برچسب: تقویت عضلات

  • راهنمای جامع و علمی برای طراحی یک برنامه تقویت عضلات

    راهنمای جامع و علمی برای طراحی یک برنامه تقویت عضلات

    چرا و چگونگی طراحی انواع برنامه‌های تمرینی: رازهای تقسیم بندی تمرینات

    با وجود تعداد بسیار زیادی از گزینه‌ها و احتمالات، ممکن است در مورد اینکه کدام برنامه تمرینی کارآمد است و کدام برنامه ساختار ضعیفی دارد، سردرگم شوید. اگر همیشه این سوال را از خود مطرح می‌کنید که چرا و چگونه برنامه‌های تمرینی طراحی می‌شوند و به دنبال بهترین برنامه‌های تمرینی هستید، به درستی مقاله را مطالعه می‌کنید. بنشینید، یک شیک پروتئینی آماده کنید و ادامه مقاله را به دقت مطالعه کنید.

    قبل از ورود به بحث اصلی، می‌خواهیم چند قانون ساده را برایتان توضیح دهیم. این قوانین به شما کمک می‌کنند تا فلسفه پشت بسیاری از برنامه‌های تمرینی را درک کنید. اما به یاد داشته باشید که قوانین نیز قابل انعطاف هستند و گاهی‌ اوقات حتی شکسته می‌شوند. برخی از افراد سریعتر از دیگران بهبود می‌یابند و از تجربه خود آموخته‌اند که برای پیشرفت سریع خود ممکن است برخی از قوانین را نادیده بگیرند. به همین دلیل، برخی برنامه‌های تمرینی استفاده شده توسط بدنسازان حرفه‌ای طبیعی ممکن است برخی از این قوانین را نادیده بگیرند.

    در کل، بهترین راه برای رسیدن به نتایج مطلوب، رعایت راهنمایی‌های ارائه شده در این مقاله است. بسیاری از بدنسازان آماتور به اشتباه فکر می‌کنند که افزایش حجم تمرین و انجام جلسات تمرینی بیشتر، کلید رشد عضلات بیشتر است. این باور کاملاً از واقعیت دور است. بدنسازی به این سادگی نیست که شما فقط ست‌های تمرینی خود را افزایش دهید و سپس شاهد رشد بیشتری باشید. برای رشد عضلات، تعداد فاکتورهای بسیار بیشتری نسبت به افزایش ست‌های تمرینی وجود دارد. برنامه‌های تمرینی ارائه شده در این مقاله انتخاب‌های کارآمدی هستند. از آنها استفاده کنید، در طول فرآیند تمرینی خود بدنتان را بهتر بشناسید، تمرینات خود را بهبود بخشید و به اهداف خود برسید!

    قوانین طراحی برنامه‌های تمرینی بخش‌های مختلف بدن:

    برنامه تمرینی برای سینه و پشت بازو:

    هرگز عضلات سینه را در روز بعد از تمرینات پشت بازو تمرین نکنید و بالعکس. در حین انجام حرکات پرسی در تمرینات سینه، عضلات پشت بازو به شدت درگیر می‌شوند. اگر در روز قبل از تمرین سینه، عضلات پشت بازو را تمرین کنید، بازوهای شما خسته خواهند بود و ممکن است تمرین سینه را محدود کنند. همچنین، اگر در روز قبل از تمرینات پشت بازو، عضلات سینه را تمرین کنید، عضلات پشت بازوی شما خسته خواهند بود و مانند این است که دو روز متوالی تمرینات سنگین را انجام داده باشید.

    برنامه تمرینی برای پشت و جلو بازو:

    هرگز عضلات پشت را بعد از تمرینات جلو بازو انجام ندهید و بالعکس. در حرکات کششی یا پارویی که در تمرینات عضلات پشت صورت می‌گیرد، عضلات جلو بازو به شدت درگیر می‌شوند. اگر در روز قبل از تمرین پشت، عضلات جلو بازو را تمرین کنید، بازوهای شما خسته خواهند بود و ممکن است تمرینات پشت را محدود کنند.

    برنامه تمرینی برای اسکوات و ددلیفت:

    هرگز اسکوات و ددلیفت را در دو روز متوالی انجام ندهید. این دو حرکت از بسیاری از گروه‌های عضلانی مشابه استفاده می‌کنند. آنها به عنوان حرکات زنجیره پشتی شناخته می‌شوند زیرا بر روی قسمت پشت پایینی بدن، ماهیچه‌های راست کننده ستون مهره‌ها، عضلات باسن و همسترینگ کار می‌کنند. بهتر است بین این دو حرکت چند روزی فاصله وجود داشته باشد، مگر اینکه قصد و هدف خاصی داشته باشید و می‌خواهید فشار بیش از حدی را به پاها وارد کنید. در این صورت، می‌توانید از هر دو حرکت در یک جلسه تمرینی استفاده کنید.

    برنامه تمرینی برای کول:

    درباره انجام تمرینات مستقیم کول وسواس نداشته باشید. هنگام انجام ددلیفت، کول‌های شما به سختی تحت فشار قرار می‌گیرند و همچنین در حین انجام پرس سرشانه و سایر حرکات سرشانه مانند انواع نشر کول‌ها، آنها زیر فشار قرار خواهند گرفت. به این نکته فکر نکنید که برای ساخت کول‌های حجیم نیازمند تمرینات مستقیم بیشتری هستید. در واقع، اگر از ددلیفت و انواع پرس سرشانه استفاده می‌کنید، ممکن است نیازی به انجام تمرینات مستقیم بر روی عضلات کول نداشته باشید.

    برنامه تمرینی ساعد:

    درباره تمرینات مستقیم ساعد نیز وسواس نداشته باشید. مانند کول‌ها، عضلات ساعد نیز در بسیاری از حرکات دیگر تحت فشار قرار خواهند گرفت. فقط با گرفتن هالتر و دمبل در دست و استفاده معمولی از آنها در طول زمان، می‌توانید به اندازه کافی عضلات ساعد را تحریک کنید. به این نکته فکر نکنید که برای رشد آنها نیازمند تمرینات مستقیم بیشتری هستید. استفاده از میله‌های قطورتر می‌تواند فشار بیشتری به عضلات پنجه و ساعد وارد کند.

    برنامه تمرینی برای عضلات سرشانه پشتی:

    از تمرینات سرشانه پشتی به میزان مناسب استفاده کنید و آنها را به حدی نیازمند فشار قرار ندهید. در طول جلسات تمرینی، عضلات پشت به اندازه کافی تمرین می‌شوند و حین انجام تمرینات سرشانه پشتی، فشار به آنها از جلو یا کنار نیز وارد می‌شود. با نگاه به حرکات کششی و پارویی که در اکثر تمرینات عضلات پشت استفاده می‌شود، می‌توانید ببینید که آنها بسیار شبیه به حرکت نشر (خم شدن) هستند. انجام مقداری تمرین مستقیم بر روی سرشانه پشتی مفید است، اما برای افزایش حجم مناسب، نیازی به تمرین مستقیم بیش از حد ندارید.

    برنامه تمرینی سرشانه جلویی:

    نباید فشار بیش از حدی را بر روی سرشانه جلویی وارد کنید. سرشانه جلویی در حین تمرینات سینه و سرشانه، از طریق حرکات پرسی به شدت تحت فشار قرار می‌گیرد. حرکات پرسی باید بخش اصلی تمرینات سرشانه جلویی شما باشند. اگرچه افزودن یک حرکت تک مفصلی (مانند نشر از جلو) به تمرینات می‌تواند ایده‌ای خوب باشد، اما برای افزایش حجم مناسب، نیازی به انجام حجم زیادی از تمرینات مستقیم بر روی سرشانه جلویی ندارید.

    برنامه تمرینی برای عضلات شکم:

    استفاده کنید از حرکات سنگین ویژه شکم. عضلات شکم به طور روزانه به شکل رایجی تمرین می‌شوند، بدون اینکه استقامت تمرینی به آنها افزوده شود. در برنامه تمرینی شکمتان، مطمئن شوید که حرکات سنگینی وجود دارند که می‌توانید در طول زمان شدت آنها را افزایش داده و از این طریق عضلات شش تکه شکمی حجیم و با ظاهری مناسب را بسازید. از جمله این حرکات می‌توان به درازنشست با وزنه، کرانچ و زیرشکم خلبانی و کرانچ سیمکش اشاره کرد.

    برنامه تمرینی برای بازوها:

    در مورد تمرین مستقیم بازوها، بیش از حد وسواس نداشته باشید. تمرین بازوها در هر هفته به صورت سنگین کافی است. اما اعتقاد به اینکه باید بازوها را در هفته سه بار و ۳۰ ست تمرین دهید، محض افراط است. بازوهای حجیم از طریق حرکات کششی و پارویی سنگین و حرکات پرسی ساخته می‌شوند. اگرچه تمرینات مستقیم برای جلوی بازو و پشت بازو نیز به طور مشخص به افزایش حجم آنها کمک می‌کند، اما نیازی به انجام حجم زیادی از آنها ندارید.

    برنامه تمرینی برای عضلات پا:

    تمرکز خود را بر روی پاهایتان داشته باشید! شما نباید مانند افرادی با پاهای لاغر عمل کنید که از انجام تمرینات پا خودداری می‌کنند. داشتن پاهای عضلانی نه تنها به ظاهر شما جذابیت می‌بخشد، بلکه باعث افزایش عملکرد تمرینی شما، افزایش قدرت پرش، دویدن سریعتر و قدرت انفجاری بیشتر نیز می‌شود.

    برنامه تمرینی حرکات چند مفصلی:

    از انجام حرکات چند مفصلی بیش از حد استفاده نکنید. حرکات چند مفصلی در تمرینات با وزنه جایگاه خود را دارند. با این حال، منظورم این نیست که قبل از تمرین عضلات سینه و پشت بازو، با حرکات سنگین چند مفصلی، فقط با 5 ست دمبل یا کیک بک از قفسه سینه یا پشت بازو تمرین کنید.

    برنامه تمرینی پارالل و بارفیکس:

    هرگز قدرت حرکات پارالل و بارفیکس را کم اهمیت ندهید. این حرکات، اگرچه بر اساس وزن بدن انجام می‌شوند، اما پارالل (اسکوات بالا تنه) می‌تواند عضلات بالا تنه را به صورت مناسب تمرین دهد و بارفیکس نیز یک حرکت بسیار مؤثر برای عضلات پشت است. اگر انجام این حرکات برای شما آسان شده است، می‌توانید از وزنه استفاده کنید تا استقامت تمرینیتان افزایش یابد.

    حجم تمرینی هفتگی را چقدر در نظر بگیریم:

    تمرین دادن هر گروه عضلانی دو یا حتی سه بار در هفته برای بسیاری از افراد مناسب است. گروه‌های عضلانی کوچک می‌توانند با تعداد تمرین بیشتری نیز تمرین شوند. در واقع، اگر میزان حجم تمرین روزانه کنترل شود، گروه‌های عضلانی بزرگ می‌توانند دو یا حتی سه بار در هفته تمرین شوند. یکی از اشتباهاتی که افراد هنگام تمرین دادن چند باره یک گروه عضلانی در هفته مرتکب می‌شوند، این است که سعی می‌کنند در تمام جلسات مربوط به آن عضله، حجم تمرین را در بالاترین حد ممکن حفظ کنند. این یک روش غلط است. بجز اینکه می‌خواهید یک گروه عضلانی را چند بار در هفته تمرین کنید، راهنمای خوب این است که از یک حجم مشابه از تمرین‌ها در هر هفته استفاده کنید. به مثال‌های زیر توجه کنید:

    تمرین دو بار در هفته:

    اگر در حال حاضر عضلات سینه خود را یک بار در هفته با ۱۲ ست تمرین می‌دهید و تصمیم دارید برای تحریک بیشتر آنها، آن را دو بار در هفته تمرین کنید، پس نباید در دو جلسه تمرینی هر کدام ۱۲ ست را انجام دهید (مجموع ۲۴ ست). به جای آن، در هر جلسه تنها ۶ ست را تمرین کنید تا مجموع ۱۲ ست هفتگی شما حفظ شود.

    تمرین سه بار در هفته:

    اگر در حال حاضر عضلات جلو بازوی خود را تنها یک بار در هفته با ۹ ست تمرین می‌دهید و می‌خواهید برای تحریک بیشتر، آن را سه بار در هفته تمرین کنید، پس نباید در سه جلسه تمرینی هر کدام ۹ ست را انجام دهید (مجموع ۲۷ ست). به جای آن، در هر جلسه تنها از ۳ ست استفاده کنید تا مجموع ۹ ست هفتگی شما حفظ شود.

    نکته در مورد افراد دیر رشد:

    برای افرادی که دیر رشد می‌کنند، تمرینات با فراوانی بیشتر و حجم تمرین روزانه کمتر می‌تواند کارآمدتر باشد. اگر شما در دستیابی به ساخت عضلات سختی دارید و اعتقاد دارید که شما یک فرد دیر رشد یا اکتومورف هستید، ارزشمند است که وقت خود را برای انجام تمرینات با فراوانی بیشتر اختصاص دهید. تمرین دادن هر گروه عضلانی ۲ یا حتی ۳ بار در هفته با حجم تمرین محدود در هر جلسه می‌تواند کلید رشد بیشتر عضلات شما باشد.

    فاکتور‌هایی که بر فراوانی تمرینات تأثیر می‌گذارند:

    عواملی که در تعیین تعداد جلسات تمرینی برای هر گروه عضلانی نقش دارند، تنها خستگی عضلانی و قابلیت بازیابی عضلات نیستند. همچنین باید به این نکته توجه کنید که فشاری که تمرینات با فراوانی زیاد بر مفاصل، رباط‌ها و پاپیه‌ها، سیستم عصبی مرکزی و سایر عوامل اعمال می‌کند چگونه است. اگر تاکنون هر گروه عضلانی را بیش از یک بار در هفته تمرین نکرده‌اید و اکنون می‌خواهید تمرینات با فراوانی بیشتری داشته باشید، بهتر است از انجام این روش با وزن‌های سنگین عجله نکنید. چند هفته را به تطابق بدنتان با این فشار تمرینی جدید اختصاص دهید.

    همچنین به خاطر داشته باشید که استفاده از وزن‌های سنگین می‌تواند احتمال دریافت مزایای بیشتر نسبت به تمرینات با فراوانی بالا را کاهش دهد. وزن‌های سنگین فشار بیشتری را بر سیستم عصبی مرکزی، مفاصل، رباط‌ها و پاپیه‌ها اعمال می‌کنند. البته این به این معنی نیست که سیستم تمرینی با فراوانی بالا بی‌اثر است، بلکه دلیل آن اغلب در این است که بدن شما برای تطابق با این روش تمرینی نیاز به مدت زمان بیشتری دارد. به علاوه، بسیاری از بدنسازان حرفه‌ای از برنامه‌های با فراوانی بیشتر، که اغلب شامل تناوب فشار تمرینی است، استفاده می‌کنند. برخی جلسات تمرینی آنها روی وزن‌های سنگین با تعداد تکرار کمتر و برخی دیگر روی وزن‌های نسبتاً سبک با تعداد تکرار بالا، مانند ۱۰ تا ۱۵ تکرار، تمرکز دارند.

    تعداد ست‌های هفتگی برای هر گروه عضلانی به شرح زیر است. بهتر است این راهنمایی را به عنوان یک قاعده کلی در نظر بگیرید. در صورت عدم اطمینان، از تعداد حداقل ست‌های مشخص شده استفاده کنید و فقط زمانی ست‌های جدید را افزایش دهید که مطمئن شوید تعداد مذکور برای شما مناسب نیست.

    • برای گروه‌های عضلانی بزرگ: سینه، پشت، سرشانه و عضلات چهار سر
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۹ تا ۱۵ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی کوچک: جلو بازو، پشت بازو، ساق پا، شکم و همسترینگ
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۶ تا ۹ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی بسیار کوچک: پشت پایینی (ناحیه کمر)، ساعد، سرشانه پشتی و کول‌ها
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۰ تا ۳ ست در هفته

    هنگامی که می‌خواهید هر گروه عضلانی را دو بار در هفته تمرین دهید، می‌توانید از تعداد ست‌های زیر در برنامه خود استفاده کنید:

    • برای گروه‌های عضلانی بزرگ: سینه، پشت، سرشانه و عضلات چهار سر
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۴ تا ۸ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی کوچک: جلو بازو، پشت بازو، ساق پا، شکم و همسترینگ
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۳ تا ۵ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی بسیار کوچک: پشت پایینی (ناحیه کمر)، ساعد، سرشانه پشتی و کول‌ها
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۰ تا ۳ ست در هفته

    هنگامی که می‌خواهید هر گروه عضلانی را سه بار در هفته تمرین دهید، می‌توانید از تعداد ست‌های زیر در برنامه خود استفاده کنید:

    • برای گروه‌های عضلانی بزرگ: سینه، پشت، سرشانه و عضلات چهار سر
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۳ تا ۵ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی کوچک: جلو بازو، پشت بازو، ساق پا، شکم و همسترینگ
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۰ تا ۳ ست در هفته
    • برای گروه‌های عضلانی بسیار کوچک: پشت پایینی (ناحیه کمر)، ساعد، سرشانه پشتی و کول‌ها
    • تعداد ست‌های هفتگی: ۰ تا ۳ ست در هفته

    توجه: زمانی که می‌خواهید سه بار هر گروه عضلانی را در هفته تمرین دهید، ممکن است بخواهید از تمرین کردن عضلات کوچک و بسیار کوچک در هر روز پرهیز کنید. به دلیل محدودیت ست‌های هفتگی، بهتر است عضلات جلو بازو و ساق پا را ۱-۲ بار در هفته تمرین کنید. بطور قطع، نمی‌توانید این عضلات را سه بار در هفته تمرین کنید. عضلات بسیار کوچک فقط باید یک بار در هفته تمرین شوند، مگر آنکه آنها جزو نقاط ضعف بدن شما باشند و نیازمند تمرینات اضافی برای بهبود باشند.

    توجه بسیار مهم: برخی برنامه‌های تمرینی دارای محدودیت‌های خاص خود هستند. به عنوان مثال، برنامه‌های تمرینی ۲ روز در هفته ارقامی کمی متفاوت از تعداد ست‌های روزانه پیشنهادی در بالا دارند.

    برنامه‌های ساخت عضله بر اساس سیستم فول بادی و اسپلیت تنها به عنوان نمونه ذکر شده‌اند. در صورت لزوم، می‌توانید آنها را بر اساس نیازهای شخصی خودتان کمی تغییر دهید. انتخاب حرکات بر اساس موثرترین حرکات تمرینی برای هر گروه عضلانی صورت می‌گیرد.

    تقسیم‌بندی برنامه بدنسازی به صورت ۲ روزه

    اگرچه استفاده از برنامه‌های ۲ روزه در بدنسازی به صورت گسترده انجام نمی‌شود، اما آنها انتخابی مناسب برای عضله‌سازی و افزایش قدرت می‌باشند. جان کریستی، یک ورزشکار قدرتی طبیعی و نویسنده، توانسته است این سیستم را با موفقیت بر روی هزاران نفر از شاگردان خود اجرا کند. اگر شما زندگی پرمشغله‌ای دارید یا به زمان بیشتری برای بازیابی نیاز دارید، می‌توانید به برنامه‌های ۲ روزه روی آورید. حتماً اطمینان حاصل کنید که برای گروه‌های عضلانی بزرگ از حرکات چند مفصلی استفاده می‌کنید. در ادامه، چند حرکت چند مفصلی پیشنهادی برای هر گروه عضلانی ذکر خواهد شد:

    برای گروه عضلانی چهار سر: اسکات، پرس پا، اسکات از جلو، هاک اسکات

    • برای گروه عضلانی سینه: پرس سینه هالتر، پارالل، پرس سینه دمبل، پرس بالا سینه، پرس سینه دست جمع
    • برای گروه عضلانی پشت: ددلیفت، زیربغل هالتر خم، بارفیکس، زیربغل دمبل خم، زیربغل تی‌بار، زیربغل سیمکش قایقی
    • برای گروه عضلانی سرشانه: پرس سرشانه هالتر از جلو، پرس سرشانه از پشت، پرس سرشانه دمبل نشسته، سرشانه دمبل آرنولدی نشسته
    • برنامه‌ی عضله‌سازی ۲ روزه بر اساس سیستم فول بادی

    روز ۱ (شنبه):

    • اسکات: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پرس سینه: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • زیربغل هالتر خم: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پرس سرشانه هالتر: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • جلو بازو هالتر: ۳ ست، ۸-۱۲ تکرار در هر ست

    نکته: در صورت نیاز، می‌توانید تمرینات مستقیم برای کول، ساعد، همسترینگ، پشت پایینی و سرشانه پشتی را نیز به برنامه اضافه کنید.

    برنامه‌ی عضله‌سازی ۲ روزه بر اساس سیستم فول بادی

    روز ۲ (سه‌شنبه):

    • ددلیفت: ۳-۵ ست، ۵-۸ تکرار در هر ست
    • پارالل یا پرس سینه دمبل: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پرس پا: ۳-۵ ست، ۵-۲۰ تکرار در هر ست
    • کول هالتر دست جمع: ۳-۵ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پرس سینه دست جمع: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • ساق پا دستگاه نشسته: ۳ ست، ۱۰-۲۵ تکرار در هر ست

    نکته: یک حرکت شکم به دلخواه را می‌توانید با ۳ ست و ۱۰-۲۵ تکرار انجام دهید.

    برنامه‌ی ۲ روزه با تقسیم‌بندی بالا تنه و پایین تنه

    • روز ۱ (شنبه) – بالا تنه:
    • پرس سینه: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پارالل یا پرس سینه دمبل: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • زیربغل هالتر خم: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • بارفیکس: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست

    نکته: در صورت نیاز، می‌توانید تمرینات مستقیم برای کول، ساعد و سرشانه پشتی را نیز به برنامه اضافه کنید. پشت بازوها در روز تمرین عضلات بالا تنه به سختی کار خواهند کرد و نیازی به تمرینات مستقیم (تک مفصلی) ندارند. سعی کنید تعداد ست‌های تمرینی خود را ۲۴ ست یا کمتر نگه دارید. در صورت نیاز، می‌توانید یک یا دو حرکت را حذف کرده یا تعداد ست‌های تمرینی را کاهش دهید تا فشار متعادل‌تری داشته باشید.

    برنامه‌ی ۲ روزه با تقسیم‌بندی بالا تنه و پایین تنه

    • روز ۲ (سه‌شنبه) – پایین تنه:
    • اسکات: ۳ ست، ۳-۶ تکرار در هر ست
    • پرس پا یا جلو بازو دستگاه: ۳ ست، ۵-۲۰ تکرار در هر ست
    • هاک اسکات یا لانگز هالتر: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • ددلیفت رومانیایی: ۳ ست، ۵-۱۲ تکرار در هر ست
    • پشت پا دستگاه: ۳ ست، ۵-۲۰ تکرار در هر ست
    • ساق پا دستگاه نشسته: ۳ ست، ۱۰-۲۵ تکرار در هر ست
    • یک حرکت شکم به دلخواه: ۳ ست، ۳-۶ تکرار در هر ست
    • هایپراکستنشن: ۳ ست، ۸-۱۲ تکرار در هر ست

    نکته: در صورت نیاز، می‌توانید تمرینات مستقیم برای کول، ساعد و سرشانه پشتی را نیز به برنامه اضافه کنید. پشت بازوها در روز تمرین عضلات بالا تنه به سختی کار خواهند کرد و نیازی به تمرینات مستقیم (تک مفصلی) ندارند. سعی کنید تعداد ست‌های تمرینی خود را ۲۴ ست یا کمتر نگه دارید. در صورت نیاز، می‌توانید یک یا دو حرکت را حذف کرده یا تعداد ست‌های تمرینی را کاهش دهید تا فشار متعادل‌تری داشته باشید.

    برنامه‌ی بدنسازی سه روزه

    برنامه‌های سه روزه برای بدنسازانی که به صورت طبیعی تمرین می‌کنند، انتخابی بسیار عالی است. با این برنامه‌ها، شما در مدت زمان مناسبی در باشگاه تمرین خواهید کرد و همچنین زمان ریکاوری نیز بسیار مناسب خواهد بود. برنامه‌های سه روزه بر پایه سیستم فول بادی، دارای یک سابقه‌ی بسیار طولانی و موفق هستند. در گذشته، تمرینات فول بادی بسیار رایج بودند و بسیاری از بدنسازان در اوایل دهه‌ی ۷۰ میلادی، همچون آرنولد شوارتزنگر، از این سیستم بهره می‌بردند.

    تمرینات سه روزه شامل پرسی، کششی و پا می‌باشند و انتخاب بسیار کارآمدی است. این تمرینات به شما امکان می‌دهند که در هر جلسه تمرینی بر روی گروه‌های عضلانی مشابه تمرکز کنید و حدود یک هفته زمان ریکاوری برای این گروه‌های عضلانی فراهم می‌کنند.

    برنامه بدنسازی سه روزه بر پایه سیستم فول بادی

    برای عضلات بزرگ و اصلی، مناسب است که در هر جلسه تمرینی از حرکات مختلف استفاده شود. این کار باعث می‌شود برنامه تازگی خود را حفظ کند و بیشترین تحریک عضلانی را ایجاد کند. همچنین، در روزهای شنبه و چهارشنبه می‌توانید از حرکات اصلی مشابه استفاده کنید، مانند اسکات، پرس سینه و سایر حرکات. اگر می‌خواهید هر دو حرکت اسکات و ددلیفت را انجام دهید، توصیه می‌شود اسکات را در روزهای شنبه و چهارشنبه و ددلیفت را در روز دوشنبه انجام دهید.

    همانند برنامه‌های دو روزه که در بالا ذکر شد، برای برنامه‌های سه روزه نیز مناسب است که تمرکز خود را بر روی حرکات چند مفصلی برای گروه‌های عضلانی بزرگ قرار دهید. در روز دوشنبه، می‌توانید تمرینات را کمی سبک‌تر انجام داده و در این حالت، تمرکز بر انجام تمرینات با حرکات تک مفصلی نیز بسیار قابل قبول است. در صورت نیاز، می‌توانید تمرینات مستقیم برای کول، ساعد، پشت پایینی، همسترینگ و سرشانه پشتی را نیز به برنامه اضافه کنید.

    روز اول (شنبه):

    • اسکات: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پرس سینه: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • زیربغل هالتر خم: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پرس سرشانه دمبل نشسته: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • جلو بازو هالتر یا دمبل: 3 ست، 8-12 تکرار در هر ست
    • پشت بازو هالتر خوابیده: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست

    روز دوم (دوشنبه):

    • ددلیفت: 3-5 ست، 5-8 تکرار در هر ست

    روز سوم (چهارشنبه):

    • پارالل: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • بارفیکس: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پرس سرشانه هالتر: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • ساق پا دستگاه نشسته: 3 ست، 10-25 تکرار در هر ست
    • یک حرکت شکم به دلخواه: 3 ست، 10-25 تکرار در هر ست

    روز چهارم (پنجشنبه):

    • پرس پا: 3-5 ست، 5-20 تکرار در هر ست
    • پرس سینه دمبل یا بالا سینه هالتر: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • زیربغل هالتر خم یا زیربغل سیمکش قایقی: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • کول هالتر دست جمع: 3-5 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • جلو بازو هالتر یا دمبل: 3 ست، 8-12 تکرار در هر ست
    • پشت بازو هالتر خوابیده: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست

    برنامه ۳ روزه بدنسازی با تمرکز بر پرسی، کششی و پا به شرح زیر است:

    این نوع تقسیم بندی تمرینی به ما امکان می‌دهد از حرکات بیشتری برای هر گروه عضلانی استفاده کنیم. در کل، هنگام اجرای تمرینات با سیستم فول بادی، خستگی و درد عضلانی بیشتری را تجربه می‌کنید، اما در عوض مدت زمان ریکاوری بیشتری خواهید داشت. در صورت نیاز، می‌توانید تمرینات مستقیم ساعد، پشت پایینی و تمرینات شکم را نیز اضافه کنید.

    روز اول – شنبه (حرکات پرسی):

    • پرس سینه: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پرس سرشانه هالتر: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پارالل یا پرس سینه دمبل: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • کول هالتر دست جمع، پرس سرشانه آرنولدی یا نشر جانب: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • قفسه سینه دمبل یا پک دک: 3 ست، 8-15 تکرار در هر ست
    • پشت بازو هالتر خوابیده یا پشت بازو نشسته تک دمبل دو دست: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پشت بازو سیمکش یا پشت بازو هالتر نشسته: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست

    روز دوم – دوشنبه (حرکات پا):

    • اسکات: 3 ست، 5-12 تکرار در هر ست
    • پرس پا: 3 ست، 5-20 تکرار در هر ست
    • جلو پا دستگاه یا هاک اسکات: 3 ست، 5-20 تکرار در هر ست

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، پشت بازو و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: پشت و جلو بازو (تمرینات ساعد نیز می‌تواند افزوده شود)
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: سرشانه، کول و شکم
    • روز پنجم – چهارشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۲ به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، جلو بازو و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: سرشانه، کول و شکم
    • روز پنجم – چهارشنبه: پشت و پشت بازو (تمرینات ساعد نیز می‌تواند افزوده شود)
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۳ به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، پشت بازو و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: پشت، کول و شکم
    • روز پنجم – چهارشنبه: سرشانه، جلو بازو و ساعد
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۵ (تمرکز روی پا) به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: چهار سر، ساق پا و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: سینه و پشت بازو
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: پشت، جلو بازو و کول
    • روز پنجم – چهارشنبه: همسترینگ، سرشانه و شکم
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۶ (تمرکز روی دست‌ها) به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، پشت بازو و جلو بازو
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: سرشانه، کول و شکم
    • روز پنجم – چهارشنبه: پشت، پشت بازو و جلو بازو
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۷ (تمرکز روی سینه) به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، پشت بازو و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: سینه، سرشانه و شکم
    • روز پنجم – چهارشنبه: پشت و جلو بازو (تمرینات ساعد نیز می‌تواند افزوده شود)
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۴ روزه شماره ۸ به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه، پشت، سرشانه و دست‌ها
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، همسترینگ، ساق پا و شکم
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: سینه، پشت، سرشانه و دست‌ها
    • روز پنجم – چهارشنبه: چهار سر، همسترینگ، ساق پا و شکم
    • روز ششم – پنجشنبه: استراحت
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه‌های بدنسازی به صورت ۵ روزه بسیار محبوب است، به ویژه در صنعت مجلات بدنسازی که یک رسانه مهم در این زمینه محسوب می‌شود. اغلب ما مشاهده می‌کنیم که فردی که تازه کار است، به طور مستقیم شروع به انجام یک برنامه ۵ روزه می‌کند که توسط یک قهرمان بدنسازی معروف انجام می‌شود، ولی تنها نتیجه‌ای که به دست می‌آورند این است که نمی‌توانند به سرعتی که انتظار دارند، عضلات خود را سازماندهی کنند. برنامه‌های ۵ روزه عموماً برای بدنسازان سطح متوسط و حرفه‌ای مناسب هستند که محدودیت‌های بدن خود را بشناسند. اما برای مبتدیان، بهتر است نه تنها با برنامه‌های پایه شروع کنند، بلکه قبل از افزایش حجم تمرینات خود، به رژیم غذایی عضله‌سازی خود توجه کنند.

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۱ به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: پشت و کول
    • روز سوم – دوشنبه: چهار سر و همسترینگ
    • روز چهارم – سه‌شنبه: استراحت
    • روز پنجم – چهارشنبه: سرشانه و ساق پا
    • روز ششم – پنجشنبه: پشت بازو و جلو بازو
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۲ به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه و پشت
    • روز دوم – یکشنبه: چهار سر، ساق پا و شکم
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: پشت بازو و جلو بازو
    • روز پنجم – چهارشنبه: همسترینگ، ساق پا و شکم
    • روز ششم – پنجشنبه: سرشانه و کول
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۳ با تمرکز بر روی شکم به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: چهار سر، همسترینگ و شکم
    • روز دوم – یکشنبه: سینه و ساعد
    • روز سوم – دوشنبه: پشت، کول و شکم
    • روز چهارم – سه‌شنبه: استراحت
    • روز پنجم – چهارشنبه: سرشانه و شکم
    • روز ششم – پنجشنبه: پشت بازو و جلو بازو
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۴ با تمرکز بر روی دست‌ها به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه و پشت بازو
    • روز دوم – یکشنبه: پشت، جلو بازو و شکم
    • روز سوم – دوشنبه: چهار سر، همسترینگ و ساق پا
    • روز چهارم – سه‌شنبه: استراحت
    • روز پنجم – چهارشنبه: سرشانه و پشت بازو
    • روز ششم – پنجشنبه: جلو بازو، ساعد، کول و شکم
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۴ با تمرکز بر روی سینه به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: سینه و سرشانه
    • روز دوم – یکشنبه: پشت، کول و شکم
    • روز سوم – دوشنبه: چهار سر و همسترینگ
    • روز چهارم – سه‌شنبه: استراحت
    • روز پنجم – چهارشنبه: سینه و پشت بازو
    • روز ششم – پنجشنبه: جلو بازو، ساعد، ساق پا و شکم
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    تقسیم بندی برنامه تمرینی ۵ روزه شماره ۶ با تمرکز بر روی اسکات و ددلیفت به شرح زیر است:

    • روز اول – شنبه: چهار سر (با استفاده از اسکات) و ساق پا
    • روز دوم – یکشنبه: سینه، پشت بازو و شکم
    • روز سوم – دوشنبه: استراحت
    • روز چهارم – سه‌شنبه: ددلیفت و همسترینگ
    • روز پنجم – چهارشنبه: سرشانه، کول و شکم
    • روز ششم – پنجشنبه: پشت و جلو بازو
    • روز هفتم – جمعه: استراحت

    همان‌طور که در ابتدای این مقاله بیان شد، قوانین طراحی برنامه‌های عضله‌سازی قابل شکستن هستند. هیچ چیز در این مقاله به عنوان یک قانون مطلق در نظر گرفته نشده است. با این حال، این موضوع نشان‌دهنده آن نیست که شما تمام قوانین را نادیده بگیرید و یک برنامه غیر هوشمندانه و تصادفی برای خود ارائه کنید. در صحبت از تمرینات، می‌توانید بسیاری از سیستم‌ها و تقسیم‌بندی‌ها را مشاهده کنید. اما وجه مشترک بین تمام این سیستم‌ها و برنامه‌ها این است که همه آنها نتیجه می‌دهند. اگرچه این ممکن است برای شما غیرقابل تصور به نظر برسد، اما درست است.

    فاکتورهای مهمی که در عضله‌سازی دخیل هستند عبارتند از:

    1. استمرار در تمرینات: از دست دادن جلسات تمرینی بیشتری خودداری کنید. عضله‌سازی زمان‌بر است و نیاز به پیوستگی دارد. آیا مایل به پرداخت هزینه‌های چنین فرایندی هستید؟
    2. تکامل: با آرامش شروع کنید و به تدریج تمرینات خود را ارتقا دهید. با یک روش ساده شروع کنید و در صورت نیاز، عناصر دیگر را به آن اضافه کنید.
    3. شناخت بدن خود: اگر یک برنامه تمرینی بر روی بدن شما فشار زیادی می‌آورد و باعث آسیب و خستگی زیاد می‌شود، بهتر است از آن استفاده نکنید. فقط به این دلیل که فرد دیگری می‌تواند تمرینات را به این شکل انجام دهد، شما نیز نباید همین کار را انجام دهید. هر کسی نیازهای خاص خود را دارد و باید برنامه تمرینی خود را به طور مناسب برای بدن خود طراحی کند.

    با وجود اینکه در برخی موارد می‌توانید از قوانین پیروی نکنید، اما هرگز آنها را کاملاً نادیده نگیرید! تقسیم‌بندی‌های تمرینی در بدنسازی مانند حجم تمرینات و انتخاب حرکات، نتیجهٔ چندین دههٔ تجربه و شواهد علمی هستند. به طور ساده، تقسیم‌بندی‌های تمرینی که مشاهده می‌کنید، به دلیلی مشخص طراحی شده‌اند و نتیجهٔ تصادفی نیستند. شما هیچ وقت بدنساز حرفه‌ای طبیعی را نمی‌بینید که هر هفته ۴ بار با حجم تمرینی بالا برای بازوهای خود تمرین کند. شما هیچ وقت بدنساز حرفه‌ای طبیعی را نمی‌بینید که از حرکات سخت و سازندهٔ عضله اجتناب کند. شما هیچ وقت بدنساز حرفه‌ای طبیعی را نمی‌بینید که هفت روز هفته تمرین کند. همیشه تمرین بیشتر بهتر نیست. مطمئن شوید که از یک برنامه تمرینی با کیفیت پیروی کرده و همچنین برنامه‌ی غذایی با کیفیتی دنبال کنید. فروتن باشید، ذهنی باز داشته باشید و به فرایندی که در حال انجام آن هستید اعتماد کنید.

     

  • برنامه تمرین قدرتی و بدنسازی برای آتش‌نشانان

    برنامه تمرین قدرتی و بدنسازی برای آتش‌نشانان

    برنامه تمرینی برای افزایش تحمل، قدرت، استقامت و توان در شرایط سخت و دستیابی به سطح آمادگی جسمانی بالاتر، برای آتش‌نشانان یک انتخاب عالی است. برخلاف اعتقاد عموم، این برنامه تمرینی منحصر به آتش‌نشانان یا کسانی که در این حرفه فعالیت می‌کنند نیست. زیرا آتش‌نشانان به منظور بهبود عملکرد و کاهش احتمال مصدومیت‌ها در طول انجام وظایف خود، تمرین می‌کنند. در نتیجه، مهم است که توجه داشته باشید برنامه تمرینی قدرتی آتش‌نشانی نیازمند زمان است و نیازمند نظم و تعهد بالا برای بهبود سلامتی کلی است.

    در این مقاله، ما یک برنامه تمرینی برای آتش‌نشانان را تعریف خواهیم کرد و سپس به فواید آن، همراه با مثال‌هایی از تمرینات قدرتی و عوامل کلیدی در روتین تمرینی آتش‌نشانان خواهیم پرداخت. همچنین، برنامه قدرتی آتش‌نشانان، وسایل ساده مورد نیاز و چند سؤال متداول را در پایان مقاله پوشش خواهیم داد.

    برنامه تمرینی آتش‌نشانی شامل گرم‌کردن فعال

    تمرینات مرکز بدن و تمرینات قدرتی است. گرم‌کردن بهبود انعطاف‌پذیری بدن و افزایش نرخ ضربان قلب و جریان خون را تسهیل می‌کند. تمرینات مرکز بدن بهبود ثبات تنه، شانه و لگن را تقویت می‌کنند. همچنین، تمرینات قدرتی بهبود قدرت عضلات را تقویت می‌کنند.

    برنامه تمرینی آتش‌نشانی به منظور برآورده‌کردن نیازهای جسمانی، سطح آمادگی جسمانی و مهارت‌های لازم برای آتش‌نشانان طراحی شده است. هدف اصلی این برنامه تمرینی، بهبود عملکرد و کاهش احتمال مصدومیت‌ها در حین انجام وظایف آتش‌نشانان است. در این برنامه، تمرین‌هایی برای تقویت عضلات سینه، دوسر بازوها، سه سر بازوها، پاها، شانه‌ها، سرینی و عضلات پشت انجام می‌شود.

    تمرینات قدرتی شامل حرکات کششی پویا، پرس، اسکوات، پل-داون، one-arm و استفاده از وسایلی مانند توپ بدنسازی، وزنه بشقابی یا دمبل است. این تمرینات بهبود عملکرد سیستم عصبی، پیشگیری از مصدومیت، افزایش موبیلیتی و انعطاف‌پذیری عضلات، و محافظت از مصدومیت‌ها کمک می‌کنند.

    فواید تمرینات قدرتی برای آتش‌نشانان شامل بهبود سطح آمادگی جسمانی، انعطاف‌پذیری بدن، ثبات مفاصل، عملکرد قلب، هماهنگی، تعادل و قدرت عضلات است. این تمرینات بهبود عملکرد آتش‌نشانان در صحنه‌های آتش‌سوزی را تسهیل می‌کنند و در کلیتها بهبود عملکرد ورزشی آن‌ها را فراهم می‌کنند.

    مطالعات نشان می‌دهد که تمرینات قدرت عضلانی بهبود ویژگی‌های نیرو-زمان را که به عملکرد ورزشی کمک می‌کنند، به طور قابل توجهی ارتقا می‌دهند. همچنین، توانایی انجام مهارت‌های ورزشی عمومی مانند پریدن، سرعت و تغییر جهت نیز بهبود می‌یابد.

    به طور کلی، برنامه تمرینی آتش‌نشانی با ترکیب تمرینات قدرتی و تمرینات مرکز بدن، بهبود کلیت جسمانی و مهارت‌های لازم برای این حرفه را فراهم می‌کند. این برنامه نیازمند تعهد و همت برای دنبال کردن آن است، اما می‌تواند به طور قابل توجهی در بهبود عملکرد و سلامتی آتش‌نشانان تأثیرگذار باشد.

    با تمرکز بر استرس و اضطراب مرتبط با شغل آتش‌نشانی،

    تمرینات قدرتی آتش‌نشانی به شما در مقابله با این علائم کمک می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که این تمرینات می‌تواند علائم استرس و اضطراب را کاهش دهد. علاوه بر این، تمرینات قدرتی باعث بهبود سطح آمادگی جسمانی می‌شوند؛ زیرا باعث افزایش سوزاندن کالری، کاهش چربی‌ها و افزایش متابولیسم می‌شوند.

    تحقیقات نشان می‌دهند که تمرینات قدرتی به کاهش چربی شکمی کمک می‌کنند و همچنین به افزایش نرخ متابولیسم در حالت استراحت کمک می‌کنند. در ضمن، تمرینات وزنه‌برداری آتش‌نشانی منجر به بهبود سلامت قلب و عروق می‌شوند؛ زیرا با افزایش ضربان قلب و پمپاژ خون به قلب، جریان خون بهتری در بدن ایجاد می‌شود. تمرینات قدرتی همچنین باعث افزایش حجم عضلات و بهبود پمپاژ جریان خون می‌شوند، که منجر به کاهش فشار خون و کاهش خطر بروز بیماری‌های قلبی می‌شود.

    علاوه بر این، تمرینات قدرتی به بهبود سلامت کلی کمک می‌کنند؛ زیرا باعث افزایش استقامت و قدرت مغز می‌شوند. این تمرینات همچنین بهبود چگالی استخوان، کاهش خطر مصدومیت‌های حاد و بیماری‌های مرتبط با استخوان مانند پوکی استخوان و آرتروز را نیز فراهم می‌کنند. به علاوه، انجام تمرینات قدرتی برای آتش‌نشانان، انعطاف‌پذیری و موبیلیت استخوان‌ها را نیز بهبود می‌بخشد، که در نتیجه منجر به بهبود تعادل و هماهنگی بیشتر می‌شود.

    تمرینات قدرتی نقش حیاتی در پیشگیری از مصدومیت برای آتش‌نشانان دارند. این تمرینات، با افزایش قدرت و انعطاف‌پذیری عضلات، رباط‌ها، استخوان‌ها و تاندون‌ها، به جلوگیری از مصدومیت‌ها کمک می‌کنند. عضلات قوی بدن را در برابر نیروها و ضربه‌ها محافظت می‌کنند و بدن را قادر می‌سازند تا بهترین شکل ممکن با شوک‌ها و نیروها برخورد کند. مطالعات نشان داده‌اند که انجام تمرینات قدرتی خطر مصدومیت را کاهش می‌دهد و انعطاف‌پذیری مفاصل را بهبود می‌بخشد.

    تمرینات قدرتی همچنین بهبود ایمنی بدن را تقویت می‌کنند. با افزایش جریان خون، تمرینات قدرتی باعث ایجاد سلول‌های ایمنی بیشتر می‌شوند، به ویژه سلول‌های کشنده ذاتی و سلول‌های تی که در مبارزه با پاتوژن‌ها نقش دارند. این باعث افزایش واکنش ایمنی بدن می‌شود و بهبودی در پیشگیری از بیماری‌ها و التهابات را به همراه دارد.

    تمرینات قدرتی بهبود تاب‌آوری و ثبات را تقویت می‌کنند. این تمرینات به شما کمک می‌کنند تا در مواجهه با منابع استرس زا و شرایط دشوار، بهتر و مؤثرتر با ناملایمات، تروما و تراژدی سازگار شوید. مطالعات نشان می‌دهند که تمرینات قدرتی به بهبود تاب‌آوری در بزرگسالان کمک می‌کنند.

    تمرینات قدرتی برای آتش‌نشانان شامل حرکات مانند پرس سینه، اسکوات گابلت، پل‌آپ، شنا سوئدی، راو یک بازو و … است. اگر در حالت تازه‌کاری در زمینه آتش‌نشانی هستید، بهتر است با وزن‌های سبک شروع کنید تا از آسیب به عضلات خود جلوگیری کنید. در ادامه، به جزئیات بیشتری درباره حرکات تمرینی قدرتی برای آتش‌نشانان خواهیم پرداخت. همراه ما باشید و از دانش ورزشی بهره‌برداری کنید.

    حرکت پرس سینه با دمبل،

    یک حرکت آتش‌نشانی است که بر روی عضلات سینه، شانه‌ها و بازوها تأثیر می‌گذارد. برای انجام این حرکت، شما به یک صندلی شیب‌دار نیاز دارید (شیب آن را در حدود ۴۵ تا ۶۰ درجه تنظیم کنید). دو دمبل را در کنار زانوهای خود نگه‌دارید. سپس به آرامی به پشت دراز بکشید و دمبل‌ها را به سمت سینه بالا ببرید. در این حالت، ستون فقرات را محکم نگه داشته و عضلات شانه‌ها را فشار دهید. سپس به آرامی دمبل‌ها را به پایین بیاورید، در حین این حرکت، به موقعیت مچ دست و موقعیت بالای آرنج دقت کنید. وقتی بازوها به حداکثر حرکت رسیدند، یک لحظه استراحت کوتاه دهید و سپس دست‌هایتان را به هم نزدیک کنید. پاهای خود را روی زمین قرار داده و تمامیت حرکت را حفظ کنید. تکرارها را به آرامی و با سرعت ثابت انجام دهید.

     

  • برنامه تمرینی جامع برای تقویت عضلات جلوبازو و پشت بازو

    برنامه تمرینی جامع برای تقویت عضلات جلوبازو و پشت بازو

    برنامه تمرینی برای تقویت عضلات جلوبازو و پشتبازو در روزهای مختلف باشگاه

    در باشگاه، برنامه تمرینی بر اساس روزهای مختلف تنظیم شده است. برخی روزها تمرین سینه، برخی روزها تمرین پاها و برخی روزها تمرین زیربغل انجام می‌شود. در اینجا، یک برنامه تمرینی برای تمرین بازوها، به ویژه تمرکز بر عضلات جلوبازو و پشتبازو، ارائه خواهد شد.

    یکی از ویژگی‌های عضلات بازو این است که با تمرین مناسب، به سرعت رشد خواهند کرد. توسعه بازوها به ثبات مفاصل و عضلات سرشانه کمک می‌کند و اجرای حرکات پرتابی و کششی برای بدن را آسان‌تر می‌سازد. هنگامی که عضلات را به صورت عرضی تمرین می‌دهید، متوجه خواهید شد که رشد عضله به معنای تقویت و قوی‌تر شدن فیبرهای عضلانی است.

    برنامه تمرینی اختصاصی برای بدنسازان سطح متوسط برای تقویت بازوها

    هنگامی که برخی از فیبرها در اثر تمرین رشد می‌کنند، اندازه عضلات افزایش می‌یابد و این فرآیند به نام هایپرتروفی شناخته می‌شود. در ابتدای یک برنامه تمرینی، شما به طور معمول کمی خستگی احساس خواهید کرد نسبت به زمان شروع. دلیل این خستگی ممکن است به دلیل فرآیند میکروتراما باشد، به عبارتی پاره شدن بافت عضلانی که یک عمل ضروری برای بازسازی و رشد عضله است.

    با این حال، این پارگی عضلانی به معنای آسیب نیست، بلکه در حد بسیار کم و در بافت‌های بسیار کوچک رخ می‌دهد و ممکن است در روزهای بعد از تمرین منجر به درد عضلانی شود.

    استراحت کافی بعد از تمرین باعث می‌شود که هر هفته حدود ۴ تا ۸ درصد افزایش قدرت داشته باشید. این برنامه ممکن است برای ایجاد تغییر در برنامه‌های فعلی شما به عنوان یک تمرین ایده‌آل مورد استفاده قرار گیرد. به جای تمرین همزمان بازوها همراه با سینه، زیربغل یا پشت بازو، در این برنامه با استفاده از روشی متفاوت، می‌توانید عضلات بازو را از دام رشد نجات دهید. با تغییر شدت، اولویت حرکات، تعداد ست‌ها و تکرارها، مدت زمان تمرین و یا مقدار استراحت بین ست‌ها، هر جلسه تمرین خود را متفاوت کنید. با استفاده از این برنامه، می‌توانید بازوهای قوی‌تر خود را در کمترین زمان ممکن تقویت کنید و به انفجار بازوها شاهد باشید.

    تمرین جلو بازو با هالتر در حالت ایستاده

    برای این تمرین، یک میله هالتر را بگیرید و در حالت ایستاده، آن را در جلوی ران خود قرار دهید. پشت خود را صاف نگه دارید و پاها را به عرض شانه‌ها از هم فاصله دهید. بازوها باید در حین اجرای حرکت کنار بدن به حالت ثابت باقی بمانند و تنها ساعد‌ها قادر به حرکت باشند. در هنگام بلند کردن وزنه، از پرتاب آن با ضربه وارد کردن به میله هالتر خودداری کنید. در صورت لزوم برای تکان دادن وزنه به بالاتنه، عقب برگردید و مقدار کمی از وزنه را کاهش دهید. در بالای حرکت، برای لحظه‌ای مکث کنید و سپس به آرامی به مرحله اول حرکت بازگردید. این حرکت را در هر ست ۸ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

    تمرین جلو بازو با دمبل نشسته

    برای این تمرین، یک جفت دمبل بگیرید و در انتهای یک نیمکت بنشینید به طوری که کف پاها کاملاً روی زمین قرار بگیرند. بالاتنه‌تان را عمود بر زمین نگه دارید و در حین حرکت، دمبل‌ها را کنار بدن آویزان بگذارید و کف دست‌ها را به سمت بدن خود بچرخانید. با یکی از دست‌ها، دمبل را به سمت شانه بالا ببرید و تنها حرکت باید به سمت عقربه‌های ساعت باشد. حین بالا بردن وزنه، بدن نباید هیچ حرکت دیگری داشته باشد. پس از رسیدن به بالای حرکت، دمبل را به آرامی به سمت موقعیت اول پایین بیاورید و همزمان با آن، با دست مخالف شروع کنید به بالا بردن دمبل. این حرکت را در هر ست ۸ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

    • جلو بازو دمبل تمرکزی

    یک دمبل را در یکی از دست‌ها نگه دارید و در یک میز بنشینید. پاها را از هم فاصله دهید و کف پاها را کاملاً روی زمین قرار دهید. از کمر به سمت جلو خم شده و آرنج دست تحت تمرین را به داخل ران پشتی آن تکیه دهید. دست مخالف را روی زانوی موافقش استراحت دهید تا تعادل بالاتنه در حین حرکت حفظ شود. از جایی که بازو صاف است اما آرنج اندکی خم شده، شروع کنید به آرامی دمبل را به سمت شانه بالا ببرید و در بخش بالای حرکت، قبل از پایین بازگرداندن آن، یک لحظه توقف کنید. پس از اجرای ۸ تا ۱۰ تکرار، یک ست مشابه را برای بازوی مخالف انجام دهید.

    • تمرین جلو بازو چکشی با دمبل

    برای این تمرین، یک جفت دمبل بگیرید و در حالت ایستاده، آن‌ها را طوری نگه دارید که کف دست‌هایتان به سمت بدنتان باشند و فاصله بین پاها برابر با عرض شانه باشد. بالاتنه‌تان را در طول حرکت ثابت نگه دارید. با یکی از دست‌ها، دمبل را به سمت شانه بالا ببرید مثل یک چکش (بدون چرخش مچ) و توجه کنید که تنها ساعد‌ها در این حرکت متحرک هستند. پس از رسیدن به بالای حرکت، دمبل را با حفظ مچ به پایین بازگردانید و تکرار بعدی را با دست مخالف انجام دهید. این حرکت بر روی عضله براچیالیس (زیر جلو بازوها) تأثیر می‌گذارد. در هر ست این تمرین را ۸ تا ۱۰ بار تکرار کنید.

    • تمرین پشت بازو نشسته با دمبل

    روی یک صندلی یا انتهای یک میز بنشینید و پاها را با فاصله از هم کامل روی زمین قرار دهید. در دست راست، یک دمبل را محکم در دست بگیرید و آن را بالای سر ببرید به طوری که دست راست کاملاً صاف شده و عمود بر زمین باشد. سپس با خم کردن آرنج، دمبل را از پشت سر به پایین ببرید تا ساعدتان موازی با زمین شود. در صورت تمایل، می‌توانید روال اجرای حرکت را معکوس کنید و وزنه را به سمت بالا بازگردانید. پس از اجرای ۸ تا ۱۰ تکرار برای بازوی راست، ۸ تا ۱۰ تکرار هم برای بازوی چپ انجام دهید.

    • تمرین پرس سینه دست جمع

    برای این تمرین، روی یک نیمکت تخت دراز بکشید و هالتر را به صورت دست جمع در دست بگیرید با فاصله ۲۵ سانتیمتر. حرکت از جایی آغاز می‌شود که بازوها صاف و عمود بر زمین قرار دارند و وزنه بالای سینه قرار گرفته است. به آرامی شروع کنید به پائین بردن هالتر روی بخش بالایی سینه و برای انجام این حرکت کافی است آرنج‌هایتان را خم کنید. در بخش پایین حرکت، مختصری توقف کنید و سپس وزنه را به سمت بالا بفشارید تا به موقعیت شروع حرکت بازگردید. این حرکت نیز در هر ست باید ۸ تا ۱۰ بار تکرار شود.

    • تمرین پشت بازو با یک دمبل خم

    برای اجرای این حرکت، در حالت زیر بغل، یک دمبل خم را در دست یک طرف بدن قرار دهید. یعنی دست و زانوی یک طرف بدن را روی یک نیمکت تخت قرار دهید و از کمر به سمت جلو خم شوید تا تقریباً بالا تنه موازی با زمین باشد. دمبل را با دست آزاد گرفته و پای مخالف آن را اندکی عقب تر روی زمین قرار دهید تا تعادل بدن در حین انجام حرکت به خوبی حفظ شود. بازویی که تحت تمرین قرار دارد را به سمت بالاتنه بچسبانید و در طول اجرای حرکت از تکان خوردن آن جلوگیری کنید. در حالت مذکور، دمبل را به سمت عقب حرکت دهید تا بازو در حالت تقریباً صاف قرار بگیرد. در این حالت، پشت بازویتان به شدت فشرده می‌شود.

    در بخش بالای حرکت، یک لحظه توقف کنید و سپس به آرامی و با کنترل اجازه دهید دمبل به سمت جلو حرکت کند تا ساعد عمود بر زمین شود.

    در این حرکت باید از هرگونه حرکت اضافی و پرتابی کاملاً خودداری کنید؛ در غیر این صورت، تأثیر حرکت کاهش خواهد یافت. پس از اجرای ۸ تا ۱۰ تکرار برای بازوی مخالف، همین تعداد تکرار را انجام دهید.

  • بهترین برنامه تمرینی برای افزایش عضلات ساق پا

    بهترین برنامه تمرینی برای افزایش عضلات ساق پا

    بدنسازی نیاز به توسعه کامل در همه ابعاد بدن دارد. تمام عضلات باید به طور کامل رشد کنند. یکی از بخش‌های حیاتی که رشد آن سخت‌تر است، عضلات دوقلوی ساق پا هستند. به همین دلیل، در این مقاله تصمیم گرفتیم یک نمونه برنامه تمرینی را که در مجله آنلاین فلکس منتشر شده و همچنین برخی از تجربیات شخصی خود را برای شما مطرح کنیم.

    تحقیقات انجام شده در دانشگاه ایالتی آرمسترانگ نشان می‌دهد که در هنگام اجرای حرکت ساق پا ایستاده، چرخش انگشتان پا به سمت داخل، فشار بیشتری روی عضله بیرونی ساق پا ایجاد می‌کند. یکی از دلایلی که عضلات ساق پا مانند سایر عضلات رشد نمی‌کنند، عدم استفاده کامل از آنها در تمام دامنه حرکت است. به همین دلیل، انعطاف پذیری این عضلات کاهش می‌یابد و برای تقویت آنها نیاز است که تمرین‌هایی را با رعایت حداکثر دامنه حرکت انجام دهید.

    عضلات ساق پا هیچ تفاوتی با سایر عضلات ندارند

    برای ساخت عضله در این منطقه، استفاده کامل از تمام دامنه حرکت بسیار اهمیت دارد. پنجه پا را تا حد امکان بالا ببرید و در حرکت منفی نیز، پنجه پا را به پائین بیاورید. این روش باعث ایجاد بیشترین کشش در این عضلات می‌شود. در صورتی که عضلات ساق پا بسیار ضعیف هستند، هفته‌ای دو بار این عضلات را تمرین کنید و حتماً این برنامه را در ابتدای تمرینات خود قرار دهید. همواره سعی کنید تمریناتی را که عضلات ضعیف‌تر هستند، در ابتدای تمرین انجام دهید.

    برنامه تمرینی برای ساخت عضلات ساق پا حرفه‌ای:

    • ساق پا ماشین ایستاده (چرخش نک انگشتان به سمت داخل): سه ست ۲۰ تا ۲۵ تکرار
    • ساق پا ماشین ایستاده (انگشتان صاف): سه ست ۱۲ تا ۱۵ تکرار
    • ساق پا نشسته (چرخش نک انگشتان به سمت داخل): سه ست ۲۰ تا ۲۵ تکرار
    • ساق پا نشسته (انگشتان صاف): سه ست ۱۲ تا ۱۵ تکرار

     

  • بهترین غذای مناسب برای افزایش قدرت عضلات بدن

    بهترین غذای مناسب برای افزایش قدرت عضلات بدن

    مشکل شل شدن عضلات بعد از کاهش وزن یا در بدنسازان تازه کار متداول است. اما با رعایت تغذیه مناسب و برنامه تمرینی مناسب، می‌توانید عضلات خود را سفت و تقویت کنید.

    یکی از مهمترین عوامل تغذیه‌ای برای ساخت و تقویت عضلات، مصرف پروتئین است. پروتئین‌ها سازنده اصلی عضلات هستند و برای ساخت و ترمیم آنها ضروری هستند. می‌توانید منابع غنی پروتئین مانند مرغ، ماهی، گوشت قرمز، تخم مرغ، لبنیات و محصولات سویا را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید.

    علاوه بر پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز برای سلامت عضلات حائز اهمیتند. به طور خاص، ویتامین د و کلسیم می‌توانند به استحکام و سفتی عضلات کمک کنند. منابع غنی ویتامین د شامل ماهی چرب مثل سالمون و ساردین، تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی هستند. همچنین، برای مصرف کلسیم می‌توانید از محصولات لبنی کم چرب، سبزیجات سبز تاریک مانند اسفناج و بروکلی، و همچنین ماهی کوچک مانند سردمه و سردمه خاکستری استفاده کنید.

    چگونه با تغذیه مناسب عضلات را تقویت کنیم و از شل شدن آنها جلوگیری کنیم؟

    ضمن توجه به پروتئین و ویتامین‌ها، مصرف کربوهیدرات نیز برای انرژی لازم برای تمرین و رشد عضلات ضروری است. انتخاب کربوهیدرات‌های سالم مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و سبوس دار، بهترین گزینه‌ها هستند.

    همچنین، حفظ هیدراتاسیون مناسب نیز برای سلامت عضلات بسیار مهم است. مطمئن شوید که روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ لیوان آب می‌نوشید.

    در کنار تغذیه مناسب، برنامه تمرینی منظم و مناسب نیز برای سفت شدن عضلات بسیار اهمیت دارد. با مشاوره یک مربی و تنظیم برنامه تمرینی مناسب برای خود، می‌توانید بهترین نتایج را در رشد و تقویت عضلات خود ببینید.

    در نهایت برای تقویت عضلات و جلوگیری از شل شدن آنها، توجه به تغذیه مناسب بسیار مهم است.

    به منظور رسیدن به این هدف، می‌توانید راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:

    1. مصرف پروتئین: پروتئین‌ها برای ساخت و تعمیر عضلات بسیار حائز اهمیت هستند. در رژیم غذایی خود، منابع غنی پروتئین مانند مرغ، گوشت قرمز، ماهی، تخم‌مرغ، لبنیات و محصولات سویا را به میزان مناسب مصرف کنید.
    2. ویتامین D و کلسیم: این مواد مغذی به استحکام و سفتی عضلات کمک می‌کنند. منابع غنی ویتامین D شامل ماهی چرب مثل سالمون و ساردین، تخم‌مرغ، شیر و محصولات لبنی هستند. برای مصرف کلسیم نیز می‌توانید از محصولات لبنی کم چرب، سبزیجات سبز تاریک مانند اسفناج و بروکلی، و ماهی کوچک مانند سردمه و سردمه خاکستری استفاده کنید.
    3. کربوهیدرات سالم: برای تأمین انرژی لازم برای تمرینات و رشد عضلات، مصرف کربوهیدرات ضروری است. انتخاب کربوهیدرات‌های سالم مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و سبوس‌دار، بهترین گزینه‌ها هستند.
    4. هیدراتاسیون مناسب: مراقبت از هیدراتاسیون مناسب برای سلامتی عضلات بسیار مهم است. مطمئن شوید که روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ لیوان آب می‌نوشید.

    علاوه بر تغذیه، برنامه تمرینی منظم و مناسب نیز برای سفت شدن عضلات اساسی است. با مشاوره یک مربی و تنظیم برنامه تمرینی مناسب برای خود، می‌توانید بهترین نتایج را در رشد و تقویت عضلات خود ببینید.

    در نهایت، توجه به استراحت و بهبود عضلات نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. به بدن خود فرصتی بدهید تا بین تمرینات استراحت کند و بازسازی عضلات اتفاق بیفتد.

    غذاهایی که حاوی پروتئین زیادی هستند

    به عنوان رازی برای سفت شدن عضلات بدن مطرح هستند. بهترین روش برای تقویت عضلات، تغذیه مناسب و برنامه تمرین منظم است. برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب، باید تعادل در مصرف مواد غذایی را رعایت کنید. معمولاً توصیه می‌شود که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از کالری‌های روزانه ورزشکاران از پروتئین تأمین شود. در واقع، یکی از دلایلی که باعث شل شدن عضلات می‌شود، کمبود مصرف پروتئین در طول روز است. پروتئین‌ها نقش کلیدی در ورزش بدنسازی دارند و باعث رشد و تقویت عضلات در بدن ورزشکاران می‌شوند.

    مصرف پروتئین به سیری در بدن کمک می‌کند و باعث سوزاندن چربی و کاهش وزن می‌شود

    این ماده غذایی ارزشمند به طور طبیعی در بسیاری از غذاها و خوراکی‌ها وجود دارد. البته بدنسازان معمولاً از انواع مکمل‌های ورزشی استفاده می‌کنند تا نیاز پروتئین بدن خود را تأمین کنند. تخم‌مرغ، سینه و فیله مرغ، ماهی سالمون، سویا، لبنیات، به خصوص ماست یونانی، حبوبات و آجیل، بهترین منابع طبیعی پروتئین در خوراکی‌ها هستند.

    برای ساخت عضلات قوی و حجیم،

    باید مواد غذایی با کالری بالا مصرف کنید. ممکن است برخی مربیان بدنسازی در پاسخ به سوال “چه غذاهایی برای سفت شدن عضلات بخوریم؟” اظهار داشته باشند که باید کمترین میزان کالری را مصرف کنید؛ اما این دیدگاه کاملاً اشتباه است. برای عضله‌سازی، باید مواد غذایی سالم اما با کالری بالا مصرف کرده و سپس به تمرینات بدنسازی بپردازید. البته باید به این نکته توجه کنید که اگر این کالری اضافی را با ورزش سوزانده نکنید، ممکن است با افزایش وزن مواجه شوید. ورزشکاران علاوه بر تغذیه، معمولاً از انواع مکمل‌های حجم دهنده نیز برای ساخت عضلات استفاده می‌کنند.

    مصرف ماهی و گوشت،

    یک راه سالم برای سفت کردن عضلات است. فیله مرغ و گوشت گاو، منابع مناسبی از پروتئین هستند که به عضله‌سازی کمک فراوانی می‌کنند. با این حال، در مصرف گوشت قرمز نباید اغراق کرد؛ زیرا مصرف زیاد این نوع گوشت برای بدن مضر است. ماهی‌های چرب مانند ماهی سالمون نیز برای چربی‌سوزی و ساخت عضلات نتایج قابل توجهی دارند. بهتر است مصرف ماهی قزل‌آلا و سالمون را نیز در برنامه غذایی خود در نظر بگیرید.

    همچنین، بهترین مکمل‌ها را برای سفت شدن عضلات فراموش نکنید!

    در بازار، مکمل‌های مختلفی وجود دارند که بدنسازان می‌توانند از آن‌ها برای افزایش حجم و ساخت عضلات استفاده کنند. برخی از این مکمل‌ها شامل پودر پروتئین وی، کراتین بدنسازی، گینر، مکمل بتا‌آلانین و BCAA هستند که در ساخت عضلات و جلوگیری از تخریب آن‌ها موثر هستند. مصرف این مکمل‌های ورزشی باید تحت نظر مربی بدنسازی و قبل یا بعد از تمرینات انجام شود. مربیان معمولاً به شما توضیح می‌دهند که عوامل مؤثر در تقویت عضلات چیستند و چگونه با مصرف مکمل‌ها می‌توانید از ضعف و شل شدن آن‌ها جلوگیری کنید.

  • 6 تمرین برتر برای دونده‌ها و تقویت عضلات بدن

    6 تمرین برتر برای دونده‌ها و تقویت عضلات بدن

    اگر علاقه‌مندید به دویدن و نمی‌خواهید ساعت‌ها را در باشگاه صرف کنید، اما اگر می‌خواهید یک دونده خوب باشید، باید بدنی قوی داشته باشید. تمرینات قدرتی به شما کمک می‌کنند تا عملکردتان را بهبود بخشید. در اینجا چند نمونه از بهترین تمرینات برای شما آموزش داده می‌شود که به شما کمک می‌کند عضلات قوی، نیرومند و مقاوم در برابر آسیب داشته باشید و همچنین با حفظ فرم بدن مناسب و با سرعت بالا بدوید. تلاش کنید این حرکات را در دو روز هفته به‌طور منظم همراه با دویدن آسان یا روزهای استراحت انجام دهید.

    برای انجام اسکوات،

    بایستید و پاها را به عرض شانه‌ها یا بیشتر باز کنید. سپس بدن خود را همراه با فشار به پشت باسن به سمت عقب و پایین ببرید و زانوها را خم کنید. پس از یک توقف کوتاه، به آرامی به حالت اولیه برگردید. این حرکت را در سه ست با ده تکرار انجام دهید.

    هنگام انجام این تمرینات، لطفاً توجه داشته باشید که زانو جلوتر از انگشتان پا قرار نگیرد. بالاتنه بدن را صاف نگه دارید و به جلو خم نشوید. برای ایجاد چالش بیشتر، می‌توانید از حرکت پرش اسکوات استفاده کنید. برای این کار، یک چمپاتمه بزنید و سپس با یک حرکت انفجاری به بالا بپرید و به آرامی فرود آیید. پس از آن، پای راست خود را یک گام جلوتر قرار دهید و چمپاتمه بزنید، زانوی چپ را به پایین بیاورید اما زمین را لمس نکنید. سپس با دو تکرار پایین بیایید و با دو تکرار به بالا برگردید. این حرکت را برای پای دیگر نیز تکرار کنید. این تمرین را در سه ست با ده تکرار انجام دهید.

    هنگام انجام این تمرینات، لطفاً توجه داشته باشید که زانو جلوتر از انگشتان پا قرار نگیرد. بالاتنه بدن را صاف نگه دارید و به جلو خم نشوید. برای ایجاد چالش بیشتر، می‌توانید از حرکت پرش لانچ استفاده کنید. برای این کار، یک گام با پای چپ به جلو ببرید و به آرامی پایین بیایید. سپس با یک جهش از روی زمین پرش کنید، در حین پرش، دست‌ها را به حالت نوسانی و به جلو و پاها را به حالت قیچی در هوا تغییر دهید. در این حالت، با پای راست در جلو فرود آیید. پس از فرود، پله را به پشت ران با زانوهای خمیده دراز بکشید و بازوها را در خارج و کف دست را به سمت پایین بگیرید، در عین حال باسن خود را با استفاده از فشار پاها از زمین جدا کنید. در این حالت، عضلات شکم، سرینی و همسترینگ را کنترل کنید. در این حالت، برای مدت ۳ تا ۵ ثانیه بمانید. این حرکت را در سه ست با ده تکرار انجام دهید.

    هنگام انجام این تمرینات، بدن خود را به چالش بکشید. برای حرکت پل، یکی از پاها را از زمین جدا کنید. در حالی که پا را در هوا نگه داشته اید، پاشنه پای دیگر را به زمین فشار دهید و باسن را از زمین جدا کنید. سپس به موقعیت شروع برگردید و حرکت را تکرار کنید. این حرکت را برای طرف دیگر نیز انجام دهید.

    برای حرکت پلانک،

    از حالت پوش آپ روی زمین شروع کنید. آرنج‌های خود را خم کرده و به سمت پایین بیاورید و وزن بدن را به ساعدتان تغییر دهید. بدن شما باید یک خط راست تشکیل دهد. عضلات شکمتان را تا ۶۰ ثانیه منقبض کنید. اگر نمی‌توانید تا ۶۰ ثانیه نگه دارید، می‌توانید برای ۵ تا ۱۰ ثانیه نگه دارید و سپس ۵ ثانیه استراحت کنید، و این روند را تا یک دقیقه ادامه دهید.

    برای انجام تمرین کوهنوردی در حالت پوش آپ، دراز کشیده روی زمین قرار بگیرید و زانوی چپ را به داخل بدن بیاورید. سپس به عقب بروید و این بار زانوی راست را به داخل بیاورید. به ترتیب، پاها را تغییر دهید و سعی کنید این حرکت را با سرعت انجام دهید. این حرکت را در سه ست با ده تکرار انجام دهید.

    در حرکت سوپرمن، روی زمین دراز کشیده باشید و دستها و پاها را به سمت جلو کشیده بالا ببرید. سر، دست چپ و پای راست را با فاصله ۵ اینچ از زمین بالا بیاورید و تا سه بشمارید، سپس آرام‌آرام به پایین بیاورید. این حرکت را برای دست راست و پای چپ نیز تکرار کنید. هر طرف را ده بار تکرار کنید.

  • ورزش و حرکات کششی برای کارمندان در محل کار

    ورزش و حرکات کششی برای کارمندان در محل کار

    ورزش در محل کار، روشی ساده و در دسترس برای حفظ سلامتی و قامت شما است. در طول روز، در حین کار می‌توانید به راحتی این حرکات ورزشی را در محل کار انجام دهید. این حرکات به‌ویژه برای افراد زیر ۴۰ سال مناسب هستند. برای مشاهده تصاویر در اندازه واقعی، بر روی آنها کلیک کنید. آیا شما زمان زیادی را پشت میز کار خود می‌گذرانید؟ برای جلوگیری از ناراحتی و خستگی، هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، زمان کوتاهی را به حرکات کششی پیشگیرانه اختصاص دهید. پس از انجام این حرکات و رسیدن به آرامش و تمرکز، می‌توانید کار خود را سریع‌تر و با کمترین خطا انجام دهید. توجه داشته باشید که از کشش بیش از حد خودداری کنید. با انجام این حرکات، نباید دردی احساس کنید، بلکه آنها باید به شما احساس خوبی و آرامش بدهند.

    اگر در اداره زمان زیادی را به نوشتن و تایپ کردن می‌گذرانید، می‌توانید با کشش انگشتان دست خود تمرین کنید. در حالی که دست خود را در امتداد مچ نگه می‌دارید، انگشتان دست را از هم جدا کرده و تا زمانی که در آن‌ها کشش احساس می‌کنید، صاف نگه دارید. این وضعیت را به مدت ۱۰ ثانیه حفظ کنید. سپس انگشتان خود را خم کنید و دست و مچ خود را در همین حالت به مدت ۱۰ ثانیه نگه دارید. سپس عضلات خود را رها کنید و تمرین را دوباره انجام دهید. در ادامه، می‌توانید به کشش عضلات پشت بازو بپردازید.

    یکی از دست‌های خود را بالا ببرید و آن را پشت بدن قرار دهید، به طوری که بازو در کنار گوش قرار گیرد. آرنج خود را به آرامی با دست مخالف نگه دارید و آن را به سمت پشت سر بکشید. دست خود را به سمت عضلات میانی پشت بدن برسانید تا زمانی که کشش آرامی را احساس کنید. این حالت را به مدت ۱۰ ثانیه حفظ کنید. سپس عضلات خود را رها کنید و تمرین را با دست مخالف تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به کشش بازوها و شانه‌ها بپردازید.

    با دور کردن دست‌ها از بدن

    شانه‌ها و بازوها را کشیده کنید. انگشتان را با هم بچسبانید و کف دست را به سمت بیرون بچرخانید. بازوها را در حالت صاف به سمت جلو نگه دارید. این حالت را به مدت ۱۰ تا ۲۰ ثانیه حفظ کنید. سپس عضلات خود را رها کنید و تمرین را ۲ تا ۳ بار دیگر تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به تو دادن چانه بپردازید.

    برای تو دادن چانه و گرم کردن عضلات سفت گردن و شانه

    ابتدا صاف بنشینید و پشت خود را صاف نگه دارید. سپس چانه خود را به سمت قفسه سینه بکشید تا در پشت گردن کششی احساس کنید. این حالت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید. سپس عضلات را شل کرده و به حالت اولیه بازگردید. این تمرین را ۲ تا ۳ بار تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به بالا انداختن شانه‌ها بپردازید.

    بالا انداختن شانه‌ها به منظور تقویت عضلات گردن

    شانه‌ها و عضلات بالایی پشت انجام می‌شود. به آرامی شانه‌ها را به سمت گوش‌ها بالا ببرید و این حالت را برای ۳ تا ۵ ثانیه حفظ کنید. سپس شانه‌ها را به سمت عقب و پایین بچرخانید. عضلات خود را رها کنید و تمرین را ۵ تا ۱۰ بار تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به کشش عضلات پشت بپردازید.

    این کشش برای عضلات میانی و پایینی پشت مفید است. بر روی یک صندلی، به شکل صاف بنشینید و فاصله کمی بین پشت خود و صندلی را حفظ کنید. صورت را به جلو تمرین کنید و پا راست را روی پا چپ قرار دهید. دست چپ خود را روی زانوی راست قرار داده و به آرامی سر و شانه‌ها را به سمت راست بچرخانید، در عین حال پا راست را به آهستگی به سمت چپ بکشید. این چرخش را ادامه دهید تا عضله پشتی شانه راست خود را مشاهده کنید. فشار و چرخش اضافی را اجتناب کنید. چرخش را تا زمانی ادامه دهید که کشش خوب و ملایمی را در پشت خود احساس کنید. این حالت را برای ۱۰ تا ۱۵ ثانیه حفظ کنید. سپس عضلات را رها کرده و تمرین را برای طرف دیگر بدن تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به کشش عضلات قفسه سینه بپردازید.

    این تمرین باعث کشش عضلات قفسه سینه

    عضلات بالایی پشت و عضلات پشت گردن می‌شود. برای انجام این تمرین، انگشتان خود را به یکدیگر قفل کنید و دست‌ها را پشت سر قرار دهید. آرنج‌ها را تا جای امکان به سمت پشت بکشید و فشاری به استخوان‌های کتف وارد کنید تا در عضلات خود کششی را احساس کنید. این حالت را برای مدت ۲۰ ثانیه حفظ کنید. سپس عضلات را رها کرده و تمرین را دوباره تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به کشش عضلات اطراف گردن بپردازید.

    برای کشش عضلات جانبی گردن

    به صورت صاف و مستقیم نشسته و به روبه‌روی خود بنگرید. سر خود را به یک طرف خم کنید و به آرامی گوش خود را به سمت شانه نزدیک کنید تا جای ممکن. این حالت را برای مدت ۱۰ تا ۱۵ ثانیه حفظ کنید. سپس سر را به حالت عادی و موقعیت مستقیم بازگردانید. این تمرین را برای هر طرف ۳ تا ۵ بار تکرار کنید. در ادامه، می‌توانید به چرخش سر بپردازید.

    برای کشش عضلات جانبی

    عضلات پشت گردن و عضلات بالایی پشت، ابتدا صاف بنشینید و به آرامی سر را چرخانده و به یک طرف نگاه کنید تا زمانی که چانه به ارتفاع شانه برسد. حتماً به این نکته توجه کنید که شانه‌ها در حالت صاف باشند. این حالت را برای مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید. سپس به حالت اول بازگردید و عضلات را شل کنید. این تمرین را دو بار برای هر طرف گردن تکرار کنید.

    ورزش در محل کار برای افرادی که بیشتر در میز نشینی و کار با رایانه فعالیت می‌کنند، بسیار مهم است. بیشمار مشکل از جمله ناتناسب بدن و دردهای مفاصل می‌توانند از این نوع فعالیت ناشی شوند. ساعت‌ها نشستن روی صندلی محل کار، علاوه بر افزایش چربی در نواحی شکم و پهلو، می‌تواند منجر به دردهای مختلف در گردن، شانه، پشت، کتف و حتی دست‌ها شود.

    اگر به اندازه‌ی کافی وقت برای ورزش روزانه ندارید، بهتر است این تمرینات ورزشی را هر روز در محل کارتان انجام دهید تا در آینده از اسپاسم و دردهای خستگی‌آور کارمندی جلوگیری کنید.

     

  • شش تمرین با هالتر برای افزایش قدرت عضلات باسن

    شش تمرین با هالتر برای افزایش قدرت عضلات باسن

    وقتی عضلات باسن را قوی می‌کنید، در واقع قدرت و عملکرد ورزشی خود را افزایش می‌دهید. همچنین، الگوهای حرکتی روزانه‌تان مانند پیاده‌روی، بلندکردن اشیا، حمل کودکان و سایر فعالیت‌هایی که نیازمند کار پایین‌تنه هستند، نیز بهبود می‌یابند. قدرت عضلات باسن همچنین باعث افزایش ثبات کمر و لگن می‌شود. این ثبات کمر و لگن کمک می‌کند تا پایین کمر و لگن را به شکل صحیح هم‌تراز کند و از زخم‌های پایین کمر جلوگیری کند و احتمال مصدومیت را کاهش دهد.

    یکی از روش‌های بسیار مؤثر برای تقویت عضلات باسن و قدرت کلی پایین‌تنه

    تمرینات سرینی با هالتر است. با استفاده از هالتر می‌توانید وزن‌های سنگین‌تر را به شکل مؤثرتری بلند کنید، به ویژه برای گروه‌های عضلانی بزرگی که در تمرینات عضلات باسن مشارکت دارند. این شامل خود سرینی‌ها، چهارسرران‌ها و همسترینگ‌ها می‌شود.

    وقتی درباره حرکات تمرینی با هالتر سرینی صحبت می‌کنیم، تعداد کمی حرکت وجود دارد که در آنها سرینی اهمیت بیشتری دارد، به این معنی که عضلات باسن نقش اصلی در این حرکات را ایفا می‌کنند. عضلات دیگر مانند چهارسرران‌ها و همسترینگ‌ها نیز مشارکت دارند، اما هنوز نیاز به کمک سرینی برای انجام حرکت دارند. اضافه کردن این سه نوع حرکت هالتر به برنامه تمرینی قدرتی شما برای تقویت پایین‌تنه و سرینی بسیار مفید خواهد بود. در ادامه، به همه چیزی که برای تمرینات هالتر سرینی نیاز دارید، پرداخته خواهیم کرد. همراه ما باشید و از دانش ورزشی بهره‌مند شوید.

    چرا هالتر؟ هالتر یک ابزار بسیار موثر برای افزایش قدرت است. تحقیقات نشان داده‌اند که تمرینات هالتر به شما اجازه می‌دهند تا ۱۰% تا ۲۰% وزن بیشتری نسبت به دمبل‌ها بردارید. این موضوع به بدن شما کمک می‌کند تا در طول زمان تطبیق‌های لازم برای بلندکردن اشیای سنگین‌تر را به دست آورید. با استفاده از هالترها، بدن شما نیازی به تلاش سختتر برای حفظ تعادل ندارد نسبت به دمبل‌ها. به عبارت دیگر، شما می‌توانید وزنه‌های سنگین‌تر را بردارید بدون اینکه انرژی و قدرت به سمت حفظ تعادل منحرف شود. وقتی در مورد گروه‌های عضلانی بزرگ صحبت می‌کنیم، مانند عضلات باسن که بزرگ‌ترین عضلات در بدن هستند، شما نیاز دارید تا وزنه‌هایی را بلند کنید که به طور ویژه در طول زمان چالش‌برانگیز باشند و در آنها پیشرفت کنید، به خصوص اگر هدف شما ساخت قدرت است. روش مؤثر برای ساخت قدرت شامل تمرین در بازه‌های تکرار پایین زیر ۱۰ تکرار در هر ست است، که معمولاً تعداد تکرارها به پنج بار در هر ست محدود می‌شود. بر اساس یک تحقیق که توسط دکتر برد شونفلد، کارشناس تمرینات هایپرتروفی و قدرتی در اسپورتس، منتشر شده است، یک طرح تکراری پایین با استفاده از وزنه‌های سنگین و با تعداد تکرارهای یک تا پنج در هر ست و با استفاده از ۸۰% تا ۱۰۰% حداکثر تکرار قدرت را افزایش می‌دهد. همچنین، وقتی شما یک تکرار حداکثر را انجام می‌دهید، نیاز دارید به وزنه‌های بسیار سنگینی که تنها قادر به انجام یک تکرار هستید. بسیاری از دمبل‌ها برای این اهداف بسیار سبک هستند و بلندکردن آنها از زمین برای انجام حرکات مختلف ممکن است به کمر فشار وارد کند

    حرکات سرینی هالتر،

    بهترین حرکات برای ساخت سرینی‌ها و عضلات پایین‌تنه قدرتمند هستند. لیست حرکات زیر با حرکات سرینی-غالب شروع شده و با حرکاتی که سرینی نقش کمکی در آنها دارد خاتمه می‌یابد. اضافه کردن هر نوع حرکتی به برنامه تمرینی خود، انتخاب هوشمندانه‌ای برای تعادل عضلانی و قدرت عملکردی است. برای تراست لگن هالتر و پل باسن، شما ممکن است بخواهید یک پد هالتر را روی آن قرار دهید تا از درد و فشار به استخوان‌های لگن و خاصره جلوگیری کنید. این نوع پدها به آسانی در فروشگاه‌های آنلاین یافته شده و شاید هم در باشگاه شما موجود باشند. در صورت عدم توانایی در یافتن آنها، می‌توانید از یک منبع دیگر مثل یک مت یوگای پیچیده‌شده یا حلقه هالتر استفاده کنید که روی لگن قرار می‌گیرد. تعداد تکرارهایی که برای هر حرکت انجام می‌دهید، بستگی به برنامه تمرینی فعلی شما و سطح قدرت و توانایی در هر یک از این حرکات دارد. اگر در این حرکات قبلاً قدرتی توسعه نداده‌اید یا در حالت مبتدی هستید، هدفتان باید بازه‌های تکراری بالاتر از ۱۰ یا بیشتر باشد تا زمانی که به حرکت مسلط شوید و بتوانید بارهای سنگین‌تری را بلند کنید. زمانی که قادر به انجام صحیح و درست حرکات شوید، بازه‌های حرکتی پایین‌تر را انتخاب کنید. برای ساخت قدرت بهینه، بازه‌های تکرار یک تا پنج را امتحان کنید.

    وقتی به بحث حرکات سرینی هالتر می‌پردازیم، تراست لگن به عنوان اولین حرکت در لیست مطالب امروز می‌آید. دلیل این امر این است که تراست لگن به عنوان یکی از حرکات سرینی-غالب شناخته می‌شود، به این معنی که سرینی‌ها در این تمرین به عنوان حرکت اصلی فعالیت می‌کنند و بیشترین تحریک را تجربه می‌کنند. تحقیقات نشان داده‌اند که تراست لگن هالتر نسبت به دو حرکت دیگر، یعنی ددلیفت، ددلیفت هکس-بار و اسکوات، فعال‌سازی بیشتری در فیبرهای عضلانی سرینی ایجاد می‌کند.

    برای اجرای این حرکت، به شیوه زیر عمل کنید:

    ۱. بنشینید و کمرتان را روی بخش طولی نیمکت قرار دهید. هالتر را روی ران‌ها قرار دهید. پاهایتان باید صاف باشند، به طوری که هالتر را بتوانید تا بالای لگن بلند کنید.

    ۲. میله هالتر را در بالای استخوان شرمگاهی قرار دهید. می‌توانید از یک پد میله استفاده کنید.

    ۳. اطمینان حاصل کنید که نیمکت در مقابل دیوار محکم و ایمن است.

    ۴. پاها را به سمت باسن ببرید.

    ۵. انتهای تیغه‌های شانه را روی لبه جلویی نیمکت قرار دهید.

    ۶. با استفاده از پاشنه‌ها، بدن را بالا ببرید و هالتر را با بازکردن لگن به بالا تراست کنید. وقتی به بالا رسیدید، ساق‌هایتان باید عمودی باشند و زانوهایتان هم‌راستا با پاها و رو به جلو باشند (به داخل یا بیرون متمایل نشوند).

    ۷. جناغ سینه و قفسه سینه را پایین نگهدارید و لگن خاصره را در بالا به عقب کج کنید در حالی که عضلات باسن را فشار داده و تقویت می‌کنید.

    ۸. چانه را جمع کرده و سر را جلو نگهدارید.

    ۹. حرکت را برعکس کنید و به آرامی بدن را پایین آورید. بستگی به ارتفاع نیمکت و آناتومی بدنی شما، ممکن است سرینی زمین را در پایین آمدن لمس نکند.

    ۱۰. برای تکرارهای بیشتر، ادامه دهید. نیمکتی را انتخاب کنید که به شانه‌ها، لگن و زانوها اجازه دهد در بالای حرکت در یک خط باشند. احتمالاً یک نیمکت با ارتفاع ۳۵ سانتی‌متر مناسب خواهد بود. اما اگر در بخش کوتاه‌تر نیمکت قرار دارید یا پاهای بلند و بالاتنه‌ی کوتاهی دارید، ممکن است به یک نیمکت ۳۰ سانتی‌متری نیاز داشته باشید. اگر نتوانستید یک نیمکت کافی بلند پیدا کنید، می‌توانید چند وزنه بشقابی یا شی محکم و پایدار را زیر پاهایتان قرار دهید.

    پل باسن،

    یکی از حرکات اصلی و مؤثر در تمرینات سرینی است. این حرکت با شباهتی به هیپ تراست لگن انجام می‌شود؛ اما با تفاوتی که در این حرکت، کمر روی زمین قرار می‌گیرد به جای استفاده از نیمکت. در زیر، دستورالعمل‌های اجرای این حرکت برای نسخه پاهای روی زمین آمده است؛ اما شما می‌توانید این دستورالعمل‌ها را با استفاده از پاهایی که از زمین بلند می‌شوند نیز اجرا کنید (به عنوان مثال، پاها روی نیمکت قرار داشته باشند). گزینه‌های دیگر شامل استفاده از هالتر برای پل باسن یا اضافه کردن یک کش مقاومتی اطراف ران‌ها برای افزایش مقاومت نیز وجود دارد.

    ۱. روی زمین بنشینید و پاها را به طور مستقیم به جلو دراز کنید.
    ۲. هالتر را روی پاها قرار دهید تا به مرکز لگن برسد.
    ۳. هالتر را با گرفتن یک گریپ عریض و کمی خم کردن آرنج‌ها نگه دارید.
    ۴. پاها را به عقب به سمت باسن بلغزانید تا مچ پاها زیر زانوها باشد.
    ۵. با فشار دادن پاشنه‌ها به زمین، همراه با بلندکردن هالتر به بالا، لگنتان را به طرف بالا تراست کنید.
    ۶. برای ایجاد مقاومت بیشتر، بازوهایتان را برای فشار به هالتر استفاده کنید تا از جا نیفتد.
    ۷. زمانی که لگن به طور کامل باز شده، عضلات باسن را تقویت کنید.
    ۸. لگنتان را به پایین بیاورید در حالی که به هالتر فشار وارد می‌کنید تا در مکان خود بالای لگن باقی بماند.
    ۹. تکرارهای مورد نظر خود را ادامه دهید.

    هالتر اسکوات روی زانو به عنوان تراست لگن ایستاده شناخته می‌شود. این حرکت به این صورت انجام می‌شود که شما روی زانوها نشسته‌اید و هالتر را روی شانه‌ها قرار می‌دهید، مشابه اسکوات هالتر عادی. این حرکت با تکرارهای اندکی بیشتر نسبت به حرکات هالتر بر پایه قدرت، بهبود می‌یابد. تلاش کنید از وزنه‌ای استفاده کنید که با ۸ تا ۱۰ تکرار شما را به چالش بکشد.

    ۱. هالتر روی دستگاه راک را تنظیم کنید تا بتوانید آن را روی شانه‌ها قرار دهید وقتی روی زانوهایتان نشستید.
    ۲. یک پد روی زمین برای زانوها قرار دهید.
    ۳. زیر میله قرار بگیرید و در حالیکه روی زانوها هستید، آن را از روی دستگاه بردارید. ستون فقرات را مستقیم حفظ کنید و لگن خاصره را به عقب کج کنید. سرینی را فشار داده و مرکز بدن را تو بدهید. دست‌های شما باید روی میله باشند، همان‌طور که آنها را در حین اسکوات میله با گریپ از بالا می‌گیرید.
    ۴. لگن را عقب ببرید تا بنشینید.
    ۵. روی ارتباط ذهن-عضله تمرکز کنید تا از سرینی برای بازکردن لگن و برگشت به موقعیت ایستاده استفاده کنید. لگن خاصره را نیز به عقب کج کرده و سرینی‌ها را در بالا فشار دهید.
    ۶. تکرارهای مورد نظر خود را انجام دهید. اسکوات

    اسکوات‌ها به عنوان یکی از حرکات اصلی در ورزش چهارسرران محسوب می‌شوند. با این حال، هنوز می‌توانید از عضلات باسن برای انجام این حرکت بهره ببرید. علاوه بر این، روش‌هایی وجود دارد که می‌توانند حالت ثابت و الگوی حرکتی شما را تغییر داده و به شما کمک کنند تا روی سرینی در اسکوات هالتر بهتر تمرکز کنید.

    یک راه برای افزایش فعالیت سرینی، اضافه کردن یک کش مقاومتی دور ساق‌ها است. وقتی به پایین اسکوات می‌کنید، فشاری را علیه کش مقاومتی به بیرون از ران‌ها اعمال کنید تا سرینی‌ها فعال شوند.

    روش‌های دیگری نیز برای فعال‌سازی و مشغول کردن بهتر سرینی‌ها وجود دارد. می‌توانید لگن و باسن را بیشتر از موازی بودن ران‌ها با زمین پایین بیاورید و سعی کنید حالت ایستای خود را بازتر کنید، به عبارت دیگر فاصله بین پاها را افزایش دهید، مانند اسکوات سومو.

    بر اساس یک تحقیق منتشرشده در ژورنال عملکردی مرفولوژی و حرکت‌شناسی، استفاده از کش لوپ مقاومتی دور ساق‌ها در طی اسکوات، به بازکردن لگن کمک می‌کند و مفاصل را در یک روش بسیار موثر برای فعال‌سازی باسن، در یک خط قرار می‌دهد.

    ۱. در یک دستگاه راک اسکوات با یک هالتر، وزنه را قرار داده شده روی آن، بایستید و هالتر را زیر ارتفاع شانه قرار دهید.
    ۲. به زیر میله بروید و هالتر را بالا بکشید تا میله از دستگاه جدا شود.
    ۳. با هر دو پا یک قدم به عقب بردارید و پاها را در حالت اسکوات دلخواه خود قرار دهید.
    ۴. ستون فقراتتان را با یک تنفس عمیق تمرین کنید و مرکز بدن خود را استحکام بخشید. البته به اندازه‌ای که حرکت را تحت تأثیر قرار ندهد.
    ۵. به جلو نگاه کنید و لگنتان را به سمت عقب بچرخانید، زانوها را خم کنید و سرینی‌ها را به عقب و پایین ببرید.
    ۶. ستون فقرات را در حالت خنثی نگه دارید و لگن را تا زیر چین زانو ببرید. اگر می‌توانید، این کار را بدون اندازه‌گیری لگن خاصره به عقب انجام دهید.
    ۷. با استفاده از پاها، حرکت را برعکس کنید و به حالت ایستاده برگردید.
    ۸. تکرارهای دلخواه را انجام دهید. اگر هدف شما ساخت قدرت است، این حرکت با وزنه‌های سنگین برای تکرارهای کمتر، ایده‌آل است.

     

  • تقویت عضلات بارداران از طریق ورزش بارداری

    تقویت عضلات بارداران از طریق ورزش بارداری

    فواید ورزش در دوران بارداری و تأثیرات آن بر جنین و مادر به وضوح قابل درک است. تمرینات ورزشی بارداری به منظور تقویت عضلات لگن، بازو و پا طراحی شده‌اند. علاوه بر تقویت عضلات، این تمرینات به کاهش درد کمر در دوران بارداری، کاهش تورم و مشکلات یبوست کمک می‌کنند. این تمرینات حتی شما را برای دوره پس از بارداری نیز آماده می‌کنند، مانند تقویت عضلات بازو که در برداشتن و نگه‌داشتن فرزندتان توانایی شما را افزایش می‌دهد. تمرینات زیر تنها یک پیشنهاد از سمت ما به شماست. در صورتی که هر یک از این تمرینات باعث درد یا عدم راحتی می‌شود، توصیه می‌شود از انجام آن خودداری کنید. همچنین، پیش از شروع این حرکات، مشاوره پزشکی نیز توصیه می‌شود.

    حرکت بالا بردن دست و پا (Quadruped Arm and Leg Raise):

    در حالت چهار پا قرار بگیرید، دست و پاهای مخالف را بلند کنید به گونه‌ای که در یک خط با بدن قرار بگیرند.
    از شکمتان جلویی نشود، بنابراین شکم را فشرده نگه دارید و دست و پاهایی که بلند کرده‌اید را در یک خط با ستون فقرات نگه دارید.
    برای مدت ۵ ثانیه در این حالت بمانید و سپس به آرامی به حالت اول برگردید.
    این حرکت را برای هر طرف ۱۰ بار تکرار کنید.

    • شنا سوئدی :

    در حالت چهار پا قرار بگیرید و سپس مقداری بدن خود را به جلو حرکت دهید.
    آرنج‌های خود را خم کنید و به آرامی سعی کنید سینه‌تان را به زمین نزدیک کنید.
    توجه داشته باشید که حرکت را به صورت مستقیم انجام ندهید، بلکه در حالت چهار پا باشد.
    این حرکت را در دو ست و با ۱۵ بار تکرار انجام دهید.

    • حرکت لانچ (Lunge):

    در حالت ایستاده قرار بگیرید و پای راست خود را یک قدم به جلو بردارید.
    مشابه حالت نشستن روی یک پا، زانوها را خم کنید و زانوی چپ خود را به زمین نزدیک کنید.
    پس از انجام حرکت، به آرامی به حالت اول برگردید.
    این حرکت را برای هر پا در دو ست و با ۱۵ بار تکرار انجام دهید.

    • حرکت اسکوات با دیوار (Wall Squat):

    به یک دیوار تکیه دهید و صاف بایستید، شانه‌ها و سرتان باید با دیوار تماس داشته باشند و نگاهتان مستقیم به جلو باشد.
    به آرامی پاهای خود را حدود ۹۰ سانتیمتر از دیوار دور کنید و پاها را به عرض شانه باز کنید.
    در حالی که به دیوار تکیه دارید، به آرامی با لغزیدن بدن را به سمت پایین حرکت دهید. این حرکت تا زمانی ادامه خواهد داشت که باسن و ران‌های شما در یک خط قرار بگیرند، مشابه تصویر. برای اطمینان از درست انجام دادن حرکت، به عضلات ران خود توجه کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها سفت شده باشند.
    سپس به آرامی به موقعیت اول برگردید.
    این حرکت را در دو ست و با ۱۵ بار تکرار انجام دهید، و بین هر ست یک دقیقه استراحت کنید.

    • حرکت بالا بردن پاشنه (Heel Raise):

    در حالت ایستاده قرار بگیرید و برای حفظ تعادل، به یک صندلی یا سطح دیگری تکیه دهید.
    روی انگشتان پا بلند شوید و به مدت ۵ ثانیه در این حالت بمانید.
    سپس به آرامی به حالت اول برگردید.
    این حرکت را در دو ست و با ۱۵ بار تکرار انجام دهید.
    بین هر ست، به مدت ۳۰ ثانیه استراحت کنید.

    تقویت عضلات بدن در خانم‌های باردار – بخش دوم

    • ورزش قایقرانی (Rowing Exercise):

    این حرکت با استفاده از طناب کشی یا هر وسیله‌ای که خاصیت ارتجاعی داشته باشد، انجام می‌شود.
    طناب کشی را به یک محکمی مانند لوله آب یا دستگیره (از پشت) ببندید و قفل کنید.
    روی یک صندلی بنشینید و در حالی که طناب کشی را در دست دارید، آرنج‌های خود را به زاویه ۹۰ درجه خم کنید، به طوری که ساعد شما عمود بر زمین باشد.
    سپس دست‌ها را در همان حالت به سمت عقب ببرید. توجه کنید که در این حرکت، شانه‌ها نیز به سمت عقب بروند.
    این حرکت را در دو ست و با ۱۵ بار تکرار انجام دهید.
    بین هر ست، یک دقیقه استراحت کنید.

    حرکت قفسه (Thoracic Extension):

    روی یک صندلی بنشینید و دست‌ها را در پشت سر قلاب کنید.
    به آرامی سر را به عقب ببرید و نگاهتان را به سقف تمرکز دهید.
    این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.
    می‌توانید در طول روز چند بار این حرکت را تکرار کنید.
    حرکت بازو با تکیه به دیوار (Arm Slide on Wall):

    به دیوار تکیه دهید و دست‌ها را بالا ببرید، به طوری که زاویه آن با زمین ۹۰ درجه باشد.
    سپس دست‌ها را رو به بالای سر حرکت داده و در بالای سر به هم نزدیک کنید.
    این حرکت را به آرامی انجام دهید.
    این حرکت را در دو ست و هر ست با ۱۵ تکرار انجام دهید.

    تقویت شانه با دمبل (Shoulder Abduction):

    به صورت صاف بایستید و دو وزنه یک کیلو یا یک کیلو نیم (۲ تا ۴ پوند) در دست بگیرید.
    دست‌ها را راست و رو به بالا باز کنید و هنگامی که دست‌ها را با وزنه حرکت می‌دهید، باید در حرکت رو به بالا، وزنه‌ها عمود بر زمین باشند.
    امتداد حرکت را تا بالای سر انجام دهید و حدود ۵ ثانیه در این حالت نگه دارید.
    سپس به آرامی به موقعیت اول برگردید.
    این حرکت را ۱۰ بار تکرار کنید.

    حرکت جلو بازو (Biceps Curl):

    برای انجام این حرکت، یک وزنه ۲/۵ کیلو یا ۳/۵ کیلو (۵ تا ۸ پوند) را در دست بگیرید.
    مانند تصویر، وزنه را رو به بالا به طرف بازو حرکت دهید.
    این حرکت را از ابتدا تا انتها حدود ۵ ثانیه طول بکشد.
    سپس به آهستگی بازو را صاف کنید و به موقعیت اول برگردید.
    حرکت را برای هر دست در دو ست و با ۱۵ تکرار انجام دهید.
    بین هر ست، استراحتی به مدت ۱۵ ثانیه داشته باشید.

  • تمرینات قدرتی برای افزایش قدرت عضلات بدن

    تمرینات قدرتی برای افزایش قدرت عضلات بدن

    آیا وزن اضافه دارید؟ آیا هنگام شستن ظروف احساس خستگی و درد در ناحیه پشت دارید؟ آیا با کمی راه رفتن ضعف در پاها احساس می‌کنید؟ آیا دچار درد زانو هستید؟ تمرینات قدرتی می‌توانند به شما کمک کنند. این تمرینات باعث تقویت عضلات می‌شوند و توانایی شما را افزایش می‌دهند. همچنین با افزایش مصرف انرژی، وزن مناسبی حفظ کرده و سطح قند خون را در حد طبیعی نگه می‌دارند. یکی دیگر از فواید تمرینات قدرتی، جلوگیری از پوکی استخوان است. برای انجام این تمرینات، به وزنه‌ها نیاز دارید. می‌توانید به راحتی وزنه‌های ساده‌ای را خودتان تهیه کنید. به عنوان مثال، با پر کردن یک بطری پلاستیکی خالی از آب دوغ یا نوشابه (حجم ۳۰۰ میلی‌لیتر)، یک وزنه ۳۰۰ گرمی خواهید داشت. همچنین می‌توانید دو کیسه کوچک از پارچه دوزید و یک کیسه را با نمک به وزن یک کیلوگرم پر کنید و هر نیمه را در یک کیسه پارچه قرار دهید. به این ترتیب، دو وزنه ۵۰۰ گرمی خواهید داشت. با تغییر مقدار نمک، می‌توانید وزنه را تنظیم کنید. در طول ورزش، تنفس عمیق داشته باشید.

    برای انجام تمرینات قدرتی، نکات زیر را رعایت کنید:

    در ابتدا، هر حرکت را بدون وزنه انجام دهید و آن را به طور کامل یاد بگیرید. سپس، با استفاده از وزنه، حرکت را تمرین کنید.

    حرکات را به آرامی و با اهتمام انجام دهید. در حین بلند کردن وزنه، از یک تا شش بشمارید و در آخرین نقطه، کمی مکث کنید. سپس، در حین پایین آوردن وزنه، از یک تا چهار بشمارید. سپس، کاملاً توقف کنید و حرکت بعدی را شروع کنید.

    قبل از بلند کردن وزنه، نفس خود را به داخل بکشید. در حین بلند کردن وزنه، نفس خود را بیرون دهید و سپس دوباره نفس خود را به داخل بکشید. در طی پایین آوردن وزنه، نفس خود را بیرون دهید. هرگز در طول انجام حرکت، نفس خود را نگه ندارید. اگر در حین انجام حرکت نمی‌توانید نفس بکشید، احتمالاً وزنه‌ای که استفاده می‌کنید، برای توانایی شما سنگین است.

    در این صورت، وزنه را کاهش دهید.

    هر حرکت را می‌توانید تا هشت بار تکرار کنید. در صورت احساس خستگی، تعداد تکرار را کاهش دهید.

    به تدریج تعداد تکرارهای هر حرکت را افزایش داده و وزنه را بیشتر کنید.

    این حرکات را هفته‌ای یک بار شروع کنید و پس از گذشت یک ماه، تعداد روزهای انجام آن‌ها را به هفته‌ای دو بار افزایش دهید.

    در صورتی که به دلیل درد مفاصل قادر به انجام این تمرینات نیستید، می‌توانید به جای آن، به انجام حرکات انقباضی ایستا بپردازید.

  • ۹ حرکت قدرت‌بخش برای افزایش توان فوتبالیست‌ها

    ۹ حرکت قدرت‌بخش برای افزایش توان فوتبالیست‌ها

    به عنوان یک فوتبالیست، تمرینات قدرتی اهمیت بسیار زیادی دارند. این تمرینات به شما در کاهش احتمال مصدومیت، افزایش توان، قدرت عضلانی و در نهایت بهبود عملکرد کلی کمک می‌کنند. حرکات زیر به بهبود عملکرد ورزشی شما به عنوان یک فوتبالیست کمک می‌کنند. برای تهیه این حرکات، ما با یک مربی از لیگ آمریکا (MLS) مشورت کرده‌ایم. در ادامه، با این حرکات آشنا خواهید شد. بهترین بازیکنان فوتبال نیازمند ترکیبی از سرعت، چابکی و تحمل هستند تا بتوانند رقبای خود را در زمین فوتبال پیشی گیرند. اما اگر شما تمرکز خود را بر افزودن قدرت و توان به تمرینات خود نگذارید، ممکن است به جای زدن گل پیروزی یا ساختن موقعیت برای هم‌تیمی‌هایتان، در برابر یک ورزشکار حریف عقب بمانید. یافتن تعادل در تمرینات فوتبال، بهترین راه برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست همه‌جانبه است – یعنی فوتبالیستی که در همه جنبه‌ها روی خود کار کرده است – و تمرینات قدرتی اساس این فرایند هستند.

    مربی شایسته‌سازی و قدرتی، جوردن وب (Jorder Webb)،

    که در لیگ آمریکا (MLS) فعالیت می‌کند، درباره اهمیت قدرت می‌گوید: “قدرت، یک ویژگی است که پایه‌ای برای هر چیزی می‌باشد. قدرت، پایه‌ای برای استقامت، چابکی و سرعت است؛ قدرت، پایه‌ای برای تولید توان و هر چیزی که برای تبدیل شدن به یک ورزشکار نیاز دارید. به نظر می‌رسد قدرت بدنی احتمالاً یکی از مهم‌ترین ویژگی‌ها برای هر بازیکن فوتبال باشد، بدون توجه به نقشی که در زمین دارد”.

    وب، که سابقه مربیگری برای تیم‌هایی مانند اوکلاهاما سیتی تاندر و کلیولند برواند در لیگ آمریکا را در کارنامه‌اش دارد، به این نکته اشاره می‌کند که: “قدرت پایین‌تنه و بالاتنه، بخشی از بدن است که گاهی اوقات توسط بازیکنان فوتبال نادیده گرفته می‌شود، در حالی که این امر به ضرر خودشان است”.

    وی همچنین اظهار می‌کند: “بعضی از فوتبالیست‌ها تمایل دارند تا تمرینات قدرتی را کنار بگذارند. من از حرکات تمرینی و تکنیک‌های متنوعی برای فوتبالیست‌هایم استفاده می‌کنم، از جمله هل‌دادن برای پایین‌تنه، اسکوات‌ها، انواع ددلیفت‌ها، پرس سینه، راو دمبل، انواع حرکات TRX و پرس عمودی با پل داون. نگاهی به رئال‌مادرید بیندازید، تیمی که در سال 2016 قهرمان لیگ اروپا شد، و همچنین به رونالدو نگاه کنید – ورزشکاری که نمونه‌ای کامل از توانمندی ورزشی است. به مقدار معینی از قدرت و آمادگی جسمانی برای شما به عنوان یک فوتبالیست نیاز است و مهم‌ترین نکته آن است که به میزان کافی قدرت را به دست آورید.”

    انجام تمرینات قدرتی به شما کمک می‌کند تا بدنتان را قوی و قدرتمند نگه دارید و همچنین به بهبود سرعت، چابکی، استقامت و تحملتان نیز کمک می‌کند و همه اینها باعث می‌شود تا شوت‌هایتان قوی‌تر از گذشته باشند. اما برای آشنایی با بهترین حرکات قدرتی و تمرینات برای فوتبالیست‌ها، با ادامه مطلب همراه علم ورزش باشید.

    روش انجام این حرکت به سادگی به صورت زیر است:

    در مرکز میله تراپ ایستاده و زانوها را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید. لگن خود را به سمت پایین بیاورید و دسته‌های میله را در دستان خود بگیرید. سر خود را به جلو بیندازید و سینه را بالا نگه دارید. حالا با وزنه به موقعیت ایستاده برگردید و از پاشنه‌ها برای بلند شدن استفاده کنید. هنگامی که به بالای حرکت می‌رسید، لگن خود را به جلو ببرید، سپس به موقعیت ایستاده برگردید و تکرار کنید. این حرکت را به تعداد ۳-۴ ست و هر ست شامل ۷-۱۰ تکرار انجام دهید.

    این حرکت به این دلیل است که استفاده از هالتر تراپ به راحت‌تر شدن حرکت در کمر کمک می‌کند و به شما اجازه می‌دهد تا وزنه بیشتری را نسبت به حرکت ددلیفت سنتی بلند کنید. علاوه بر این، استفاده از هالتر تراپ منجر به کاهش استرس و فشار بر روی ستون فقرات و کمر می‌شود که به معنای کاهش خطر مصدومیت برای بازیکنان فوتبال است. همچنین، این حرکت برای تقویت قدرت پایین‌تنه و کمر بسیار مفید است.

    شما می‌توانید این حرکت را به سادگی به صورت زیر انجام دهید:

    پاها را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید و میله هالتر را بر روی شانه‌ها قرار دهید.
    در حالی که سینه و سرتان بالا هستند، لگن خود را عقب ببرید و بدنتان را به پایین ببرید، زانوها را به سمت زمین خم کنید.
    وقتی لگنتان موازی با زمین شد، حرکت را متوقف کنید و سپس به موقعیت اولیه برگردید.
    این حرکت را به تعداد ۳ ست و هر ست شامل ۸-۱۰ تکرار انجام دهید.
    این حرکت به این دلیل مفید است که به ساخت قدرت در پایین کمر کمک می‌کند و همچنین می‌تواند به بهبود انعطاف‌پذیری لگن – که یک بخش حیاتی برای فوتبالیست‌ها است – کمک کند. اسکوات‌ها باعث درگیری عضلات همسترینگ، چهارسرران، ساق و ساخت عضلات پا می‌شوند. وبازیکنان فوتبال از اسکوات‌ها به عنوان یکی از اصلی‌ترین حرکات وزنه‌برداری خود استفاده می‌کنند، از جمله اسکوات میله تراپ.

    بازیکنان ورزشکار، مانند من، به این حرکت نگاهی مثبت دارند و معتقدند که انجام اسکوات میله تراپ به اندازه وزن بدن و نیمی از آن، نشانگر خوبی از توانایی شماست. همچنین، استفاده از دمبل در حرکت لانچ کناری می‌تواند به افزایش توانایی فوتبالیست‌ها کمک کند.

    روش انجام این حرکت :

    ابتدا بایستید با پاها را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید و در هر دستتان یک دمبل (یا کتل بل) بگیرید.
    به کناره‌ها بروید و همچنین به سمت زمین، به طور همزمان دمبل‌ها را به پایین بیاورید.
    وقتی به نقطه مورد نظر برسید، با قدرت پاهایتان به نقطه شروع برگردید.
    این حرکت را به تعداد مورد نیاز تکرار کنید.
    این حرکت به دلایل زیر مفید است: از آنجایی که فوتبالیست‌ها در طول بازی دائماً در حال دویدن هستند، انجام لانج‌ها می‌تواند به بهبود قدرت، انعطاف‌پذیری و موبیلیت پاها کمک کند. همچنین، این حرکت به مرکز بدن، پایین کمر و عضلات بیرونی شکمی نیز کمک می‌کند.

    ستپ اپ دمبل (Step-Up Dumbbell) یک حرکت دیگر است که می‌توانید از آن استفاده کنید. در این حرکت، شما بایستید با یک دمبل در هر دستتان، روی یک سطح بالا ایستاده و با استفاده از پا، به ترتیب با یک پا به بالا بروید و سپس با همان پا به زمین برگردید. سپس با پا دیگر تکرار کنید. این حرکت نیز به تقویت عضلات پا و کمر کمک می‌کند.

    روش انجام این حرکت :

    در جلو یک پله یا نیمکت محکم بایستید و در کناره‌هایتان یک دمبل را نگه دارید.
    یک پا را بلند کرده و روی نیمکت قرار دهید، ران را با زمین موازی کنید.
    در حالی که دمبل را کنار بدن نگه داشته‌اید، یک قدم روی نیمکت بردارید و بدن را بالا ببرید، به پای راهنما مجاز ندهید که لمس زمین کند و مانند تصویر بالا روی هوا معلق شود.
    سپس به آرامی به پایین برگردید و پا راهنما را بر روی زمین قرار دهید.
    این حرکت را برای هر پا به تعداد ۱۰-۱۵ تکرار انجام دهید.
    این حرکت به دلایل زیر مفید است: انجام این حرکت به افزایش قدرت پاها، چهارسرران‌ها و ران‌ها همراه با قدرت همسترینگ و سرعت کمک می‌کند. با تقویت همسترینگ، پایداری بیشتری خواهید داشت و بتوانید به عنوان یک فوتبالیست از توان بیشتری در زمین بازی استفاده کنید.

    پرس سینه (Bench Press) همچنین یک حرکت دیگر است که می‌توانید در برنامه تمرینی خود انجام دهید. در این حرکت، شما بایستید در یک صندلی یا رختکن بخوابید و با دمبل‌ها یا میله وزنه در دستانتان، آن‌ها را به سمت بالا ببرید و سپس به آرامی به پایین بیاورید. این حرکت به تقویت عضلات سینه، شانه و بازو کمک می‌کند.

    روش انجام این حرکت :

    روی یک نیمکت مسطح یا صاف دراز بکشید و میله هالتر را روی راک بالای چشمانتان قرار دهید.
    با هر دو دستتان میله را بگیرید و مطمئن شوید که مچ دست‌ها مستقیم است و میله را کاملاً گرفته‌اید.
    میله هالتر را از راک جدا کنید و آن را بالای شانه‌هایتان ببرید.
    حالا هالتر را پایین به سمت سینه بیاورید، در حالی که ساعدها عمودی هستند.
    سپس هالتر را به بالا پرس کنید و مستقیماً به بالا ببرید، در بالای حرکت، ساعدها را قفل کنید.
    این حرکت به دلایل زیر مفید است: فوتبالیست‌ها معمولاً قدرت بالاتنه را نادیده می‌گیرند، اما داشتن یک سینه و شانه‌های قوی مزایای زیادی برای آن‌ها دارد، به ویژه اگر بخواهند از مدافعان عبور کنند. انجام پرس سینه به ساخت عضلات سینه، افزایش قدرت هل‌دادن و تقویت عضلات سه‌سربازو کمک می‌کند.

    در زیر بغل دمبل تک خم (Single Arm Dumbbell Row) نیز یک حرکت دیگر است که می‌توانید در برنامه تمرینی خود انجام دهید. در این حرکت، شما بایستید با یک دمبل در دستتان، روی یک نیمکت یا سطح مسطح خم شده و با دستی که دمبل در آن است، دمبل را به سمت بالا بکشید، آرامی به موقعیت اولیه برگردانده و تکرار کنید. این حرکت به تقویت عضلات پشتی بدن، به ویژه زیر بغل، کمک می‌کند.

    روش انجام این حرکت :

    از یک نیمکت مسطح استفاده کنید و دو دمبل را روی زمین در دو طرف بدنتان قرار دهید.
    پای چپ را روی انتهای نیمکت قرار داده و بازوی چپ را به جلو خم کنید، به طوری که در جلوی نیمکت باشد و بالاتنه را موازی با زمین قرار دهید.
    از دست چپ استفاده کنید و دمبل را از زمین بلند کنید.
    در بالای بلندکردن وزنه، متوقف شوید و اطمینان حاصل کنید که در انتهای بازه حرکتی، عضلات کمری را برای به حداکثر رساندن رشد عضلانی، منقبض می‌کنید.
    این حرکت به دلایل زیر مفید است: راو دمبل‌ها عضلات میانه کمری را همراه با عضلات لات، تراپ، و دوسربازوها به کار می‌گیرد. برای هر طرف، دو ست ۱۰-۱۵ تایی از این حرکت را انجام دهید.
    سوئینگ کتل بل (Kettlebell Swing) نیز یک حرکت دیگر است که می‌توانید در برنامه تمرینی خود انجام دهید. در این حرکت، شما بایستید با دو دستتان به یک کتل بل دست بدهید و با حرکت پاشنه پاهایتان، کتل بل را به عقب و بالا پرتاب کنید و سپس با استفاده از قوه کمر و بازوها، آن را به موقعیت اولیه بازگردانید. این حرکت به تقویت عضلات پشتی بدن و بهبود قدرت و انعطاف پاها و کمر کمک می‌کند.

    روش انجام این حرکت به سادگی به صورت زیر است:

    با قرار دادن وزنه کتری بین پاها، شروع کنید و پاها را به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید.
    زانوها را خم کرده و به موقعیتی مشابه اسکوات بروید، در حالی که کمرتان صاف باقی می‌ماند.
    وزنه کتری را با هر دو دست بگیرید و آماده شروع حرکت شوید.
    با استفاده از قوه پاها و سرینی‌ها، به شکل انفجاری لگن را به جلو بیاورید، همانطور که وزنه کتری را بین پاها به جلو و سطح چشمانتان تاب می‌دهید.
    مطمئن شوید که برای انجام حرکت، از قوه پاها و لگنتان استفاده می‌کنید و به یاد داشته باشید که از شانه‌ها کمک نگیرید.
    این حرکت را به صورت مستمر ۱۰-۱۵ تکرار انجام دهید و برای شروع از وزنه‌ای با وزن ۲۰-۲۵ پوند استفاده کنید.
    این حرکت به دلایل زیر مفید است: تاب وزنه کتری مناطق مختلفی از بدن را درگیر می‌کند، از جمله مرکز بدن، لگن، سرینی و شانه‌ها، همچنین به توان انفجاری حرکات کمک می‌کند که چیزی است که ورزشکاران فوتبال در زمین به آن نیاز دارند. همچنین، تاب‌ها به درگیری همسترینگ و عضلات کمری نیز کمک می‌کنند.

  • ۷ حرکت عالی برای تقویت فلکسور لگن

    ۷ حرکت عالی برای تقویت فلکسور لگن

    ورزشکاران به عضلات قدرتمند لگنی برای رقابت در رشته ورزشی‌شان وابستگی دارند. حتی ورزشکاران تفریحی نیز بر روی این عضلات حساب می‌کنند تا آنها را در یک دو طاقت‌فرسا به پیش ببرند. تقریباً همه ما نیاز داریم تا فلکسور لگن درگیر شود تا در فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، ایستادن، بالارفتن از پله‌ها، دویدن، اسکوات، بلندشدن از تخت‌خواب و بسیاری از فعالیت‌های روزانه دیگر به ما کمک کنند. این عضلات به شما اجازه می‌دهند ران را خم کرده و یا آن را به سمت بالاتنه خود بیاورید. همچنین، وقتی بالاتنه را به جلو در لگن خم می‌کنید، فلکسور لگن نیز درگیر می‌شود. با این حال، وقتی این عضلات ضعیف یا سفت و گرفته می‌شوند، ممکن است با کمردرد یا سفتی و گرفتگی در جلوی لگن مواجه شوید. به همین دلیل، نگهداشتن و تقویت منعطفی فلکسور لگن اهمیت دارد.

    برای تمرین همه‌جانبه پایین‌تنه،

    باید حرکاتی را در نظر بگیرید که به‌طور مشخصی عضلات فلکسور لگن را هدف قرار دهند. این عضلات شامل پسواس بزرگ (Psoas major)، خاصره‌ای (Iliacus)، راست رانی (Rectus femoris)، شانه‌ای (Pectineus) و خیاطه (Sartorius) می‌شوند. در ادامه، بهترین حرکات برای تقویت فلکسور لگن را برای شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید آنها را در باشگاه یا در خانه تمرین کنید:

    ۱. بلندکردن مستقیم پا
    ۲. صخره‌نورد لغزشی
    ۳. حالت کبوتر
    ۴. لانج پرشی
    ۵. اسکوات
    ۶. اسپلیت بلغاری
    ۷. تاب‌دادن کتل‌بل کش لگن مارچ (راه‌پیمایی)

    همه این حرکات برای تقویت و افزایش انعطاف فلکسور لگن بسیار موثر هستند. می‌توانید با انتخاب چند حرکت از این لیست و در نظر گرفتن نیازهای ورزشی و تناسب اندام خود، برنامه تمرینی خود را ایجاد کنید.

    یکی از حرکات راحت و ملایم برای تقویت فلکسور لگن، بلندکردن مستقیم پا است. این حرکت هدف قرار دادن فلکسور لگن همراه با عضلات مرکز بدن را دارد. علاوه بر استفاده در برنامه‌های توانبخشی پس از جراحی لگن یا خاصره، این حرکت یک اضافه‌کردن عالی به برنامه تمرینات پایین‌تنه است.

    برای انجام این حرکت، به یک مت یوگا نیاز دارید. روند انجام این حرکت به شرح زیر است:

    ۱. دراز بکشید روی زمین و پاها را مستقیم کنید، بازوها را کنار بدن قرار دهید.
    ۲. زانوی پا راست را به زاویه ۹۰ درجه خم کنید و پا راست را روی زمین قرار دهید (پا بالا نرود).
    ۳. عضلات چهارسرران پا چپ را فشار دهید (منقبض کنید)، نفس بکشید و پا چپ را به ارتفاع حدود ۴۵ درجه بلند کنید و آن را مستقیم نگهدارید.
    ۴. حدود ۳ تا ۵ ثانیه نگه دارید.
    ۵. نفس را بیرون دهید و به آرامی پا چپ را به موقعیت اولیه برگردانید.
    ۶. این حرکت را ۱۰ بار تکرار کرده و سپس پاها را عوض کنید.

    تغییر: می‌توانید مسافتی که پا را مستقیم بلند می‌کنید، کاهش دهید. با بلند کردن پا چند سانتی‌متری از زمین شروع کنید و هر بار که حرکت را تکرار می‌کنید، این مسافت را افزایش دهید.

    صخره‌نوردی لغزان یک حرکت چالش‌برانگیز است. به این حرکت دو جفت دیسک لغزان اضافه کنید تا برای چند روز سوزش در پاهایتان را تجربه کنید. این حرکت هدف قرار دادن عضلات مرکز بدن و فلکسور لگن را دارد. همچنین افزایش چابکی و سوزاندن کالری نیز از دیگر فواید این حرکت است.

    روش انجام این حرکت به شرح زیر است:

    ۱. یک جفت دیسک لغزان (می‌توانید از دو مقوای دایره‌ای استفاده کنید) را روی زمین قرار دهید.
    ۲. به موقعیت پلانک یا شنا سوئدی بروید و پاهایتان را روی دیسک‌ها قرار دهید. دست‌هایتان باید به اندازه عرض شانه‌ها باز شوند، بازوها مستقیم و زیر شانه‌ها قرار داشته باشند، کمر را صاف نگه داشته و بدن را در یک خط مستقیم از شانه‌ها تا مچ پاها بچینید.
    ۳. مرکز بدن را فشار داده و پای راست را به سمت سینه بیاورید. تا جایی که می‌توانید پا را به سمت سینه نزدیک کنید، در حالیکه باید کل بدن را در یک خط مستقیم نگه دارید. سپس پای راست را به موقعیت اولیه برگردانید.
    ۴. پاها را عوض کنید و به مدت سی ثانیه به صورت متناوب پاهای چپ و راست را به سمت سینه بیاورید. به انگار که در حال صخره‌نوردی هستید.

    تغییر: برای آسان‌تر شدن حرکت، می‌توانید دیسک‌ها را حذف کرده و حرکت را به شکل سنتی انجام دهید. همچنین می‌توانید مسافتی که پاها به سمت سینه حرکت می‌کنند را کوتاه‌تر کنید.

    حالت کبوتر (یا پادا راجاکاپوتاسانا در یوگا) یک حرکت یوگایی است که برای باز کردن لگن و خم شدن به جلو استفاده می‌شود. این حرکت عضلات فلکسور لگن و پسواس را درگیر می‌کند.

    روش انجام این حرکت به شرح زیر است:

    ۱. به موقعیت سگ سر پایین (یا رومیزی در حالت چهار دست و پا) بروید. در این حالت، زانوی راست خود را به جلو ببرید و آن را با مچ راست در یک خط قرار دهید. حالا مچ پای راست شما باید به سمت مچ دست چپ باشد.

    ۲. پای چپ را به عقب ببرید و آن را کشیده کنید، پنجه پای به جلو و پاشنه به سمت سقف باشد. شما باید با کمی خمیدگی در ناحیه کمر مانند تصویر بنشینید.

    ۳. لگن را به زمین پایین بیاورید.

    ۴. دست‌ها را به جلو ببرید تا ساعدها روی زمین باشند و سر روی بازوها قرار گیرد. اگر این حرکت برایتان سخت بود، بالاتنه را صاف نگه دارید و تا حد امکان بدن را به جلو متمایل کنید.

    ۵. در این حالت، برای پنج تنفس بمانید.

    ۶. با کمک دست‌ها به عقب برگردید، لگن را بلند کنید و پا را به موقعیت اولیه برگردانید.

    ۷. حالا با پای چپ تکرار کنید.

    تغییر: اگر مرحله چهار برایتان سخت است، می‌توانید حالت کبوتر بلندشده را انجام دهید. در این حالت، بالاتنه را صاف نگه داشته و فقط تا حد امکان بدن را به جلو متمایل کنید. همچنین، سعی کنید سر را روی یک آجر یوگا قرار دهید یا یک آجر یوگا را زیر لگنتان قرار دهید تا مسافت بین بدن و زمین کاهش یابد.

    ۴. برای اضافه کردن پرش لانج به این حرکت، می‌توانید از مرحله چهار به مرحله پنج بپرید و سپس با پاهایتان پرش کنید و در حالت لانج (یا خم شدن به جلو) بمانید. سپس با پاهایتان به موقعیت اولیه برگردید و حرکت را با پای دیگر تکرار کنید.

    حرکت اسکوات اسپلیت بلغاری یک حرکت متوسط است که برای تقویت عضلات سرینی، ساق و فلکسور لگن مفید است. برای انجام این حرکت، نیاز به یک نیمکت یا جعبه با ارتفاعی معادل زانوهای شما دارید. حرکت به صورت یک‌طرفه انجام می‌شود، به این معنی که در هر بار، یکی از پاها (یک طرف بدن) را هدف قرار می‌دهید. این بهبود تعادل عضلانی کنار به کنار را تسهیل می‌کند.

    برای انجام این حرکت، مراحل زیر را دنبال کنید:

    ۱. یک نیمکت یا جعبه را پشت سرتان قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که ارتفاع آن با زانوهایتان یکسان است.

    ۲. در جلوی نیمکت بایستید و حدود دو پا (۶۰ سانتی‌متر) جلو بروید. پاها را به عرض لگن باز کنید و سینه و چشمانتان به جلو باشد. توجه کنید که شانه‌ها را خم نکنید.

    ۳. با آوردن پای راست به جلو، بازوی چپ را بردارید و پا را روی نیمکت قرار دهید تا سینه پا در تماس با نیمکت باشد.

    ۴. کمرتان را راست نگه دارید و زانوی چپ را به سمت زمین نزدیک کنید، اما آن را به زمین لمس نکنید. قبل از بازگشت به موقعیت اولیه، زانوی چپ باید در هوا حرکت کند. زانوی راستتان باید زاویه ۹۰ درجه داشته باشد، به این ترتیب ران شما موازی با زمین خواهد بود.

    ۵. با دادن فشار به پا راست و بلند کردن پا چپ، به موقعیت ایستاده روی جعبه/نیمکت برگردید.

    ۶. تکرارهای ۱۲ تا ۱۵ برای هر پا را بر اساس توانایی بدنی خود انجام دهید.

    نکته: برای افزایش مقاومت، می‌توانید در هر دست یک دمبل یا وزنه بشقابی یا یک کتل‌بل کوچک داشته باشید و با آن به این حرکت مقاومت اضافه کنید.

    برای شروع این حرکت، در ابتدا فقط از وزن بدنتان استفاده کنید. هنگامی که پیشرفت می‌کنید و پاها و مرکز بدنتان قوی‌تر می‌شوند، می‌توانید به اضافه‌کردن یک وزنه سبک فکر کنید. اگر قرار گرفتن پا روی نیمکت برایتان ناراحت‌کننده است، می‌توانید حرکت را روی زمین انجام دهید. همچنین، پای عقب را در همان موقعیتی که حرکت را انجام می‌دهید، روی زمین نگه دارید.

    تاب کتل‌بل یک حرکت کاردیو و قدرتی است که تقریباً همه عضلات بدن را درگیر می‌کند. فلکسور لگن نقش مهمی در این حرکت دارد.

    برای انجام این حرکت، مراحل زیر را دنبال کنید:

    ۱. یک کتل‌بل را در جلوی خود قرار دهید.

    ۲. بایستید و پاها را کمی بیشتر از عرض لگن باز کنید و به طرف بیرون متمایل شوید.

    ۳. ستون فقرات را راست نگه دارید، زانوها را خم کنید و با هر دو دست کتل‌بل را از لگن بردارید.

    ۴. شانه‌ها را به عقب بکشید و سینه را بلند کنید.

    ۵. زانوها را خم کنید و از لگن برای تاب‌دادن کتل‌بل بین پاها خم شوید (مثل پاس دادن در فوتبال)، سپس صاف بایستید و کتل‌بل را به سمت جلو ببرید تا عضلات پشتی را فعال کنید و لگن را جلو ببرید. سعی کنید کتل‌بل را تا سطح شانه‌ها بالا ببرید و وزن بدن را روی پاشنه‌ها نگهدارید.

    ۶. کتل‌بل را به پایین آورده و با استفاده از پاها تاب دهید.

    ۷. تاب کتل‌بل را به مدت ۶۰ ثانیه یا ۱۵ تا ۲۰ تکرار انجام دهید.

    توجه: در انجام حرکت تاب کتل‌بل، تغییرات را به راحتی ایجاد نکنید، مگر اینکه زمان کافی را صرف نحوه انجام آن کنید. بهتر است از یک مربی یا فیزیوتراپیست برای کمک در انجام صحیح حرکت استفاده کنید. آنها به شما کمک خواهند کرد تا هر مرحله را به درستی انجام دهید.