چرا ورزشکاران ضربان قلب پایینی دارند

ورزشکاران استقامتی به طور معمول دارای ضربان قلب استراحت کمتری نسبت به سایر افراد هستند. اندازه گیری ضربان قلب بر حسب ضربان در دقیقه (bpm) صورت می‌گیرد و ضربان قلب استراحت بهترین زمان برای اندازه‌گیری آن است، وقتی که فرد در حالت نشسته، دراز کش و آرام قرار دارد. میانگین ضربان قلب استراحت معمولاً بین ۶۰ تا ۸۰ ضربه در دقیقه قرار دارد. با این حال، برخی ورزشکاران دارای ضربان قلب استراحتی بین ۳۰ تا ۴۰ ضربه در دقیقه هستند. اگر شما یک ورزشکار هستید یا به طور منظم ورزش می‌کنید و ضربان قلب استراحت شما معمولاً کمتر است، نگران نباشید، مگر اینکه با سرگیجه، خستگی یا علائم بیماری همراه باشد. در واقع، داشتن ضربان قلب پایین در حالت استراحت نشانگر وضعیت خوبی است.

ضربان قلب استراحت ورزشکاران ممکن است در مقایسه با جمعیت عمومی کمتر باشد

یک ورزشکار جوان و سالم ممکن است ضربان قلب استراحتی بین ۳۰ تا ۴۰ ضربه در دقیقه داشته باشد. این امر احتمالاً به دلیل تقویت عضله قلب به وسیله ورزش است و در نتیجه، هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون را پمپ می‌کند و اکسیژن بیشتری به عضلات می‌رساند. اگرچه ضربان قلب در استراحت ورزشکاران کمتر از افراد عادی است، اما ضربان قلب آن‌ها در طول فعالیت ورزشی می‌تواند به ۱۸۰ تا ۲۰۰ ضربه در دقیقه برسد.

عواملی که می‌توانند بر ضربان قلب استراحت تأثیر بگذارند، برای همه افراد از جمله ورزشکاران، متفاوت هستند.

برخی از این عوامل عبارتند از:

۱. سن: با پیشرفت سن، ضربان قلب استراحت معمولاً کمی افزایش می‌یابد.

۲. سطح آمادگی جسمانی: افرادی که در سطح بالای آمادگی جسمانی قرار دارند، معمولاً ضربان قلب استراحت کمتری دارند.

۳. مقدار فعالیت بدنی: فعالیت بدنی منظم و شدید می‌تواند منجر به کاهش ضربان قلب استراحت شود.

۴. دمای هوا: در روزهای گرم یا مرطوب، ضربان قلب ممکن است افزایش یابد.

۵. احساسات: استرس، اضطراب و هیجان می‌توانند ضربان قلب را افزایش دهند.

۶. داروها: برخی از داروها، مانند بتابلوکرها، می‌توانند ضربان قلب را کاهش دهند. در عوض، برخی از داروهای تیروئیدی می‌توانند ضربان قلب را افزایش دهند.

به طور کلی، تعداد زیادی عوامل ممکن است بر ضربان قلب استراحت تأثیر بگذارند و میزان آن برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

چه میزان ضربان قلب، به عنوان یک مقدار کم تلقی می‌شود؟ ضربان قلب استراحت ورزشکاران معمولاً فقط زمانی به عنوان مقدار بسیار پایین در نظر گرفته می‌شود که همراه با علائم دیگری نیز رخ دهد. این علائم ممکن است شامل خستگی، سرگیجه یا ضعف باشند. این علائم ممکن است نشان دهنده وجود مشکل دیگری باشند. اگر این علائم را همراه با ضربان قلب آهسته تجربه کرده‌اید، بهتر است حتماً به پزشک مراجعه کنید.

سندرم قلب ورزشی یک بیماری قلبی است که اغلب خطرناک نیست و در افرادی که بیش از یک ساعت در روز ورزش می‌کنند، مشاهده می‌شود. ورزشکاران ممکن است با ضربان قلب استراحتی بین ۳۵ تا ۵۰ ضربه در دقیقه، به آریتمی یا ریتم نامنظم قلبی دچار شوند. در نوار قلب (ECG یا EKG) ممکن است مشاهده شود که ضربان قلب پایین آن غیرطبیعی است. به طور کلی، تشخیص سندرم قلب ورزشی معمولاً لازم نیست زیرا به سلامتی آسیبی وارد نمی‌کند. با این حال، اگر همراه با ضربان قلب پایین استراحت، هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید: درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم هنگام اندازه‌گیری، و همچنین از دست دادن هوش در حین ورزش.

گاهی اوقات ورزشکاران به دلیل مشکلات قلبی ممکن است دچار بی‌هوشی شوند. با این حال، این عموماً ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مانند بیماری مادرزادی قلبی است و نه به علت سندرم قلب ورزشی. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ورزشکارانی که در حالت استراحت دارای ضربان قلب پایینی هستند، ممکن است در مراحل بعدی زندگی با الگوهای نامنظم قلبی مواجه شوند. یک مطالعه اخیر نشان داد که ورزشکاران استقامتی در سنین بالا احتمال بیشتری برای نیاز به کاشت ضربان‌ساز الکترونیکی نسبت به سایر افراد دارند. تحقیقات در حال حاضر درباره اثرات بلندمدت ورزش استقامتی همچنان ادامه دارد. در حال حاضر، محققان هیچ تغییری در برنامه ورزشی توصیه نمی‌کنند؛ با این حال، اگر نگران ضربان قلب پایین خود هستید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید.

روش‌هایی برای تشخیص ضربان قلب استراحت ایده‌آل وجود دارد. ورزشکارانی که تمرینات خوبی انجام داده‌اند، ممکن است ضربان قلب استراحتی در بازه ۳۰ تا ۴۰ ضربه در دقیقه داشته باشند. با این حال، هر فردی ضربان قلب متفاوتی دارد و ضربان قلب “ایده‌آل” استراحتی وجود ندارد، اگرچه ممکن است ضربان قلب کمتر در حالت استراحت نشان‌دهنده تناسب اندام باشد. شما می‌توانید ضربان قلب خود را در حالت استراحت در خانه اندازه‌گیری کنید. برای اندازه‌گیری ضربان قلب، انگشتان شست خود را به آرامی بر روی قسمت جانبی مچ دست قرار داده و در زیر انگشتان خود ضربات را برای یک دقیقه کامل بشمارید. می‌توانید ضربان قلب را در مدت ۳۰ ثانیه اندازه بگیرید و سپس آن را در ۲ ضرب ضربه کنید یا در مدت ۱۰ ثانیه اندازه بگیرید و در عدد ۶ ضربه کنید.

روش‌هایی برای تعیین ضربان قلب ورزشی ایده‌آل وجود دارد

برخی ورزشکاران تمایل دارند تمرینات خود را براساس ضربان قلب هدف انجام دهند. این ضربان قلب هدف بر اساس شدت تمرینات شما نسبت به حداکثر ضربان قلبتان تعیین می‌شود. حداکثر ضربان قلب، حداکثر مقداری است که قلب شما می‌تواند در طول تمرینات استقامتی تحمل کند. برای محاسبه حداکثر ضربان قلب، از سن خود را از عدد ۲۲۰ کم کنید. بیشتر ورزشکاران در بازه ۵۰ تا ۷۰ درصد از حداکثر ضربان قلب خود تمرین می‌کنند. به عنوان مثال، اگر حداکثر ضربان قلب شما ۱۸۰ ضربه در دقیقه باشد، ناحیه تمرینی هدف شما بین ۹۰ تا ۱۲۶ ضربه در دقیقه خواهد بود. برای اندازه‌گیری ضربان قلبتان می‌توانید از دستگاه‌های سنجش ضربان قلب استفاده کنید. در ضربان قلب بیش از حد معمول، اگر ضربان قلب شما به طور مداوم بیشتر از حد طبیعی شما باشد یا اگر دچار علائم نامطلوبی مانند درد در قفسه سینه، تنگی نفس شدید یا سرگیجه شوید، بهتر است فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.

تجاوز از حداکثر ضربان قلب محاسبه شده به مدت طولانی ممکن است برای سلامتی خطرناک باشد. در صورتی که احساس سبکی در ناحیه سر، سرگیجه یا بیماری داشته باشید، بهتر است ورزش را متوقف کنید. برای بررسی ضربان قلب، به گفته ماریانا جانسون، مربی ورزشی آمریکایی، بهترین زمان برای انجام آن لحظه بیدار شدن از خواب است، در حالی که هنوز در رختخواب هستید. جانسون توصیه می‌کند که در طول روز نیز، پس از چند دقیقه استراحت، می‌توانید ضربان قلب خود را اندازه‌گیری کنید. برای اندازه‌گیری ضربان قلب، انگشتان اشاره و میانی خود را روی مچ دست یا کنار گردن قرار داده و نبض خود را حس کنید، سپس تعداد ضربات در یک دقیقه را بشمارید.

روش‌های مختلفی برای کاهش ضربان قلب وجود دارد

برای بزرگسالان، ضربان قلب استراحت باید بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه باشد، اگرچه این عدد طبیعتاً بین افراد و در طول روز ممکن است متفاوت باشد. ضربان قلب بیش از حد طبیعی ممکن است مشکلاتی ایجاد کند، از جمله: درد در قفسه سینه، ضعف، سرگیجه، سبکی سر، درد قلب (ایسکمی میوکارد)، کمبود جریان خون در بازوها و پاها (هیپوپرفیوژن محیطی) و فشار خون پایین. اگر ضربان قلب شما به طور ناگهانی بدون دلیل زیاد شده است، می‌توانید با انجام چند کار آن را به سطح طبیعی برگردانید: اطمینان حاصل کنید که محیط اطراف شما خنک و راحت است، زیرا دما و رطوبت بالا ممکن است جریان خون و ضربان قلب را افزایش دهد. عوامل احساسی می‌توانند ضربان قلب را افزایش دهند، بنابراین تنفس آرام و اندازه گیری شده می‌تواند به کاهش آن کمک کند. هنگامی که از حالت نشسته به ایستاده می‌روید، مطمئن شوید که به آرامی بلند می‌شوید، زیرا تغییر ناگهانی و سریع از حالت نشسته به ایستاده ممکن است سبب سرگیجه و افزایش ضربان قلب شود.