راهنمای مقدماتی استفاده از استروئید در بدنسازی

در ادامه، هر چیزی که درباره استروئیدها برای بدنسازی باید بدانید، توضیح داده شده است. در این مطلب به مقدار مصرف استروئید، نکات مهم در زمان مصرف و نوع استروئیدها پرداخته خواهد شد.

قبلاً در مورد داروهایی مثل انسولین و تستوسترون و همچنین داروهای دیگر مطلبی را تدوین کرده بودم، اما همچنان شما همراهان عزیز تمرینی بودید که سوالات بیشتری در این زمینه داشتید. به دلیل تابعیت از قوانین، نمی‌توانیم در این موارد به شما مشاوره دهیم!

بنابراین، من مجبور شدم تا یک مطلب جامع درباره استروئیدها تهیه کنم و امیدوارم که بتوانم به بیشتر سوالات دوستان بدنساز پاسخ دهم.

یکی از جالب‌ترین پیام‌هایی که برای ما ارسال شده، این بود:

«داداش، تا حالا استروئید استفاده نکردم. تو باشگاه شنیدم که انواع خوراکی استروئید خیلی بهتر هستند. از زدن آمپول هم خیلی می‌ترسم. الان سوالم اینه که روزی چند تا قرص بخورم خوبه؟ مرسی.»

اگر شما کمی تجربه در این زمینه داشته باشید، متوجه خواهید شد که در این دو خط نظر، چقدر اشتباهی وجود دارد!

دوست ما فکر کرده است که انواع خوراکی استروئیدها عوارض کمتری دارند. احتمالاً به هیچ وجه اطلاعاتی درباره دوره مصرف استروئیدها ندارد و نمی‌داند که استروئیدها برای تزریق عضلانی و نه تزریق وریدی (سیاهرگ) طراحی شده‌اند. همچنین، او نمی‌داند که استروئیدهای مختلف چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.

نکته مهم: به نظر من، بچه‌هایی که تازه به باشگاه می‌روند درباره استروئید به دو دسته تقسیم می‌شوند. هر دو دسته، اطلاعات کافی درباره استروئید ندارند. یک دسته به طور کلی از استفاده از استروئید می‌ترسند 😳 که دلایل مختلفی دارد. دسته دیگر هم می‌خواهند استروئید مصرف کنند، اما نمی‌دانند که چگونه این کار را انجام دهند و اغلب در دام آدم‌های ناشناخته می‌افتند 🤬.

هدف من از نوشتن این مطلب، روشن کردن این موضوع برای این دو دسته از بدنسازها است. اما هیچ کدام از این مسائل را بدون مشاوره با پزشک مجرب انجام ندهید!

آیا باید سارم مصرف کنیم؟

استروئیدها چیستند؟ استروئیدهای آنابولیک مشتقات تستوسترون یا غیر تستوسترون هستند. در دهه ۳۰ میلادی، دانشمندان متوجه شدند که این استروئیدها می‌توانند به افزایش رشد عضلانی حیوانات کمک کنند. از آن زمان به این داروها برای درمان بیماری‌های ناتوان کننده استفاده می‌شود.

در دهه ۵۰ میلادی، دکتری به نام جان زیگلر (خدا بیامرز) استروئیدی را ایجاد کرد که شما در باشگاه با نام دیانابول آن را می‌شناسید. سپس ورزشکاران شروع به استفاده از استروئیدها برای افزایش حجم و قدرت عضلانی کردند. سپس، مشتقات دیگر استروئید توسط دانشمندان ایجاد شدند.

جالب است که همه استروئیدها از ۴ حلقه کربنی ایجاد می‌شوند، اما تغییرات شیمیایی ساده می‌تواند نوع مکانیزم اثر آن‌ها را از نظر آنابولیک یا آندروژنی تغییر دهد. فعالیت آنابولیک به توانایی استروئیدها در ایجاد عضلات استخوانی جدید اشاره دارد، در حالی که فعالیت آندروژنی به این اشاره دارد که دارو چقدر روی افزایش خصوصیات مردانه مثل رشد مو و ضخیم شدن صدا تأثیر می‌گذارد.

در نهایت، باید توجه داشت که استفاده از استروئیدها بدون مشاوره با پزشک مجرب واقعاً خطرناک است و ممکن است باعث عوارض جدی برای سلامتی شما شود.

چگونه استروئیدها کار می‌کنند؟

در واقع، توضیح یکسانی در مورد اینکه استروئیدها چطور کار می‌کنند وجود ندارد، اما همه آن‌ها به شکلی باعث افزایش بافت عضلانی می‌شوند. یکی از تئوری‌ها این است که با اتصال به گیرنده‌های آندروژنی (AR)، استروئیدها باعث افزایش سنتز پروتئین در بدن می‌شوند. این افزایش سنتز پروتئین به افزایش بافت عضلانی منجر می‌شود. این نوع استروئیدها به عنوان استروئیدهای کلاس ۱ شناخته می‌شوند.

در عین حال، استروئیدهایی وجود دارند که به گیرنده‌های آندروژنی تا حدودی متصل می‌شوند یا به آنها اصلاً متصل نمی‌شوند. این نوع استروئیدها جلوی خرابکاری گلوکوکورتیکوئید را می‌گیرند. گلوکوکورتیکوئید یک استروئید است که باعث از بین رفتن گلوتامین در عضله می‌شود و این باعث از دست دادن عضله می‌شود. به همین دلیل، این نوع استروئیدها حتی بهتر از استروئیدهای کلاس ۱ برای عضله‌سازی عمل می‌کنند. این نوع استروئیدها به عنوان استروئیدهای کلاس ۲ شناخته می‌شوند.

توضیح کامل‌تر:

مکانیزم کار هورمون‌های استروئید (مثل: کورتیزول، استروژن، آلدوسترون و…) به خوبی مشخص است. این هورمون‌ها چربی‌های حلال در آب هستند که به راحتی می‌توانند مستقیماً وارد سلول شوند. بر خلاف هورمون‌های پپتید، که باید به یک گیرنده سلولی در سطح سلول متصل شوند و به هسته سلول دسترسی پیدا کنند تا بتوانند روی ژن‌ها تأثیر بگذارند، هورمون‌های استروئید به صورت مستقیم با گیرنده‌های مخصوص درون سلول ارتباط برقرار می‌کنند.

این گیرنده‌های داخل سلول با استروئیدهای وارد شده ارتباط برقرار می‌کنند و سپس به هسته سلول حرکت کرده و روی ژن‌ها تأثیر می‌گذارند. این ژن‌ها مشخص می‌کنند که چه پروتئین‌هایی تولید شود و این پروتئین‌ها روی ساختار سلول اثر می‌گذارند.

استروئید‌هایی که در اینجا به آن‌ها اشاره می‌شود، اغلب مشتقات تستوسترون هستند و از این مکانیزم پیروی می‌کنند. آن‌ها با گیرنده‌های مخصوص درون سلول ارتباط برقرار می‌کنند و روی تولید ژن‌ها تأثیر می‌گذارند و در نهایت، تولید پروتئین در سلول را تغییر می‌دهند.

هورمون‌های استروئید مختلف، باعث ایجاد پروتئین‌های مختلف در بدن می‌شوند، اما در عضلات استخوانی، تستوسترون و مشتقات آن باعث افزایش تولید پروتئین‌های اکتین و میوزین می‌شوند که باعث افزایش قدرت و عضلانی شدن فرد می‌شود.

اما برای اینکه استروئیدها بتوانند در عضلات اثرگذار باشند، ابتدا باید از طریق جریان خون به سلول‌های عضلانی برسند. به عبارت دیگر، برای اینکه استروئیدها در عضلات اثرگذار باشند، ابتدا باید به خون متصل شده و به سلول‌های عضلاتی منتقل شوند.

برای کاهش فشار بر کبد، بهترین راه مصرف استروئیدها، تزریق یا استفاده از کرم‌های هورمونی به صورت آندروژل است. استروئیدهای خوراکی باید تغییر کنند تا به سرعت توسط کبد دفع نشوند. هر چیزی که می‌خورید باید جذب شود، بنابراین برای ورود به جریان خون، استروئیدها باید از کبد عبور کنند. کبد نمی‌تواند مقدار بالایی از استروئیدها را به یکباره به جریان خون بفرستد.

اگر استروئیدها توسط شرکت سازنده اصلاح نشوند، کبد آن‌ها را به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌کند. در غیر این صورت، کبد مجبور می‌شود سخت‌تر کار کند و به همین دلیل استروئیدهای خوراکی معمولاً بیشتر به کبد صدمه می‌زنند.

حال که استروئیدها (از طریق تزریق یا مصرف خوراکی) به جریان خون وارد شده‌اند، باید به عضلات منتقل شوند. اغلب تستوسترون‌ها در بدن، خود را به پروتئین‌های موجود در خون متصل می‌کنند که بیشتر شامل پروتئین آلبومین و SHBG هستند. بنابراین، اگر می‌خواهید سطح تستوسترون خون خود را اندازه‌گیری کنید، باید در مورد سطح تستوسترون آزاد نیز اطلاعاتی داشته باشید. تنها تستوسترون آزاد، وارد سلول می‌شود و بر روی بدن شما تاثیر می‌گذارد.

این نکته بسیار حائز اهمیت است!

مقادیر کم استروئیدها، تاثیر چندانی در بدن ندارند و روی آن اثر بالایی نمی‌گذارند. اگر هیچ مشکلی در غدد درون ریز وجود ندارد و سطح تستوسترون طبیعی است، بدن شما میزان کمی از اتصال دهنده‌های پروتئین تولید می‌کند تا سطح تستوسترون آزاد نه خیلی زیاد و نه خیلی کم باشد.

بدن نمی‌تواند به یکباره مقدار تولید آلبومین را بالا ببرد، چرا که این پروتئین نقش حیاتی در حفظ غلظت مایعات بین سلولی و مایع خارج سلولی دارد. همچنین، استفاده از مقدار بالایی از استروئیدها و افزایش سطح گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) ممکن است باعث کاهش سطح گلوبولین شود و در نتیجه تستوسترون کاهش یابد.  منابع 1

این همان دلیل است که تست بوسترها به اندازه‌ای که ادعا می‌شود مفید نیستند! اگر سطح تولید استروئید در بدن شما طبیعی باشد و تست بوستر بتواند سطح تستوسترون را تا ۴۰ درصد افزایش دهد، شما همچنان به تستوسترون تولیدی توسط بدن وابسته هستید و مقدار تولیدش آنقدر زیاد نیست که بتواند اثر پروتئین های گیرنده را خنثی کند.

بنابراین به طور خلاصه، باید به اندازه کافی استروئید مصرف کنید تا مقدار تولید طبیعی بدن شما را بیشتر کنید و به این ترتیب، تستوسترون آزاد (آندروژن) بیشتری داشته باشید که منجر به افزایش عضلات و قدرت عضلانی شود. در منبع شماره ۲ که در بالا لینک داده شده، یک نتیجه بسیار مهم برای ما وجود دارد. حتی افرادی که ورزش نمی‌کنند و هفته‌ای حدود ۶۰۰ میلی‌گرم استروئید مصرف می‌کنند، در شاهد افزایش بافت عضلانی هستند!!!

بله، استروئید جواب می‌دهد.

البته استروئید به طور مستقیم شما را قوی‌تر نمی‌کند، بلکه مستقیماً باعث بزرگ‌تر شدن شما می‌شود. استروئید به سنتز بیشتر پروتئین در بدن کمک می‌کند. این تحقیق به ما نشان می‌دهد که یک پوند عضله در پای فردی که از استروئید استفاده کرده، نسبت به فردی که استفاده نکرده، نیروی کمتری تولید می‌کند!!

چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟ به دلیل علل دقیقی که هنوز مشخص نیست اما می‌توان چند فرضیه داشت:

استروئید باعث افزایش سرعت ساخت عضلات می‌شود، اما تاندون‌ها نمی‌توانند با سرعت عضلات رشد کنند و در نتیجه قابلیت انتقال نیرو کمتری دارند! یا اینکه رشته‌ها و ارتباطات عصبی به خوبی شکل نگرفته است.

تجربه نشان داده است که در ورزشکارانی که رشته‌های قدرتی مثل پاورلیفتینگ را انجام می‌دهند، اگر ورزشکار از استروئید استفاده کند، سعی می‌کند با دوزهای هفتگی کم (۳۰۰ میلی‌گرم) کار را شروع کند و به آهستگی مقدار عضلات را افزایش دهد تا بتواند بیشتر بر روی افزایش قدرت عضلانی تمرکز کند.

اثرات استروئید تا چه مدت به شما سود می‌رساند؟

پاسخ کوتاه به این سوال: همیشه!

وقتی عضلات رشد می‌کنند، فیبرهای عضلانی دست به تولید سلول‌های هسته‌ای (myonuclei) عضله می‌زنند. این هسته‌ها در حاشیه فیبر عضلانی در فضایی بین میوفیبریل (تارچه عضلانی) و سارکولما (غشای پلاسمایی فیبرهای عضلانی) قرار دارند.

هر کدام از این هسته‌ها می‌توانند تعداد محدودی فیبر عضلانی را مدیریت کنند. بنابراین، همزمان با رشد باید تعداد این هسته‌ها نیز افزایش پیدا کند. اگر دست از تمرین بردارید، اندازه عضلات کوچک‌تر می‌شود، اما این هسته‌ها مدت زمان بیشتری باقی می‌مانند.

این دلیل اصلی پشت مفهومی به نام حافظه عضلانی است که به معنای این است که عضلات شما به دلیل تمرینات قبلی، حتی پس از توقف تمرینات، هنوز به خاطر رفع نیازهای شما به قدرت و اندازه بزرگ‌تر هستند.

اگر چند ماه ورزش نکنید و سپس دوباره به باشگاه بروید، بعد از گذشت ۱-۲ ماه به همان سطح قدرت و حجم عضلانی قبلی خود می‌رسیدید. چرا؟ چون بدن دیگر نیاز به تولید سلول‌های هسته‌ای عضلانی ندارد. بنابراین، بدن شما دوباره فرایند سنتز پروتئین را آغاز می‌کند، و شما باید دوباره از اول شروع به ساختن عضلات کنید. از آنجایی که استروئید باعث افزایش عضله می‌شود، ادعایی که در ابتدای این پاراگراف کردم، کاملاً مشخص است.

تفاوت بین استروئیدهای مختلف:

در ادامه، فهرستی از استروئیدها و توانایی‌های آن‌ها آمده است.

فلوکسیمسترون (هالوتستین یا Stenox):

این یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است، به معنای دیگر برای جلوگیری از سوخت و ساز در کبد، یک سری تغییرات روی آن اعمال شده است. اگر این استروئید به صورت آلکیله نمی‌شد، برای مصرف نیاز به مقدار بالایی از آن داشتید. این استروئید به هورمون زنانه استروژن در بدن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: این استروئید باعث افزایش قدرت به میزان زیادی می‌شود، اما افزایش حجم عضلات چندانی ندارد.

میزان مصرف: برای بدنسازها ۳۰-۸۰ میلی‌گرم و در شرایط پزشکی ۲.۵ تا ۴۰ میلی‌گرم.

نیمه عمر: ۹ تا ۱۰ ساعت

متاندرسترولون (دیانابول، رفوریت، یا آنابول):

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که در دهه ۵۰ میلادی به دنیا معرفی شد. این استروئید به هورمون زنانه استروژن تبدیل می‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید باعث افزایش قدرت و حجم عضلات می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۲۵-۱۰۰ میلی‌گرم در روز از این استروئید استفاده می‌کنند. میزان مصرف بستگی به این دارد که در کنارش چه چیز دیگری مصرف کنید.

نیمه عمر: ۴ تا ۷ ساعت

استنزولول (وینسترول):

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید باعث افزایش قدرت و افزایش مقداری حجم عضلات می‌شود. البته، افزایش حجم عضلات در این استروئید خیلی بالا نیست، زیرا باعث احتباس آب در عضله نمی‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۲۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم از این استروئید مصرف می‌کنند. در موارد پزشکی، این میزان مصرف ۲ تا ۶ میلی‌گرم در روز است.

نیمه عمر: بین ۷ تا ۱۵ ساعت.

اکساندرولون (پودر اکساندرولون یا اکساندرولونا)، نیز مانند دیگر استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل، به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید باعث افزایش قدرت عضلانی می‌شود و همچنین باعث سفتی عضلات نیز می‌شود، زیرا باعث کاهش چربی بدن می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۲۵ تا ۱۶۰ میلی‌گرم از این استروئید مصرف می‌کنند. در موارد پزشکی، مصرف این استروئید بین ۱.۲۵ تا ۸۰ میلی‌گرم در روز است.

نیمه عمر: ۹ ساعت.

استات متیونولون (پریموبولان):

این استروئید به استروژن تبدیل نمی‌شود. مصرف آن باعث افزایش حجم متوسط عضلات می‌شود، اما احتباس آب در بدن افزایش نمی‌یابد. این خیلی مهم است، زیرا در بسیاری از موارد، افرادی که مصرف برخی از استروئیدها را متوقف می‌کنند، وزن خود را از دست می‌دهند، زیرا آن استروئید فقط باعث افزایش آب درون عضلات شده است.

میزان مصرف این استروئید برای بدنسازان به اندازه ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم در هفته است. برای بدنسازان تازه کار، میزان مصرف در هفته بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌گرم است.

نیمه عمر این استروئید حدود ۵ تا ۷ روز است.

نام این استروئید اکسی متولون یا آنادرول است.

این استروئید نیز یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است و به استروژن تبدیل نمی‌شود، اما باعث افزایش احتباس آب در عضله می‌شود.

مصرف این استروئید باعث افزایش اندازه و قدرت عضلانی می‌شود، البته در صورت مصرف و مصرف زیاد.

بدنسازان معمولاً ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم از این استروئید را در روز مصرف می‌کنند، در حالی که در موارد پزشکی، به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، در روز ۵ میلی‌گرم از آن مصرف می‌شود.

نیمه عمر این استروئید بین ۷ تا ۱۵ ساعت است.

نام‌های تجاری این استروئید شامل تستوسترون انانتات، پروپیونات و سیپیونات است.

این استروئید به استروژن تبدیل می‌شود.

مصرف این استروئید باعث افزایش اندازه عضلات می‌شود، البته در صورت مصرف بالا، این استروئید باعث افزایش کمی احتباس آب در بدن نیز می‌شود.

بدنسازها هفته‌ای بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم از این استروئید مصرف می‌کنند.

نیمه عمر استروئید Cypionate حدود ۸ روز است، در حالی که نیمه عمر تستوسترون انانتات بین ۱۰ تا ۱۰۰ دقیقه است.

نام‌های تجاری این استروئید شامل ناندرولون دکوونات و ناندرولون لورات (که به دکا هم معروف هستند) هستند.

این استروئید هم به استروژن تبدیل نمی‌شود.

استفاده از این استروئید باعث افزایش حجم عضلات می‌شود و همراه با کمی احتباس مایعات است.

بدنسازان می‌توانند هفته‌ای بین ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم از این استروئید مصرف کنند، در حالی که در موارد پزشکی، هر ۳-۴ هفته ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم از آن مصرف می‌شود.

نیمه عمر ناندرولون دکوونات حدود ۶ تا ۸ روز است، در حالی که دکا عمر بیشتری دارد.

نام‌های تجاری این استروئید شامل ناندرولون دکوونات و ناندرولون لورات (که به دکا هم معروف هستند) هستند.

این استروئید هم به استروژن تبدیل نمی‌شود.

مصرف این استروئید باعث افزایش حجم عضلات می‌شود، همراه با کمی احتباس مایعات.

بدنسازان می‌توانند هفته‌ای ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم از این استروئید را مصرف کنند. در موارد پزشکی، میزان مصرف بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۳ – ۴ هفته است.

نیمه عمر ناندرولون دکوونات حدود ۶ تا ۸ روز است، در حالی که دکا کمی عمر بیشتری دارد.

نام‌های تجاری این استروئید شامل ناندرولون دکوونات و دکا هستند.

برای تعیین میزان مصرف استروئید، دو عامل بسیار مهم هستند:

1. هدف شما از مصرف استروئید چیست؟
2. به چه نوع دارویی دسترسی دارید؟

پس از تصمیم به مصرف استروئید، بهترین روش مصرف آن، انتخاب دو داروی استروئیدی با مکانیزم‌های مختلف است. (البته من خودم استروئید مصرف نکرده‌ام 😉)

چرا؟

برای استفاده از اثر ترکیبی آن‌ها. به عنوان مثال، ترکیب ناندرولون و استنزولول اثر بهتری دارد. یکی از آن‌ها به گیرنده‌های آندروژنی (AR) متصل می‌شود و دیگری متصل نمی‌شود. در ادامه چند ترکیب استروئیدی خوب را معرفی می‌کنم:

• نمونه شماره ۱: مصرف ناندرولون ۴۵۰ میلی‌گرم در هفته همراه با استنزولول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۲: مصرف ناندرولون ۴۵۰ میلی‌گرم در هفته همراه با دیانابول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۳: مصرف اکساندرولون ۴۰ میلی‌گرم در روز همراه با استنزولول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۴: مصرف تستوسترون انانتات ۵۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با استنزولول یا دیانابول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۵: مصرف تستوسترون یا ناندرولون ۵۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با اکسی متولون ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۶: مصرف متیلونولون ۶۰۰ میلی‌گرم در هفته همراه با استنزولول ۵۰ میلی‌گرم در روز.

اجازه دهید نمونه شماره ۱ را بررسی کنیم:

در روز اول، ۴۵۰ میلی‌گرم ناندرولون را به خود تزریق می‌کنید و سپس ۶ تا ۸ روز بعد، دوباره ۴۵۰ میلی‌گرم دیگر مصرف می‌کنید. اگر به نیمه عمر این استروئیدها توجه کنید، این عدد بسیار مهم است و به شما می‌گوید که این استروئید چه مدت در جریان خون شما باقی می‌ماند.

بنابراین، اگر در روز اول ۴۵۰ میلی‌گرم تزریق کنید، بعد از ۷ یا ۸ روز، هنوز ۲۲۵ میلی‌گرم در بدن شما فعال است. وقتی دوباره ۴۵۰ میلی‌گرم تزریق می‌کنید، تقریباً ۶۷۵ میلی‌گرم در بدنتان باقی می‌ماند. البته این مقدار دوباره کاهش پیدا می‌کند.

با دانستن نیمه عمر استروئید، می‌توانید بفهمید که این دارو تا کی در بدن شما فعال است.

نیمه عمر استروئید، بسته به عوامل مختلف، متفاوت است. اما یک عامل بسیار مهم‌تر از همه، اندازه بدن است.

اگر بدن بزرگتری داشته باشید، نیمه عمر استروئیدها کوتاه‌تر می‌شود.

نکته مهم: برخی از دوستان، استروئید را فقط در روزهای تمرین مصرف می‌کنند. اما بهتر است در روزهای ریکاوری هم به خود تزریق کنید، زیرا در این روزها عضله واقعی رشد می‌کند.

نمونه شماره ۳ را بررسی کنید:

باید توجه داشت که استفاده بلندمدت از این دستور مصرف، به دلیل آن‌ها بودن در دسته استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل، باعث آسیب به کبد می‌شود.

چه مدت باید استروئید مصرف کنم؟

این به هدف شما بستگی دارد. اگر قصد دارید در طی دو ماه ۱۵ کیلوگرم وزن اضافه کنید، دیگر نمی‌توانید از مصرف آن خودداری کنید. اما اگر درگیر مشکلات نیستید و فقط می‌خواهید ۴-۵ کیلوگرم وزن اضافه کنید، می‌توانید به مدت ۲-۳ هفته ادامه دهید و سپس ۴-۶ هفته دیگر از مصرف آن خودداری کنید.

راه مطمئن ترین برای مصرف استروئید، استفاده کوتاه مدت از آن است.

اما روش موثرترین همیشه با ریسک بالاتر همراه است! ⛔️

نکته مهم: استفاده از استروئید همیشه با ریسک همراه است. به عنوان مثال، یک استروئید ممکن است باعث آویزان شدن سینه شما نشود، اما به کبد آسیب می‌رساند. یکی دیگر ممکن است به کبد آسیب نرساند، اما باعث ریزش مو می‌شود.

توضیحات: متیلونولون باعث کاهش تولید طبیعی تستوسترون در بدن می‌شود و در آقایان باعث کوچک شدن اندازه بیضه‌ها خواهد شد. (با این حال، در صورت قطع مصرف، اندازه بیضه‌ها به حالت طبیعی بازمی‌گردد. هرچند با مصرف دارویی به نام کلومیفن می‌توانید این عارضه را جلوگیری کنید.)

اگر از استروئیدهایی استفاده می‌کنید که باعث افزایش سطح استروژن در بدن می‌شوند، بهتر است از داروهایی مانند تاموکسیفن یا دوزهای بالای کلومیفن استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از دارویی به نام آناستروزل هم استفاده کنید، اما این دارو کمی گرانتر است.

علاوه بر این، حتی اگر استروئید باعث افزایش سطح استروژن در بدن نشود، باید از کلومیفن استفاده کنید تا سطح تستوسترون طبیعی در بدن به هم نخورد!برای جلوگیری از آویزان شدن سینه‌ها، می‌توانید از روش‌هایی مانند تمرینات قدرتی و تغذیه مناسب استفاده کنید. همچنین، مصرف استروئید با مقدار کمتر و به‌طور مداوم و همراه با مصرف مکمل‌های ضد‌آروماتاز می‌تواند این عارضه را کاهش دهد.

اگر از استروئیدهایی استفاده می‌کنید که باعث افزایش سطح استروژن در بدن می‌شوند، بهتر است از داروهایی مانند تاموکسیفن یا دوزهای بالای کلومیفن استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از دارویی به نام آناستروزل هم استفاده کنید، اما این دارو کمی گرانتر است.

علاوه بر این، حتی اگر استروئید باعث افزایش سطح استروژن در بدن نشود، باید از کلومیفن استفاده کنید تا سطح تستوسترون طبیعی در بدن به هم نخورد!

برای تزریق استروئید، باید آن را به صورت عضلانی تزریق کنید، به عبارت دیگر، باید آن را به صورت عمیق در داخل عضله وارد کنید. معمولاً از سرنگ با شماره ۲۲ و طول ۱.۵ اینچ استفاده می‌شود که در باسن (قسمت بالایی سمت راست این عضله) تزریق می‌شود. البته می‌توانید در داخل ران نیز تزریق کنید که در این حالت، سرنگ با شماره ۱ و طول ۱ اینچ نیز جواب می‌دهد.

نکته مهم: وقتی سرنگ را وارد می‌کنید، قبل از تزریق محتویات آن، کمی سرنگ را عقب بکشید. اگر خون وارد محفظه سرنگ شد، تزریق نکنید، زیرا دارید استروئید را در داخل رگ خونی تزریق می‌کنید. در واقع، شما می‌خواهید استروئید را در داخل عضله وارد کنید. بنابراین، باید یک محل دیگر را برای تزریق انتخاب کنید.

برای جلوگیری از گرفتار عوارض مصرف استروئیدها، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

• برای جلوگیری از آویزان شدن نوک سینه‌ها، بهتر است از استروئیدهای غیر استروژنی (به عنوان مثال کلومیفن) استفاده کنید.
• برای جلوگیری از ریزش مو، می‌توانید از فیناستراید (پروپتیا) استفاده کنید.
• برای جلوگیری از جوش‌های پوستی، از اسید سالیسیلیک استفاده کنید و تلاش کنید کمتر از استروئیدهای آندروژنی استفاده کنید.
• برای جلوگیری از احتباس آب درون بدن، باید مصرف سدیم را کنترل کنید و از استفاده از استروئیدهای استروژنی کمتر استفاده کنید.
• برای کاهش آسیب به کبد، به طور کلی از استفاده از استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل خودداری کنید. در صورت استفاده از این نوع استروئید، بهتر است به مدت زمان کوتاهی استفاده کنید.

حرف آخر

این است که بیشترین آسیب را کسی به خود وارد می‌کند که اطلاعات کافی در مورد استروئید ندارد و به دوره‌ای که مصرف می‌کند، اهمیت نمی‌دهد. استروئید در مقادیر بالا جواب می‌دهد، اما برای کسانی که به ورزش‌هایی که کلاس وزنی ندارند علاقه‌مندند، به خصوص یک برتری به حساب می‌آید. با این حال، مصرف مقادیر خیلی بالا به افزایش قدرت کمک نمی‌کند و در صورت تصمیم به مصرف، باید از مقادیر پایین شروع کرد. در صورت قطع مصرف پس از استفاده از استروئید، احتمالاً اندازه عضلات کمتر می‌شود، اما همچنان یک برتری نسبت به یک بدنساز که هیچگاه دارو مصرف نکرده، خواهید داشت.

امیدوارم که به اکثر سوال‌های شما پاسخ داده باشم. مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای داشتن اطلاعات کافی در مورد موضوعی خاص انجام دهید، تحقیق و مطالعه است.

در ضمن، در ابتدا قصد داشتم بخش نظرات این مطلب را بسته نگه دارم تا از پاسخ به سوالات شما در مورد استروئیدها معاف شوم، اما بعد از آن تصمیم خودم را عوض کردم. هرچند مستقیما به سوالات شما پاسخ نمی‌دهم، اما در قالب به‌روزرسانی همین مطلب یا ارائه مطالب جدید، سعی می‌کنم به آن‌ها پاسخ دهم.