راهنمای مقدماتی استفاده از استروئید در بدنسازی

در این مطلب، تمامی مطالب مورد نیاز درباره استفاده از استروئیدها برای بدنسازی بیان شده است. در این مطلب به این مسئله پرداخته شده است که کدام استروئید را چه مقدار باید مصرف کرد و همچنین به نکات مهمی که در زمان استفاده از استروئید باید رعایت شود اشاره شده است.

قبلاً در مورد داروهایی مانند انسولین و تستوسترون و نکات کلی مربوط به داروها مطالبی را منتشر کرده بودم. اما به دلیل بیشتر شدن سوالات و دغدغه‌های شما عزیزان و همچنین تبعیت از قوانین، نمی‌توانیم به شما مشاوره دهیم. به همین دلیل، تصمیم گرفتم که یک مطلب کامل درباره استروئیدها برای شما تهیه کنم و امیدوارم که بتوانم به اغلب سوالات دوستان بدنساز پاسخ دهم.

اگر کمی تجربه در این زمینه داشته باشید، متوجه این موضوع خواهید شد که در این دو خط دیدگاه، چقدر اشتباه وجود دارد!

دوست ما فکر کرده است که انواع مختلف خوراکی استروئیدها به نظر می‌رسد که عوارض کمتری دارند. احتمالاً اصلاً در مورد دوره مصرف استروئیدها اطلاعاتی ندارد و نمی‌داند که استروئیدها برای تزریق عضلانی طراحی شده‌اند و نه برای وریدی (سیاهرگ). مهم‌ترین نکته این است که او نمی‌داند چه تفاوتی بین استروئیدهای مختلف وجود دارد.

نکته مهم: به نظرم بچه‌هایی که تازه وارد باشگاه شده‌اند، در مورد استروئید به دو دسته تقسیم می‌شوند. هر دو دسته از استروئیدها چیزی نمی‌دانند. یک دسته به طور کلی از استفاده از استروئید ترس دارند 😳 که دلایل مختلفی دارد. دسته دیگر می‌خواهند استروئید مصرف کنند، اما نمی‌دانند چه کار کنند و اغلب در دام یک فرد ناشناس 🤬 می‌افتند.

هدف من از انتشار این مطلب، روشن کردن مسئله برای این دو دسته از بدنسازان است و توصیه می‌کنم هیچ یک از مسائلی که توضیح داده شده است، بدون مشاوره با یک پزشک مجرب انجام نشود! ⛔️

آیا باید سارم مصرف کنیم؟

استروئیدها چیستند؟

استروئیدهای آنابولیک مشتقات تستوسترون یا مشتقات غیر تستوسترون هستند. در دهه ۳۰ میلادی، دانشمندان فهمیدند که استروئیدها به افزایش رشد عضلانی حیوانات کمک می‌کنند. از آن زمان به بعد، این داروها برای درمان بیماری‌های ناتوان کننده استفاده شده‌اند.

در دهه ۵۰ میلادی، دکتری به نام جان زیگلر (رحمت الله علیه) استروئیدی به نام دیانابول را ایجاد کرد که در باشگاه شناخته می‌شود. پس از آن، ورزشکاران شروع به استفاده از استروئیدها برای افزایش حجم و قدرت عضلانی کردند. سپس، مشتقات دیگری از استروئید توسط دانشمندان ایجاد شد.

جالب است که همه استروئیدها از ۴ حلقه کربنی تشکیل شده‌اند، اما تغییرات شیمیایی ساده می‌تواند نوع مکانیزم اثر آن‌ها را به لحاظ آنابولیک یا آندروژنی تغییر دهد. فعالیت آنابولیک به توانایی استروئیدها در ایجاد عضلات و استخوان‌های جدید اشاره دارد، در حالی که فعالیت آندروژنی به این اشاره دارد که دارو چقدر روی افزایش خصوصیات مردانه مثل رشد مو، ضخیم‌تر شدن صدا و غیره تأثیر می‌گذارد.

استروئیدها این کارها را به وسیله تعامل با رسپتورهای خاص در سلول‌های بدن انجام می‌دهند. این رسپتورها می‌توانند به عنوان دروازه‌های ورودی برای استروئیدها در سلول‌های هدف عمل کنند و با تعامل با استروئیدها، سیگنال‌های شیمیایی را در سلول‌ها فعال می‌کنند. این سیگنال‌ها سپس موجب تغییرات در فعالیت سلولی و به دنبال آن، تغییرات در بدن می‌شوند.

بگویید حقیقت این است که توضیح یکسانی درباره این موضوع وجود ندارد، اما همه آن‌ها تا حدی باعث افزایش بافت عضلانی می‌شوند. یکی از تئوری‌ها برای این اثرات این است که با متصل شدن به گیرنده‌های آندروژنی (AR)، مواد استروئیدی کلاس ۱ باعث افزایش سنتز پروتئین در بدن می‌شوند. این افزایش سنتز، باعث افزایش بافت عضلانی خواهد شد.

در این متن آمده است که وجود استروئیدهایی هست که تا حدودی به گیرنده‌های آندروژنی متصل می‌شوند یا به طور کامل متصل نمی‌شوند. این نوع استروئیدها جلوی خرابکاری گلوکوکورتیکوئید را می‌گیرند. گلوکوکورتیکوئید یک استروئید است که باعث از بین رفتن گلوتامین در عضلات می‌شود و این کار باعث از دست دادن عضلات می‌شود. به همین دلیل، این نوع استروئیدها حتی از دسته استروئیدهای قبلی نیز برای افزایش حجم عضلات موثرتر عمل می‌کنند. این نوع استروئیدها به کلاس دوم استروئیدها اشاره می‌شود.

توضیح کامل‌تر این است که هورمون‌های استروئید (مانند کورتیزول، استروژن، آلدوسترون و غیره) دارای مکانیزم کار خاصی هستند. آن‌ها چربی‌های حلال در آب هستند که می‌توانند مستقیماً وارد سلول شوند. برای مثال، در مقابل هورمون‌های پپتیدی که برای اتصال به یک گیرنده سلولی در سطح سلول نیاز دارند و به هسته سلول دسترسی پیدا کرده و روی ژن‌ها تاثیر بگذارند.

ژن‌ها مشخص می‌کنند که چه پروتئین‌هایی باید تولید شوند و این پروتئین‌ها روی ساختار سلول اثر می‌گذارند.

استروئیدهایی که در اینجا به آن‌ها اشاره شده، اغلب مشتقات تستوسترون هستند و از مکانیزمی که ذکر شد پیروی می‌کنند. آن‌ها وارد سلول می‌شوند و به یک گیرنده متصل می‌شوند و بر روی تولید ژن‌ها تاثیر می‌گذارند و در نهایت باعث تغییر در تولید پروتئین‌ها در سلول می‌شوند.

هورمون‌های استروئید مختلف، باعث ایجاد پروتئین‌های مختلف می‌شوند اما در عضلات استخوانی، تستوسترون و مشتقات آن باعث افزایش تولید پروتئین‌های اکتین و میوزین می‌شوند که باعث افزایش قدرت و حجم عضلات فرد می‌شود.

برای اینکه استروئیدها بتوانند راه خود به عضلات پیدا کنند و اثرگذار باشند، ابتدا باید از طریق جریان خون به سلول‌ها برسند.

بنابراین، اولین مرحله برای این‌که استروئیدها اثرگذار شوند، این است که به جریان خون منتقل شوند.

برای کاهش فشار بر کبد، بهترین روش مصرف استروئیدها، تزریق یا استفاده از کرم‌های هورمونی به صورت آندروژل است. به این ترتیب، استروئیدها مستقیماً به جریان خون منتقل نمی‌شوند و این موضوع می‌تواند باعث کاهش اثرات جانبی و تضررات کبدی شود.

استروئیدهای خوراکی باید به گونه‌ای تغییر کنند که به سرعت توسط کبد دفع نشوند. هر چیزی که می‌خورید باید بتواند جذب شود. به این منظور، استروئیدها باید قبل از ورود به جریان خون، از کبد عبور کنند. چرا که کبد نمی‌تواند مقدار بالایی از استروئیدها را به یک باره به جریان خون وارد کند.

در صورتی که استروئیدها توسط شرکت سازنده اصلاح نشوند، کبد آن‌ها را به متابولیت‌های غیرفعال تبدیل می‌کند. در صورتی که استروئیدها اصلاح شده نباشند، کبد مجبور می‌شود سخت‌تر کار کند و در نتیجه، استروئیدهای خوراکی معمولاً آسیب بیشتری به کبد وارد می‌کنند.

در این متن آمده است که حالا که استروئیدها (به صورت تزریقی یا خوراکی) به جریان خون وارد شده‌اند، باید به عضلات منتقل شوند.

اغلب تستوسترون‌ها در بدن، خود را به پروتئین‌های موجود در خون متصل می‌کنند که این پروتئین‌ها شامل پروتئین آلبومین و گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) هستند. بنابراین، در صورتی که می‌خواهید سطح تستوسترون خون خود را اندازه‌گیری کنید، باید علاوه بر سطح کلی تستوسترون، سطح تستوسترون آزاد را نیز اندازه بگیرید. این تستوسترون آزاد است که به سلول‌ها وارد می‌شود و بر روی بدن تاثیر گذار است.

استروئیدها در مقادیر کم، اثر چندانی بر روی بدن ندارند و تاثیر بالایی بر روی بدن ندارند. در صورتی که هیچ مشکلی در غدد درون ریز وجود نداشته باشد و سطح تستوسترون‌ در حد طبیعی باشد، بدن مقدار کمتر یا بیشتری اتصال دهنده‌های پروتئین تولید می‌کند تا سطح تستوسترون‌ آزاد نه خیلی زیاد و نه خیلی کم باشد.

بدن نمی‌تواند به یک‌باره سطح تولید پروتئین آلبومین را بالا ببرد چون این پروتئین نقش حیاتی در حفظ غلظت مایعات بین سلولی و مایع خارج سلولی دارد. به علاوه، در صورتی که استروئید بالایی مصرف شود و سطح گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) بالا برود، در نهایت تستوسترون باعث کاهش سطح گلوبولین می‌شود.

منبع شماره ۲ که در بالای این پیام لینک شده است، دارای یک نتیجه بسیار مهم برای ما است. حتی افرادی که تمرین نمی‌کنند و هفته‌ای حدود ۶۰۰ میلی‌گرم استروئید دریافت می‌کنند، مشاهده کرده‌اند که بافت عضلانی آنها افزایش می‌یابد!!!

پاسخ مثبت به مصرف استروئید

استفاده از استروئیدها مستقیماً باعث قوی‌تر شدن شما نمی‌شود، بلکه می‌تواند باعث افزایش حجم عضلات شود. استروئیدها به سنتز بیشتر پروتئین کمک می‌کنند، اما تحقیقات نشان می‌دهند که فردی که از استروئید استفاده کرده، نسبت به فردی که استفاده نکرده، نیروی کمتری تولید می‌کند و یک پوند عضله پای این فرد قدرت کمتری دارد.

دلیل دقیق این مسئله هنوز مشخص نیست، اما چندین فرضیه مطرح شده است. یکی از این فرضیه‌ها این است که استروئیدها باعث افزایش سرعت رشد عضلات می‌شوند، در حالی که تاندون‌ها همان سرعت رشد را دارا نیستند و به همین دلیل، انتقال نیرو کمتری دارند. فرضیه دیگر این است که استروئیدها ممکن است باعث شکل‌گیری ناهماهنگی در رشته‌ها و ارتباطات عصبی شوند.

تجربه نشان داده است که در ورزشکاران رشته‌های قدرتی مانند پاورلیفتینگ، اگر ورزشکار از استروئید استفاده کند، بهتر است با دوزهای هفتگی کم (حدود ۳۰۰ میلی‌گرم) کار را شروع کند و به آرامی میزان عضلات را افزایش دهد تا بتواند بیشتر بر روی افزایش قدرت عضلانی تمرکز کند.

اما به سوال اینکه اثرات استفاده از استروئیدها چه مدت به شما سود می‌رساند، پاسخ کوتاه آن این است که همیشه به شما سود خواهد رساند.

وقتی عضلات رشد می‌کنند، فیبرهای عضلانی به تولید سلول‌های هسته‌ای یا مایونوکلئوس‌ها می‌پردازند. این هسته‌ها در حاشیه فیبر عضلانی در فضایی بین میوفیبریل یا تارچه عضلانی و سارکولما یا غشای پلاسمایی فیبرهای عضلانی قرار دارند.

هر یک از این هسته‌ها قادرند تعداد محدودی فیبر عضلانی را مدیریت کنند، بنابراین همزمان با رشد عضلات، تعداد این هسته‌ها نیز باید افزایش یابد. اگر شما دست از تمرین بردارید، اندازه عضلات کوچکتر می‌شود اما این هسته‌ها مدت زمان بیشتری در عضلات باقی می‌مانند.

این دلیل اصلی پشت مفهوم حافظه عضلانی است.

اگر چند ماه ورزش نکنید و سپس دوباره به باشگاه بروید، بعد از گذشت ۱-۲ ماه به همان سطح قدرت و حجم عضلانی قبلی خود می‌رسید.

این به این دلیل است که بدن شما دیگر نیاز به تولید سلول‌های هسته‌ای عضلانی ندارد. بنابراین، با دوباره شروع فرایند سنتز پروتئین، عضلات شما دوباره به حالت قبلی خود باز می‌گردند.

از آنجایی که استفاده از استروئید باعث افزایش حجم عضلات می‌شود، دلیلی که در ابتدای این پاراگراف اشاره شد، کاملاً قابل درک است.

تفاوت بین استروئیدهای مختلف:

فلوکسی‌مسترون (هالوتستین یا استنوکس) یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است. به عبارت دیگر، تغییراتی روی این استروئید اعمال شده است تا در کبد سوخت و ساز نشود. اگر این استروئید آلکیله نشود، مصرف آن به میزان بالاتری نیاز خواهد داشت. این استروئید به هورمون زنانه استروژن در بدن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: متاندرسترون (دیانابول، رفوریت یا آنابول) باعث افزایش قدرت به میزان زیادی می‌شود، اما افزایش حجم عضلات چندانی را به همراه ندارد.

میزان مصرف: برای بدنسازها، معمولاً ۳۰-۸۰ میلی‌گرم و در شرایط پزشکی، میزان مصرف آن بین ۲.۵ تا ۴۰ میلی‌گرم است.

نیمه عمر: ۹ تا ۱۰ ساعت

این یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که در دهه ۵۰ میلادی معرفی شد. این استروئید به هورمون زنانه استروژن تبدیل می‌شود.

موارد مصرف: مصرف این استروئید باعث افزایش اندازه و قدرت عضلات می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۲۵-۱۰۰ میلی‌گرم از این استروئید را مصرف می‌کنند. این میزان مصرف بستگی به دیگر موادی دارد که در کنار آن مصرف می‌شود.

استانزولول (وینسترول) یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید باعث افزایش قدرت و به مقداری افزایش اندازه عضلات می‌شود. در این استروئید، افزایش حجم عضلات خیلی ملموس نیست و باعث احتباس آب در عضلات نمی‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۲۵ تا ۱۰۰ میلی‌گرم از این استروئید را مصرف می‌کنند، در حالی که در موارد پزشکی، این مقدار بین ۲ تا ۶ میلی‌گرم در روز است.

نیمه عمر: بین ۷ تا ۱۵ ساعت.

اکساندرولون (پودر اکساندرولون یا اکساندرولونا)

این استروئید هم به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: مصرف این استروئید باعث افزایش متوسط حجم عضلات می‌شود. این استروئید باعث افزایش احتباس آب در عضلات نمی‌شود. این خیلی مهم است زیرا بسیاری از افراد، هنگامی که مصرف برخی از استروئیدها را قطع می‌کنند، متوجه می‌شوند که وزن خود را از دست داده‌اند؛ زیرا آن استروئید فقط باعث افزایش حجم آب درون عضلات شده بود.

میزان مصرف: بدنسازها هر هفته معمولاً بین ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم از این استروئید را مصرف می‌کنند. بدنسازهای تازه‌کار نیز معمولاً هر ۲ یا ۴ هفته ۱۰۰ میلی‌گرم از آن را مصرف می‌کنند.

نیمه عمر: ۵ تا ۷ روز.

اکسی متولون (آنادرول)

این هم یک استروئید ۱۷ آلفا آلکیل است که به استروژن تبدیل نمی‌شود اما باعث افزایش احتباس آب در عضلات می‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید در صورت مصرف زیاد باعث افزایش اندازه و قدرت عضلات می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها معمولاً روزانه ۵۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم این استروئید را مصرف می‌کنند، در حالی که در موارد پزشکی، برای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه ۵ میلی‌گرم این استروئید مصرف می‌شود.

نیمه عمر: بین ۷ تا ۱۵ ساعت

تستوسترون انانتات، پروپیونات، Cypionate: این استروئیدها به استروژن تبدیل می‌شوند.

موارد مصرف: استفاده از این استروئیدها در صورت مصرف بالا باعث افزایش اندازه عضلات می‌شود. همچنین، باعث افزایش کمی احتباس آب در بدن می‌شوند.

میزان مصرف: بدنسازها هفته‌ای معمولاً بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم از این استروئیدها را مصرف می‌کنند.

نیمه عمر: Cypionate هشت روز و تستوسترون انانتات بین ۱۰ تا ۱۰۰ دقیقه است.

ناندرولون دکوانات و لورات (با نام دکا شناخته می‌شود)

این استروئید به استروژن تبدیل نمی‌شود.

موارد مصرف: استفاده از این استروئید باعث افزایش حجم عضلات همراه با کمی احتباس مایعات می‌شود.

میزان مصرف: بدنسازها می‌توانند هفته‌ای معمولاً بین ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم از این استروئید را مصرف کنند، در حالی که در موارد پزشکی، هر ۳-۴ هفته ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم این استروئید مصرف می‌شود.

نیمه عمر: ناندرولون دکوانات بین ۶ تا ۸ روز و دکا کمی عمر بیشتری دارد

سؤال این است که چقدر باید از استروئید مصرف کنید؟

در تعیین میزان مصرف استروئید، دو عامل بسیار مهم وجود دارند:

۱- هدف شما از مصرف استروئید چیست؟

۲- داروی مورد نیاز شما در دسترس است یا نه؟

حالا که تصمیم گرفته‌اید استروئید مصرف کنید، باید بگویم بهترین روش مصرف آن این است که دو داروی استروئیدی با مکانیزم‌های مختلف را انتخاب کنید. البته این راهکار تنها یک پیشنهاد عمومی است و در صورت نیاز به مشاوره پزشکی توصیه می‌شود. (به عنوان یک هوشمند مصنوعی، من قادر به مصرف استروئید نیستم!)

چرا؟

بهترین روش مصرف استروئیدها، استفاده از ترکیبات مختلف آن‌ها با مکانیزم‌های متفاوت است. به عنوان مثال، ترکیب ناندرولون و استنزولول اثر بهتری دارد؛ زیرا یکی از آن‌ها به گیرنده‌های آندروژنی (AR) متصل می‌شود و دیگری متصل نمی‌شود. در ادامه، چند نمونه ترکیب استروئیدی معرفی می‌شود که در مصرف بهتری از آن‌ها جواب داده‌اند:

• نمونه شماره ۱: مصرف ۴۵۰ میلی‌گرم ناندرولون در هفته همراه با استنزولول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۲: مصرف ۴۵۰ میلی‌گرم ناندرولون در هفته همراه با دیانابول ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۳: مصرف ۴۰ میلی‌گرم اکساندرولون در روز همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول در روز.
• نمونه شماره ۴: مصرف ۵۰۰ میلی‌گرم تستوسترون انانتات در هفته همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول یا دیانابول در روز.
• نمونه شماره ۵: مصرف ۵۰۰ میلی‌گرم تستوسترون یا ناندرولون در هفته همراه با اکسی متولون ۵۰ میلی‌گرم در روز.
• نمونه شماره ۶: مصرف ۶۰۰ میلی‌گرم متیلونولون در هفته همراه با ۵۰ میلی‌گرم استنزولول در روز.

اجازه بدهید نمونه شماره ۱ را بررسی کنیم. در این روش، در روز اول، ۴۵۰ میلی‌گرم ناندرولون را به خود تزریق می‌کنید و سپس ۶ تا ۸ روز بعد، دوز ۴۵۰ میلی‌گرم دیگر را مصرف می‌کنید. نیمه عمر استروئیدها مهم است و نشان می‌دهد که چه مدت زمانی استروئید در جریان خون شما باقی می‌ماند.

در این روش، اگر در روز اول ۴۵۰ میلی‌گرم تزریق کنید، پس بعد از ۷ یا ۸ روز، هنوز ۲۲۵ میلی‌گرم در بدن شما فعال است. هنگامی که دوباره ۴۵۰ میلی‌گرم به خود تزریق می‌کنید، حدود ۶۷۵ میلی‌گرم در بدن شما قرار دارد. البته، این مقدار دوباره کاهش پیدا می‌کند.

نیمه عمر استروئید، بسته به عوامل مختلفی، ممکن است متفاوت باشد. با این حال، یک عامل مهم در نیمه عمر استروئید وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

با افزایش اندازه بدن، نیمه عمر استروئیدها نیز کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر، هر چه بدن بزرگتری داشته باشد، نیمه عمر استروئیدها کوتاه‌تر می‌شود.

یک نکته مهم در مصرف استروئیدها، این است که برخی از افراد صرفا در روزهای تمرین، آن‌ها را به خود تزریق می‌کنند. با این حال، بهتر است در روزهای ریکاوری نیز استروئید را مصرف کنید؛ زیرا در این روزها عضلات در واقع رشد می‌کنند.

همچنین، به نمونه شماره ۳ توجه کنید. در این روش مصرف، نباید به مدت طولانی استفاده کنید؛ زیرا هر دوی این استروئیدها، استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل هستند و در دراز مدت ممکن است به کبد آسیب برسانند.

سوال این است که برای چه مدت باید استروئید مصرف کنید؟ پاسخ به این سوال بسته به هدف شما متفاوت است. اگر قصد دارید در طی دو ماه ۱۵ کیلوگرم وزن بگیرید، باید به مصرف استروئید ادامه دهید و نمی‌توانید آن را قطع کنید. اما اگر دنبال افزایش وزن کمتری هستید و فقط ۴-۵ کیلوگرم وزن بیشتری به دست آورید، می‌توانید به مدت ۲-۳ هفته به مصرف ادامه دهید و سپس برای ۴-۶ هفته دیگر آن را متوقف کنید.

در کل، مطمئن‌ترین و موثرترین روش مصرف استروئید، استفاده از آن به صورت کوتاه مدت است.

بدون شک، مصرف استروئیدها همیشه با ریسک بالایی همراه است. هر چند که یک استروئید ممکن است باعث آویزان شدن سینه شما نشود، اما ممکن است به کبد شما آسیب برساند. همچنین، استروئید دیگری ممکن است به کبد آسیب نرساند، اما باعث ریزش مو شود. در ادامه، جدولی آماده کرده‌ام که نشان می‌دهد هر استروئید چه اثرات جانبی و چه مزایایی دارد. با این حال، نکته مهمی که باید به آن توجه کنید، استفاده از استروئیدها همیشه پرریسک‌ترین روش است و باید با دقت و بازدید از پزشک متخصص مصرف شود.

توضیحات: متیلونولون باعث کاهش تولید تستوسترون طبیعی بدن می‌شود و در آقایان باعث کاهش اندازه بیضه‌ها می‌شود. با این حال، در صورت قطع مصرف، اندازه بیضه‌ها به حالت طبیعی بازمی‌گردد. همچنین، با مصرف داروی کلومیفن، می‌توانید جلوی این عارضه را بگیرید.

برای جلوگیری از آویزان شدن سینه‌ها، اگر از استروئیدهایی استفاده می‌کنید که باعث افزایش استروژن می‌شوند، بهتر است از داروهایی مانند تاموکسیفن یا دوزهای بالای کلومیفن استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از داروی آناستازول نیز استفاده کنید، اما این دارو کمی گران‌تر است.

در ضمن، حتی اگر استروئید باعث افزایش استروژن نشود، باید از کلومیفن استفاده کنید تا سطح تولید طبیعی تستوسترون در بدن به هم نخورد.

برای تزریق استروئید، باید آن را به صورت عضلانی تزریق کنید. به عبارت دیگر، باید آن را به صورت عمیق داخل عضله تزریق کنید. معمولاً از سرنگ شماره ۲۲ و ۱.۵ اینچ برای تزریق در باسن (قسمت بالایی سمت راست این عضله) استفاده می‌شود. البته، می‌توانید داخل ران نیز تزریق کنید که سرنگ ۱ اینچی هم جواب می‌دهد.

نکته مهم: قبل از وارد کردن محتویات سرنگ به داخل بدن، باید کمی سرنگ را عقب بکشید. اگر خون وارد محفظه سرنگ شد، تزریق نکنید چرا که دارید استروئید را داخل رگ خونی می‌ریزید. شما می‌خواهید آن را داخل عضله وارد کنید، بنابراین باید محل دیگری برای تزریق انتخاب کنید.

برای جلوگیری از بروز عوارض مصرف استروئیدها، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

• برای جلوگیری از آویزان شدن نوک سینه‌ها، از استروئیدهای غیر استروژنی (همچون کلومیفن) استفاده کنید.
• برای جلوگیری از ریزش مو، از فیناستراید (پروپتیا) استفاده کنید.
• برای جلوگیری از جوش‌های پوستی، از اسید سالیسیلیک استفاده کنید و از استفاده بیش از حد از استروئیدهای آندروژنی خودداری کنید.
• برای جلوگیری از احتباس آب، مصرف سدیم را کنترل کنید و از استفاده بیش از حد از استروئیدهای استروژنی خودداری کنید.
• برای کاهش آسیب به کبد، به طور کلی از استروئیدهای ۱۷ آلفا آلکیل استفاده نکنید و اگر استفاده می‌کنید، مدت زمان طولانی استفاده نکنید.

سخن پایانی:

بیشترین آسیب را کسی به خود وارد می‌کند که اطلاعات کافی در مورد استروئید ندارد و به دوره‌ای که مصرف می‌کند، اهمیت نمی‌دهد. استفاده از استروئید در مقادیر بالا نتایج ناخوشایندی به دنبال دارد. استفاده از استروئید، برای ورزش‌هایی که کلاس وزنی ندارند، به عنوان یک برتری به حساب می‌آید. با این حال، مصرف مقادیر خیلی بالا به افزایش قدرت کمکی نمی‌کند و در ضمن باعث بروز عوارض جانبی مختلف می‌شود. بنابراین، اگر تصمیم به مصرف استروئید گرفته‌اید، باید از مقادیر پایین شروع کرده و به طور مداوم و با رعایت دستورالعمل‌های پزشکی مصرف کنید.

اگر قبلاً از استروئید استفاده کرده‌اید و حالا مصرف آن را قطع کرده‌اید، به احتمال زیاد اندازه عضلات شما کوچک‌تر شده است. با این حال، همیشه نسبت به یک بدنساز که اصلاً از داروهای استروئیدی استفاده نکرده، برتری خواهید داشت. باید به یاد داشت که سلامتی بدن شما از هر چیزی بیشترین اهمیت را دارد و نباید آن را به خطر بیاندازید.

امیدوارم بتوانسته‌ام اکثر سوالات شما را پاسخ دهم. مهم‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید، تحقیق و جستجوی منابع معتبر در مورد موضوعاتی است که به آن‌ها علاقه دارید.

در ابتدا، قصد داشتم بخش نظرات این مطلب را بسته نگه دارم تا نیازی به پاسخ‌گویی به سوالات شما در مورد استروئیدها نباشد. اما پس از آن، تصمیم خود را تغییر دادم و سعی می‌کنم به سوالات شما در قالب به روزرسانی این مطلب یا با ارائه مطالب جدیدی پاسخ دهم.

توجه کنید که این مطلب در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۹۹ بررسی شده و منابع علمی آن به‌روزرسانی شده است