوهنوردی و حتی پیاده‌روی روزانه را به تمرین کامل بدن تبدیل کنند. داشتن باتوم کوهنوردی مناسب برای استفاده صحیح از مزایای صعود درست از شیب‌ها بسیار حائز اهمیت است.

استفاده نادرست از باتوم کوهنوردی می‌تواند منجر به درد در ناحیه کمر و شانه‌ها و همچنین خستگی زودرس کل بدن شود. باتوم‌های بیش از حد بلند موجب عقب‌انداختن وضعیت بدن شما می‌شوند و ممکن است به شانه‌هایتان ناراحتی برسانند. همچنین، قطب‌های بسیار کوتاه باعث خم شدن به جلو می‌شوند که در نتیجه فشاری بر روی کمرتان ایجاد می‌شود. همچنین، استفاده نادرست از باتوم‌های کوهنوردی می‌تواند فشار و درد در ناحیه زانوها، مچ دست‌ها و آسیب به بافت کف دست را ایجاد کند.

بنابراین، قبل از اینکه یک مزیت را به بحران تبدیل کنید، بهتر است روش صحیح استفاده از باتوم در کوهنوردی را یاد بگیرید، آن را تمرین کنید و سپس به کار بگیرید.