التهاب مجموعه‌ای از فرایندهاست که در بدن رخ می‌دهد و شامل آسیب‌ها و دفاع از بدن می‌باشد. هیچ بیماری وجود ندارد که با یک ظرفیتی، سیستم التهاب را در بدن فعال نکند. وقتی درباره التهاب در بدن صحبت می‌کنیم، وارد قلمروی ایمونولوژی می‌شویم که به بررسی سیستم ایمنی بدن می‌پردازد و یکی از مشکل‌ترین و بزرگ‌ترین حوزه‌های علم پزشکی است.
پهنای حوزه ایمونولوژی باعث می‌شود که اغلب افراد، راه‌های ساده‌تر را برای درمان یا پیشگیری از التهاب‌ها پیش بگیرند و به مصرف دارو یا مکمل ضد التهاب روی بیاورند. فقط کافی است که برچسب ضد التهاب را روی یک ماده غذایی ببینید و برای خرید و مصرف آن اقدام کنید.
شاید یادتان باشد که در گذشته، محققان معتقد بودند یکی از آنتی‌اکسیدان‌هایی که در انگور قرمز به نام رسوراترول وجود دارد، می‌تواند معجزه کند. اما بعداً مشخص شد که نتایج این تحقیقات همه اشتباه بوده‌اند.منابع(یک)retractionwatch
این انگیزه برای انجام تحقیق عمیق و عملی در زمینه مکمل‌های ضد التهاب به وجود آمد تا بتوانیم مشخص کنیم کدامیک از آنها بهتر است.
“التهاب چیست؟”
تعریف لغت‌نامه‌ای التهاب به این معنی است که:
این عملکرد بدنی به عنوان واکنش به آسیب سلولی، با نشانه‌هایی مانند انبساط مویرگی، قرمزی پوست، گرما و درد همراه است.
به طور خلاصه، باید گفت که التهاب نتیجه فرایندی است که بدن برای دفاع از خود در پی داشتن آسیب به سلول‌های خود، ایجاد می‌کند.
در صورت ورود سم به بدن، گلبول‌های سفید سم را تشخیص می‌دهند و آن را از بین می‌برند. این فرایند باعث ایجاد التهاب در بدن می‌شود.
این التهاب می‌تواند باعث قرمزی، باد شدن و عدم امکان تکان دادن مفاصل شود و باعث از دست رفتن جلسات تمرینی شود.
فرایند التهاب بیشتر در بخش‌های خاصی از بدن اتفاق می‌افتد اما گاهی اوقات بی‌هدف نیز عمل می‌کند.
بدن در اغلب موارد قادر است شرایط التهاب را به خوبی مدیریت کند، اما گاهی اوقات این شرایط از کنترل خارج می‌شود و باعث آسیب به بافت‌های سالم می‌شود.
در این شرایط، توصیه می‌شود از داروها یا مکمل‌های ضد التهاب استفاده کنید.
مکمل‌های ضد التهاب چیستند؟
تعریف دقیقی از مکمل‌های ضد التهاب وجود ندارد، زیرا فرایند التهاب یک فرایند پیچیده و گسترده است و ده‌ها فرایند مختلف در بدن درگیر آن هستند که می‌توان به آنها نام التهاب را داد.
برای مثال، دارویی مانند ایبوپروفن معمولاً به عنوان مکمل ضد التهاب شناخته می‌شود، زیرا این دارو مکانیزم‌های خاصی را هدف قرار می‌دهد، از جمله آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) که در فرایند التهاب درگیر است.
اما در بسیاری از موارد، مکمل‌های ضد التهاب به صورت غیر مستقیم فرایند التهاب را مورد هدف قرار می‌دهند و نمی‌توان به طور قطع گفت که این مکمل‌ها ضد التهاب هستند.
بنابراین، با توجه به این تفسیر، تقریباً می‌توان تمام مکمل‌ها را به عنوان مکمل‌های ضد التهاب دسته‌بندی کرد.
بنابراین، اگر روی بسته مکمل عبارت «ضد التهاب» را دیدید، فوراً دست به خرید نزنید. به جای آن، باید به دنبال مکملی باشید که یک درد مشخص مثل درد مفصل را کاهش دهد. وقتی درد مفصل بهبود یابد، می‌توان به نتیجه‌بخش بودن آن اطمینان حاصل کرد. اما نمی‌توانید به راحتی با مصرف یک قرص، بهبود التهاب را مشاهده کنید.
بهتر است به بازار نروید و به دنبال مکمل ضد التهاب بگردید. در ابتدا، مشکلی که التهاب برای شما ایجاد کرده را مشخص کنید. این کار را برای اندازه‌گیری نتیجه بدست آمده از مصرف آن مکمل انجام می‌دهیم.
حالا باید بپرسید که التهاب دقیقاً چه مشکلاتی را در بدن ایجاد می‌کند، تا بتوانید به دنبال مکمل مخصوص برای رفع آن مشکل بگردید.
درد مفصل: این نوع درد علاوه بر اینکه بسیار دردناک است، باعث کاهش قابلیت حرکت شما نیز می‌شود. این نوع درد را معمولاً در بیماران مبتلا به آرتروز و افرادی که دچار آسیب دیدگی هستند، مشاهده می‌کنیم.
درد تأخیری عضلانی: این نوع درد برای بدن‌سازان شایع است. اگر گاهی اوقات این درد را تجربه می‌کنید، مشکلی نیست، اما اگر به صورت مداوم این درد را احساس می‌کنید، احتمالاً علت آن التهاب در بدن شما است.
سردرد و میگرن: این نوع درد نیز از عللی است که بسیاری از افراد به دنبال خرید مکمل‌های ضد التهاب هستند. به عنوان مثال، مصرف کافئین می‌تواند به کاهش این نوع از درد کمک کند.
برخی بیماری‌ها، مانند رینیت، با مصرف مکمل‌های ضد التهاب مانند (Tinospora cordifolia) و اسپیرولینا، قابلیت درمانشان را بهبود می‌بخشند. این یکی از چهار دلیل اصلی است که مردم مکمل‌های ضد التهاب را مصرف می‌کنند. علت دیگری که باعث می‌شود افراد به دنبال مصرف این نوع مکمل‌ها باشند، وجود بیماری‌هایی است که زیر چتر سندرم سوخت و ساز قرار می‌گیرند، مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و پیری، که همه با افزایش التهاب بدتر می‌شوند.
بنابراین، اگر التهاب شرایط بدتر شدن بیماری‌ها و نقش کلیدی در آنها را دارد، آیا بهتر نیست همه افراد از ضد التهاب‌ها استفاده کنند؟!
در حال حاضر پاسخ قطعی و مشخصی برای این پرسش وجود ندارد. به نظر می‌رسد اگر رژیم غذایی سالمی را رعایت کنیم، به میزان کافی خواب بخشیم و ورزش کنیم، این موارد می‌توانند باعث کاهش التهاب در بدن شوند.
در مورد بهترین مکمل‌های ضد التهاب
واژه “بهترین” ممکن است کمی مبهم باشد، بنابراین تلاش می‌کنم به مکمل‌هایی نگاه کنم که برای درمان هدف خاصی دنبال می‌کنند و در رسیدن به این هدف، بهترین عملکرد را دارند. به‌عنوان مثال، می‌توان به مکمل بربرین اشاره کرد.
بربرین عملکردی مشابه داروی متفورمین دارد و می‌تواند در درمان دیابت و کنترل سطح قند خون موثر باشد.
همچنین، برخی از عملکردهای بربرین شباهتی با داروی ضداسهال ایمودیوم دارد و می‌تواند برای کاهش التهابات روده مفید باشد. به علاوه، این مکمل دارای اثرات بالینی مفیدی برای بهبود نشانه‌های بیماری کولیت روده است.
اسپیرولینا
اسپیرولینا به طور خاص قادر است آنزیمی به نام اکسیداز (NADPH) یا (NOX) را غیرفعال کند. این آنزیم در سیستم ایمنی بدن نقشی ایفا می‌کند و اگر فعالیت آن زیاد شود، می‌تواند بافت‌های سالم را نیز تخریب کند. با این حال، این آنزیم نیز به عنوان یک محافظ برای بدن در برابر عفونت‌ها عمل می‌کند. اما فعالیت بیش از حد آن باعث آسیب‌هایی در بافت‌های مختلف مانند کبد، کلیه، قلب و پانکراس می‌شود و می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود.
با غیرفعال کردن این آنزیم، اسپیرولینا می‌تواند باعث کاهش وزن، کاهش خستگی، بهبود فشار خون، کاهش فشار کبد در مبتلایان به هپاتیت، بهبود عملکرد ورزشی و کاهش نشانه‌های آلرژیک بیماری رینیت شود. از طرف دیگر، این ویژگی اسپیرولینا می‌تواند بهبود قدرت سیستم ایمنی بدن را نیز به همراه داشته باشد.
کورکومین
کورکومین نیز قادر است آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) را غیرفعال کند. این آنزیم به مولکول‌های بدن اجازه می‌دهد تا به بدن سیگنال‌های دفاعی را بدهند که در صورت عفونت مفید هستند، اما مشکل از جایی شروع می‌شود که آنزیم زیادی سیگنال می‌دهد. داروهایی مانند آسپرین و ایبوپروفن با غیرفعال کردن همین آنزیم، کارکرد بدن را مختل می‌کنند.
کورکومین نیز بطور طبیعی همین کار را انجام می‌دهد و در عین حال، برخلاف داروهای مشابه، معده را آسیب نمی‌رساند.
هر مکملی را می‌توان به عنوان ضد التهاب معرفی کرد
برای شناسایی بدترین مکمل ضد التهاب باید به مکمل‌هایی رجوع کرد که به انجام کاری مدعی هستند که در واقع ارتباطی با هدف ضد التهابی ندارند.
یکی از این مکمل‌ها، کاتچین است که به دسته‌ای از مولکول‌ها گفته می‌شود که در چای سبز و شکلات تلخ یافت می‌شود. این مولکول‌ها آنتی‌اکسیدان‌های قوی هستند و برخی تولید‌کنندگان مکمل‌ها از این خاصیت برای حک کردن عبارت “ضد التهاب” بر روی بسته‌بندی مکمل‌های خود استفاده می‌کنند.
اما در عمل، هیچ خاصیت ضد التهابی در مصرف کاتچین و مکمل‌های دیگری که بر اساس آنتی‌اکسیدانی شان به عنوان مکمل ضد التهابی تبلیغ می‌شوند، وجود ندارد. البته در مواردی که التهاب ناشی از اکسید شدن است، مصرف هر نوع آنتی‌اکسیدانی از جمله کاتچین می‌تواند باعث کاهش التهاب شود، اما این میزان کافی نیست تا به عنوان یک مکمل ضد التهاب تلقی شوند.
اسید آلفا لیپوئیک (ALA)
در صورتی که قصد کنترل قند خون و کمک به نورون‌های عصبی بدن را دارید، مصرف اسید آلفا لیپوئیک (ALA) توصیه می‌شود. این اسید یک آنتی‌اکسیدان ضروری است، اما برای داشتن خواص ضد التهابی، مورد شک قرار دارد.
کلام آخر
التهاب نه خوب است و نه بد. التهاب فقط به معنای واکنش بدن در برابر عاملی است که ممکن است به سلامتی بدن آسیب بزند.
در صورتی که التهاب به ارگان‌های بدن آسیب رسانده باشد، آنگاه می‌توانیم آن را به عنوان یک مشکل برای بدن در نظر بگیریم و در این موارد مصرف مکمل‌های ضد التهاب نیز باید با دقت و هدفمندی صورت بگیرد.
بنابراین، در صورتی که مشکلی برای بدن ایجاد نشده باشد، نیازی به مصرف
نظر شما درباره مکمل‌های ضد التهاب چیست؟
نظرات کاربران